Krahas personave të arrestuar, policia ka vendosur të procedojë “bashkëpunëtorin e paidentifikuar”, për të cilin thotë se kishte nevojë hetime të tjera.

Policia ka identifikuar të gjithë personat përveç një personi. Policia di pamjen, di fiks moshën. por nuk di emrin.

Ky person i paidentifikuar një ditë para operacionit ka qenë në një nga zonat bashkë me tre drejtuesit e grupit.

Nga raportet e vëzhgimit, personi përshkruhet si 45 vjeç, me flokë të shkurtra me mjetin me targa AA653DM.

Olsi Rama ka qenë pjesë e grupit. Shtetasi Olsi Rama sipas provave të sistemit TIMS është ekzaktësisht përdorues i automjetit me targa AA653DM, këto janë të dhënat e sistemit TIMS ku provohet kalimi i pikave të kalimit kufitar nga OlSi Rama. 

Nga të dhënat e sistemit TIMS vërtetohet se Genci Xhixha, Olsi Rama, Gentjan Gjonaj dhe Ermal Hoxha kanë përdorur disa herë automjetin me targa AA653DM gjatë periudhës prill-dhjetor 2014 kur u zbatua plani”, u shpreh atëherë deputeti Bardhi në konferencën për mediat.

“Prokurorët e dosjes së Xibrakës që kishin për detyrë të hetonin këtë personin 45-vjeçar, njëri me votë të Edi Ramës është bërë Prokuror i Përgjithshëm i Republikës së Shqipërisë dhe prokurori tjetër është mbështetur në një garë ku Rama hyri në luftë me Ambasadën e SHBA-së për ta bërë të drejtor të SPAK.

E vërteta është që të gjithë përfaqësuesit që ndodheshin atje me votë të Edi Ramës, votuan për Edvin Kondilin”.

Pretendimet e deputetit Bardhi u konfirmuan së fundmi edhe nga një reportazh i televizionit publik italian RAI 3, i cili jo vetëm që tregon me dokumente nga sistemi TIMS për lëvizjet e vëllait të kryeministrit me anëtarët e bandës kriminale, por edhe nxjerr në pah një të thënë tjetër:

Sekretari i Përgjithshëm i kryeministrisë Engjëll Agaçi, truri i reformës në drejtësi dhe eminenca gri e zotit Rama, ka shërbyer si avokat i disa grupeve kriminale shqiptare dhe italiane përpara se të emërohej në postin më ta lartë të shërbimit civil.

Është e paqartë nëse dhe si zoti Agaçi i është nënshtruar procesit të vetting-ut për marrjen e certifikatave të sigurisë të nivelit ‘Tepër Sekret’ dhe ‘NATO Top Secret’. 

Përsëri është e paqartë se çfarë veprimesh ka ndërmarrë SPAK për dosjen e pezulluar mbi ‘të dyshuarin e paidentifikuar’, për të cilin zoti Bardhi pretendon së është i vëllai i kryeministrit, pas denoncimeve publike të fundit. 

A është Agaçi gjithashtu interlokutor i Ramës me grupet kriminale të trafikut të drogës? Këtë nuk mund ta themi me siguri, por DEA ndoshta do të mund t’i hedhe një sy.

Olsi Rama and another associate had left Tirana for Xibrakë in Elbasan, where the drug laboratory was located. On the way out of Tirana, their car was stopped by senior leaders of the State Police, who warned them about the operation. The car with the prime minister's brother returned and after a few hours crossed the border with Kosovo, which is in the opposite direction of Elbasan. Alibi? Likely, yes.

The head of the organization that trafficked drugs from Albania to Germany was a friend of Olsi Rama. These are facts and circumstances that were never investigated. A procedure has been opened in the file to find his identity, which is considered in the file as "Unidentified Collaborator".

In addition to the arrested persons, the police have decided to prosecute the "unidentified collaborator", for whom they say that other investigations were needed.

The police have identified all the people except one person. The police know the appearance, they know the age. but I don't know the name.

The day before the operation, this unidentified person was in one of the areas together with the three leaders of the group.

From sighting reports, the person is described as 45 years old, with short hair with the vehicle registration number AA653DM.

Olsi Rama was part of the group. Citizen Olsi Rama, according to the evidence of the TIMS system, is exactly the user of the vehicle with license plate AA653DM, these are the data of the TIMS system where the crossing of the border crossing points by OlSi Rama is proven.

From the data of the TIMS system it is confirmed that Genci Xhixha, Olsi Rama, Gentjan Gjonaj and Ermal Hoxha have used the vehicle with license plate AA653DM several times during the period April-December 2014 when the plan was implemented", said MP Bardhi at the press conference.

Shqipëria sot eshte fiks si Siçilia e para fashizmit dhe e periudhes 1945-1990 …

Mbasi Musolini “Duçja” mori pushtetin ne Itali
ne 1922 ai beri nje udhetim ne Siçili, në atë vizitë atij i erdhi një mesazh nga Capo dei Capi i Cosa Nostras në atë kohë ai ishte i pari i mafias në atë Siçili .

Mes të tjeradh ai thotë Musolinit, që në të ardhmen te mos shkeli me ne Siçili pa e lajmëruar dhe mare edhe aprovimin e tij, pasi vetem ai sipas tij mund ti realizonte sigurine atje

Musolini mbledh urgjent kabinetin e tij .
Nuk kaloje gjatë dhe sapo ai e konsolidoje pushtetin, dhe ja hyni mafias “fut e bjer” ja shkerdheu robte duke i bërë të gjithë të merrnin rruget, përtej oqeanit duke u shperngulur ne Amerike.

Dhe sa kohe që Musolini ishte ne pushtet Mafia ishte inekzistente ne Itali.

Mafia lulëzoj përsëri pas luftes se dyte boterore, per tu shtypur serisht nga shteti italian ne vitet "90, duke futur në lojë edhe ushtrine ashtu si kishte bere Musolini në Siçili 70 vjet me pare.

Shqipëria sot eshte fiks si Siçilia e para fashizmit dhe e periudhes 1945-1990.

Qeveria e sotme qe ka Shqiperia, është njesoj si qeverisja lokale dhe deputetet siçilian ate kohe, “rilindasit” kanë ardhur ne pushtet nga gangsterrë, bandite dhe surratna si kto.

Faktikisht neve më shumë se kurrë sot na duhet nje “Musolin” edhe këtu, qe ti tregoje vendin ktyre horrave tanë me pushtet!!

@Ingrit Bonati /

We, a citizen group, who find ourselves in the Alliance for the Protection of the Theater, as initiators of the protests in front of the Tirana City Hall, have the full moral right to respond to your concerns about the “violence” exercised on April 19.

First, what you label as violence was nothing compared to what happens in your democratic countries, from which we always have something to learn and where some of us are also citizens. It is the right of citizens to revolt in any country of the world, when they see that policies and politicians are against their interests.

Secondly, we want to remind you of our civic protest in defense of the National Theatre.

A protest, where citizens were involved regardless of political colors. We protested in an exemplary manner, in the most peaceful way for two and a half years, a rare thing even in your countries with consolidated democracy.

We protested with culture and performances, supported by your citizens all over the world, supported by international organizations and associations, which declared the National Theater an asset of European cultural heritage.

What was the government’s response?

Unprecedented destruction and violence, violating all national and international laws. 
Destruction at 4.30 in the morning, during a pandemic and with people still inside. 
Archives, costumes, props, which were values of special importance for a country like Albania, were buried under the ruins.

On your part, not only did you not react, but on the contrary, with your silence and in some cases even directly, you gave justice to state abusers, legitimized violence and were against peaceful protesters.

You didn't even react when the Commissioner of the European Commission for Culture, Marija Gabriel, who, together with other MEPs, appealed for dialogue between the parties until the arrival of an EP delegation, nor when the MEPs strongly condemned the barbaric event of May 17, 2020.

As a result, today Tirana is the only capital in Europe without a National Theater, without cinemas, circuses, libraries, museums, puppet theatres, with a lack of schools, kindergartens, nurseries, playgrounds and sports.

Thirdly, we have been protesting for over seven years, conducting a legal battle in the justice bodies, “reformed” by the international community. The violations of the decisions of the Constitutional Court by this corrupt government are obvious.

We don’t protest for our own interests, but for the public interest, the public land, which, as is happening recently, is stolen to forgive the corrupt and the mafia. Corruption and theft in the Municipality of Tirana are screaming and the mayor Erion Veliaj is undoubtedly responsible (no less his boss Edi Rama), but you apparently only see the “violence” of the protesters and not at all the violence and arrogance of the thieves.

When you wanted to, you also violated international conventions, interfering in the internal affairs of the Albanian state, while in the case of scandalous thefts in the Municipality of Tirana, you defended the thieves.

Fourth, we believe that you know that Albania has turned into a country where money is laundered before your eyes, where the corruption of the rulers in collaboration with the mafia is eroding this country.

Where laws are openly violated, where justice is politically driven, where political warfare is dishonest, where elections are stolen in broad daylight, where crime and drugs rule the law, where old children are kicked out of their homes with gas at 5 in the morning in Astiri , 5 Maji, Bregu i Lumi, Shkozë and surprisingly all this violence doesn’t impress you, but you worry about some flakadas (most of them are used every night at birthday parties).

When the government violates laws and regulations, it is a legitimate right of citizens to revolt and react with any means to protect their interests.

We find your reaction not only inappropriate, but also hasty from a diplomatic point of view, and there are two conclusions

o you are hypocrites, o you have agreed with the Albanian mafia rulers, who have no scruples in corrupting all those who stand in their way of illegal enrichment and disregard for the law.

We are more determined than ever to take our Cause to the end, as a Cause in favor of the public interest and in compliance with the decision of the Constitutional Court.
Until then,
The theater there and as it was.

Aleanca për Teatrin - ambasadorëve: jeni hipokritë,jeni me pushtetarët mafiozë, se ju e dini që në Shqipëri paratë 'pastrohen' sheshit

Letër e Hapur drejtuar përfaqësive diplomatike të akredituara në Tiranë, Parlamentit të BE, Këshillit  të Europës dhe Senatit të SHBA.

Nga Aleanca për Mbrojtjen e Teatrit.


Ne, një grupim qytetar, që e gjejmë veten tek Aleanca për Mbrojtjen e Teatrit, si iniciatorë të protestave para Bashkisë Tiranë, kemi të drejtën e plotë morale t’u përgjigjemi shqetësimeve tuaja për “dhunën” e ushtruar në datën 19 prill.



Së pari, ajo që ju etiketoni si dhunë, nuk ishte asgjë në raport me ato çka ndodhin në vendet tuaja demokratike, prej të cilave ne kemi gjithmonë ç’të mësojmë dhe ku një pjesë prej nesh jemi edhe shtetas. Është e drejtë e qytetarëve të revoltohen në çdo vend të botës, kur shohin, se politikat dhe politikanët janë në kundërshtim me interesat e tyre.



Së dyti, duam të sjellim në kujtesën tuaj protestën tonë qytetare në mbrojtje të Teatrit Kombëtar. Një protestë, ku qytetarët u përfshinë pavarësisht ngjyrimeve politike. Protestuam në mënyrë shembullore, në mënyrën më paqësore për dy vjet e gjysmë, gjë e rrallë edhe në vendet tuaja me demokraci të konsoliduar. Protestuam me kulturë e shfaqje, të mbështetur edhe nga qytetarët tuaj në të gjithë botën, të mbështetur edhe nga organizata e shoqata ndërkombëtare, të cilat e shpallën Teatrin Kombëtar pasuri të trashëgimisë kulturore europiane.

Cila ishte përgjigjja e pushtetit?

Shkatërrim e dhunë e paparë, duke shkelur të gjitha ligjet kombëtare e ndërkombëtare. Shkatërrim në 4.30 të mëngjesit, në kohë pandemie dhe me njerëzit ende brenda. U varrosën nën rrënoja arkivat, kostumet, rekuizita, të cilat ishin vlera të një rëndësie të veçantë për një vend si Shqipëria.

Nga ana juaj, jo vetëm që nuk u reagua, por përkundrazi, me heshtjen tuaj dhe në disa raste edhe në mënyrë të drejtpërdrejtë, ju u dhatë të drejtë dhunuesve shtetërorë, legjitimuat dhunën dhe ishit kundër protestuesve paqësorë.

Nuk bëzatë as kur reagoi Komisioneria e Komisionit Europian për Kulturën Marija Gabriel e cila, bashkë me Europarlamentarë të tjerë apeluan për dialog mes palëve deri në ardhjen e një delegacioni të PE, e as kur europarlamentarë dënuan ashpër ngjarjen barbare të datës 17 maj 2020.

Dhe pavarsisht kësaj, ju nuk reaguat as për aktin barbar të shembjes, as për fillimin e shembjes ndërkohë që brenda tij kishte artistë e qytetarë e as për dhunën që shoqëroi shembja e tij.

Po kështu, ju nuk reaguat as për dhunën ndaj Qëndrestarëve të AMT-së më datë 19.12.2020, çështje e cila është referuar në Organin e Akuzës, dhe për të cilën nuk kemi asnjë informacion edhe sot e kësaj dite.

Si rezultat, sot Tirana është i vetmi kryeqytet në Europë pa Teatër Kombëtar, pa kinema, cirk, biblotekë, muze, teatër kukullash, me mungesa shkollash, kopshtesh, çerdhesh, kënde lojrash e sportive.

Së treti, kemi mbi shtatë vjet, që protestojmë duke zhvilluar edhe një betejë ligjore në organet e drejtësisë, “e reformuar” prej bashkësisë ndërkombëtare. Janë të dukshme shkeljet e vendimeve të Gjykatës Kushtetuese nga ana e kësaj qeverie të korruptuar.

Ne nuk protestojmë për interesat tona vetijake, por për interesin publik, truallin publik, i cili, sikundër po del edhe tani së fundi, vidhet për t’ua falur të korruptuarve e mafiozëve. Korrupsioni dhe vjedhja në Bashkinë e Tiranës janë ulëritëse dhe padyshim përgjegjësi ka kryetari Erion Veliaj (jo më pak edhe shefi i tij Edi Rama), por ju me sa duket shihni vetëm “dhunën” e protestuesve dhe aspak dhunën dhe arrogancën e vjedhësve.

Kur ju është dashur, ju keni shkelur edhe konventat ndërkombëtare, duke ndërhyrë në punët e brendshme të shtetit shqiptar, ndërsa në rastin e vjedhjeve skandaloze në Bashkinë e Tiranës, u dilni në mbrojtje vjedhësve.

Së katërti, besojmë se ju e dini, që Shqipëria është kthyer në një vend, ku paratë pastrohen sheshit, para syve tuaj, ku korrupsioni i pushtetarëve në bashkëpunim me mafien po e gërryen këtë vend. Ku ligjet shkelen haptazi, ku drejtësia është e drejtuar politikisht, ku lufta politike është e pandershme, ku vidhen zgjedhjet ditën për diell, ku krimi e droga bëjnë ligjin, ku fëmijët e pleqtë nxirren nga banesat e tyre me gaz në 5 të mëngjesit tek Astiri, 5 Maji, Bregu i Lumit, Shkozë dhe çuditërisht e gjithë kjo dhunë nuk ju bën përshtypje, por shqetësoheni për disa flakadanë (shumica përdoren çdo natë në festat e ditëlindjeve).

Kur qeveria shkel ligjet e rregullat, është e drejtë legjitime e qytetarëve të revoltohen e të reagojnë me çdo mjet për të mbrojtur interesat e tyre.

Reagimin tuaj e gjejmë jo vetëm të pavend, por edhe të nxituar nga ana diplomatike dhe dy janë konkluzionet: o jeni hipokritë, o jeni dakordësuar me pushtetarët mafiozë shqiptarë, të cilët nuk kanë skrupuj të korruptojnë të gjithë ata, që i pengojnë në rrugën e tyre të pasurimit të paligjshëm dhe të mosrespektimit të ligjit.

Së fundmi, ju garantojmë, se protestat do të vazhdojnë edhe më të ashpra, po qe nevoja, nëse nuk do të ketë reflektim nga ana e politikës dhe organeve të drejtësisë, për të vënë para përgjegjësisë vjedhësit e paskrupullt të pasurisë publike.

Ju ftojmë edhe ju të bëni presion mbi pushtetarët, që të reflektojnë, përpara se gjërat të përshkallëzohen më keq.

Ne jemi më të vendosur se kurrë për ta çuar Kauzën tonë deri në fund, si një Kauzë në favor të interesit publik dhe në respektim të vendimit të Gjykatës Kushtetuese.

Deri atëherë,

Teatri aty dhe ashtu siç ishte

U synua që Sali Berisha të arkivohej me një akuzë pa asnjë bazë, por vetëm për të zhdukur një zë, që luftonte me të gjithë mundësitë e tij korrupsionin dhe krimin në këtë vend.

Mirëpo të gjitha këto dështuan. Korrëm një fitore.

U bë gjithçka që ta copëzojnë PD. Dështuan, korrëm një fitore tjetër.

U bë gjithçka që të mos kishte parlament pluralist. De fakto me të drejtat që ju mohuan opozitës, parlamenti nuk ishte më pluralist, por luftuam, bëmë betejë, e fituam.

Berisha: Sot të gjitha pushtetet janë të përqendruara në duart e një njeriu.

Sot rotacioni politik de fakto është i bllokuar. Mekanizmat që ka krijuar narkoshtetit e ka shndërruar rotacionin në një horizont që largohet.

Por ka dhe një realitet tjetër i cili duhet të bëjë optimist çdo shqiptar.

Në këtë betejë të egër, nga 2021 e deri më sot për një Shqipëri pa opozitë, apo për një opozitë në këmbët e Edi Ramës, nuk u përdorën vetëm të gjithë potencialet e qeverisë mafioze, por edhe mafia ndërkombëtare, në këtë betejë e vërteta është që ne numërojmë sot një seri fitoresh të cilat nuk janë fitorja e luftës, jo.

Ne jemi në mes të luftër, por ama u synua të mos ishim, u synua të ishim në kontroll të plotë të Edi Ramës.

U bë gjithçka që të mos kishte parlament pluralist. De fakto me të drejtat që ju mohuan opozitës, parlamenti nuk ishte më pluralist, por luftuam, bëmë betejë, e fituam.

Ato të drejta sot janë dhe do ti mbrojmë.

Ndodhemi në një betejë të re.

Nuk ka qytetar në këtë planet, që i thotë vetes njeri i qytetëruar që të mund të pranojë që një grusht hajdutësh të zhveshur nga çdo moral, të privatizojnë bashkinë e kryeqytetit, ta shndërrojnë atë në një organizatë private kriminale.

Ndaj dhe ne jemi të kyçur në këtë betejë, do ta fitojmë. Ne do të fitojmë dhe luftën sepse kauza jonë është e drejtë.

Këtu ftoj intelektualët që të përdorin të gjithë potencialin e tyre për të mbrojtur kauzat e drejta, në mënyrë që të shpëtojmë Shqipërinë dhe shqiptarët nga jo shfarosje e butë që nuk e kanë njohur kurrë të tillë në histori.

Lord Bajroni vdiq më 19 prill 1824 në Greqi, ku kishte shkuar për të mbështetur luftën greke për pavarësi nga perandoria osmane. Edhe sot, ai konsiderohet si hero kombëtar grek. Historia e Bajronit ështe plot skandale, shkruajnë hulumtuesit e jetës së fisnikut. 
Pjesë e jetës së tij janë udhëtimet ekzotike, jeta pompoze që la përshtypje të thella, dhe emri që promovoi ishte sinonim i njeriut të ndërlikuar; romantik, arrogant, të errët, cinik; shperthim krijues, shije intrigues në veshje, muzikë, dhe seksualitet, dinak i pabesë, i poshtër, të gjitha përmblidhen në fjalorin urban nën “byronic”, nënvizon kritika.

George Gordon Byron u lind në Aberdeen, Skoci, më 22 janar 1788, në një familje aristokrate të varfër.

Këmba e çalë dhe mjedisi i varfër ia bënë të vështirë fëmijërinë, por në moshën 10-vjeçare Bajroni trashëgoi titullin Lord nga xhaxhai i tij.

Kjo i dha mundësi të dilte nga skamja, të shkonte në shkollë pastaj në Kolegjin Trinity, Kambrixh, ku u zhyt thellë në borxhe, në jetë të shthurur dhe marrëdhënie të pasionuar me gra e burra. 

Vëllimi i tij i parë i botuar me poezi, Orët e përtacisë (1807), u hodh poshtë nga kritika, sidomos në Skoci; dhe ne librin e tij të dytë, “English Bards and Scotch Reviewers” (1809), Bajroni sulmoi krijimtarinë dhe kritikën letrare angleze. 

Po atë vit, ai udhëtoi për në Portugali, Spanjë, dhe në Lindjen e Afërme për dy vjet. Përvojat e tij përfshihen në veprat e mëvonshme, si në “Childe Harold’s Pilgrimage” (1812 ), që i solli sukses të menjëhershëm në Angli; “u zgjova një mëngjes dhe e gjeta veten të famshëm”, do të shprehej Bajroni; dhe poezia, sjellja, moda, shijet e tij filluan të imitohehin gjerësisht. 

Më 1815, Bajron u martua me Anne Isabella Milbanke, dhe më 1816, çifti u bë me vajzë, Ada, e cila kur të rritej do të shquhej në fushën e matematikës, dhe sot konsiderohet nga disa si programuesja e parë e kompjuterit. 
Martesa nuk zgjati shumë dhe çifti Bajron u nda ligjërisht. Në këtë kohë, shpërthen skandali mbi incestin e dyshuar të Bajronit me gjysmë-motrën e tij, Augusta Leigh, dhe i përçmuar nga shoqëria, detyrohet për të largohet nga Anglia. 
Fillimisht u vendos në Zvicër, Gjenevë, afër poetit Percy Bysshe Shelley dhe gruas së tij, Mary Wollstonecraft Shelley. Atje, Bajroni përfshihet në marrëdhënie intime me motrën e gruas së Shellit, Claire Clairmont; nga kjo lidhje më janar 1817 lindi vajza tjetër e Bajronit, Allegra. Pas kësaj, Bajroni ikën në Venecia ku marrëdhënie të ngjashme nuk iu ndanë.

Ajo që e bëri të pavdekshëm lidhjen e tij me Shqipërinë është piktura (e publikuar) Gjatë vizitës së tij në Shqipërinë e Jugut, në Janinë në vitin 1808, Lord Bajron mori si kujtim nga ato vise një kostum tradicional shqiptar.

Do të ishte pikërisht bukuria dhe veçantia e këtij kostumi, që në verën e vitit 1813 do frymëzonte piktorin, Tomas Filips që të realizonte portretin e famshëm të Lord Bajronit veshur me kostumin shqiptar. Piktura titullohet “Portrait of a Nobleman in the dress of an Albanian” (portret i një fisniku me veshje shqiptare) dhe paraqet Bajronin me një veshje ku ndërthuren e purpurta dhe e arta e jelekut me vizat gri e blu të një një turbani që i përngjan më shumë një shalli; e bardha e këmishës dhe e fustanellës me të zezën e kadifenjtë të një xhakete.

Ai mban në duar një jatagan, i cili ka një këllëf të purpurt e të argjendtë. Portreti u vendos asokohe në Royal Academy dhe tani është i vendosur në ambasadën britanike në Athinë, sipas Wikipedia.

Gjithnjë ai dëshironte të përcaktohej “opozitar i lindur”. 
Megjithë prirjen për të dramatizuar egzistencën e tij dhe “për të mbajtur qëndrime”, Bajroni ishte shumë i kthjellët lidhur me veten, e kjo mënyrë shfaqjeje përmbledh mirë aspektin themelor të jetës së poetit. 

Rebel përballë koncepteve letrare e sociale të kohë së tij, ai ka denoncuar vazhdimisht hipokrizinë në fushën politike, poetike e morale, duke mohuar zgjidhjen e lehtë të bazuar në ndarjen e këtyre tre aspekteve.

Në të vërtetë për Bajronin politika, morali dhe poezia janë të lidhur pazgjidhshmërisht: për këtë vepra dhe jeta e tij përbëjnë një tërësi unike. Dhe fakti se ai e kryente këtë gjë në mënyrë të ndërgjegjshme e të vendosur, e bën rebelimin e tij më efikas dhe të mahnitshëm.

Kur vdiq në Mesollongj më 1824, para se të kishte kohë për të marrë pjesë në betejat e luftës së pavarësisë, grekët e kuptuan shpejt se ai kishte shkuar për të marrë pjesë në luftën e tyre për liri bashkë me aleatët evropianë si një martir, si një hero në gjendje, që me shembullin e tij, të mobilizonte ndërgjegjet e për të kontribuar në thyerjen e shtypësit otoman.

Ishte ky përfundim i denjë i një ekzistence relativisht të shkurtër, gjatë së cilës poeti kishte dëshmuar vazhdimisht superioritetin e aksioneve përballë fjalëve. I lindur opozitar, vdiq duke u kundërvënë.

Kur ai më 1798 trashëgoi nga xhaxhai pronën e Newstead Abbey, afër Notingamit, djaloshi Bajron u bind se të qenët pjestar i aristokracisë së Regencës (Mëkëmbësisë), do t’i lejonte të merrte revanshin për poshtërimet e pësuara në fëmijëri. Sidoqoftë ai kërkonte tashmë të afirmohej me të gjitha mënyrat. Në makthet nga pamja fizike, më 1810 arriti të thotë, pasi kishte kapërcyer me not Helespontin, se ajo ishte ndërmarrja më e madhe e jetës së tij. 
I çliruar nga vargonjtë e varfërisë, u lëshua në një karrierë ngashnjyesi, çdo episod i së cilës dukej si një sfidë ndaj koncepteve të kohës. Lidhjet e tij të mëpasme godasin gjithnjë e më shumë shoqërinë e mirë, në të cilën, pa u kujdesur për skandalet, poeti gjeti të dashura pasionante të personazhit të tij.

Çmimi i paguar nga Bajroni për këtë rebelim të vërtetë e personal seksual do të jetë egzili: duke lënë Anglinë për në Itali në prill 1816, nuk do të kthehej më kurrë. Por u ngushëllua shumë shpejt me kënaqësitë dashurore që iu dhuruan në Venecia. Duket se u paqëtua vetëm duke u bërë “kavalieri shërbyes” i konteshës Tereza Guçioli. Megjithatë edhe në këtë rast nuk arrin t’u nënshtrohet bindjeve dhe i lëshohet pasionit të tij me aq intensitet sa për të këputur martesën e konteshës.

Por nuk është e drejtë që e gjithë kjo të shikohet si një frenezi e thjeshtë narciziste. Paqëndrueshmëria e pasioneve të Bajronit shpjegohen me kultin e tij të lirisë individuale dhe në të njëjtën kohë dhe me bindjen e tij se nuk është e pranueshme as në natyrën e gjërave, që bota të mbetet e palëvizshme. 
Më 1810 i hipi anijes për lundrimin tradicional të të rinjve aristokratë anglezë ne Evropë dhe filloi të kompozojë Çajld Haroldin (Pelegrinazhi i djaloshit Harold – Childe Harold’s Pilgrimage), që dy yjet më vonë, do ta bënte të famshëm. Heroi i kësaj poeme të gjatë e shumë autobiografike, në egzil vullnetar dhe i etur për epshe, i pëmgjan deri në detaje vetë Bajronit. Por vepra është edhe një denoncim i shkëlqyer dhe i zemëmar i kuadrit të ofruar nga Evropa e shek. XIX.

Natyrisht, Bajroni nuk mund të pranonte kundërshtimin që pjesa më e madhe e bashkëpatriotëve të tij ushqente për Revolucionin francez. Për atë Bonaparti, i bërë Napoleon, ishte gjithnjë një hero dhe e konsideronte vjedhjen e bërë nga Lord Elgini të pjesëve nga Partenoni (episod që vazhdon edhe sot të ngjallë kundërshti) karakteristikë për Albionen e pabesë. Për atë ideali grek ishte kurdoherë i gjallë si në gjurmët e trashëgimisë klasike, ashtu dhe në aspiratat e kohës për pavarësi, që do të konkretizohej dymbëdhjetë vjet më vonë. Megjithëse afirmonte duke folur për vete, në realitet Bajroni kishte përpiluar një manifest të vërtetë e tipik, provokues dhe politik, në favor të lirisë në Evropë.

Padyshim, fjalimi i tij i parë në Dhomën e Lordëve më 1812 ishte një pretencë kundër tiranisë së një qeverie që reklamonte dënimin me vdekje për sabotimin e makinave endëse nga ana e punëtorëve të kthyer në të papunë, masë që ai e quante “padrejtësi e dukshme”. E kuptoi shumë shpejt se antikonformizmi i tij nuk mund të kishte hapësirë në Parlament dhe se ai nuk i përkiste këtij sistemi. Megjithatë, vazhdoi luftën e tij kundër hipokrizisë politike, duke marrë pjesë aktivisht në konspiracionin e karbonarëve italianë kundër okupacionit austriak në vitet rreth 1820-ës, para se të përqafonte kauzën e Greqisë, inisiativa këto që vërtet nuk mund të gjykohen si një gjest i thjeshtë i jashtëm.

Paralelisht vazhdonte një vepër poetike jashtëzakonisht pjellore e të larmishme. Edhe poemat e tij tregimtare më popullore, si “tregimet orientale”, ishin të gjata për t’iu përgjigjur topave dhe normave të traditës letrare. Bajroni interesohej vetëm për personazhe me të cilët ndjehet në sintoni: aventurierë misteriozë mbartës të të fshehtave të parrëfyera, të dëbuar nga shoqëria e të shtyrë nga një lloj zemërimi shkatërrimtar, që i bën ata heronj tragjikë në mundësi. Këta personazhe të vetmuar evokojnë në një farë mënyre Prometeun, personazh, miti i të cilit është rimarrë shumë herë nga Bajroni: përfytyrimi i titanit rebel, i ndëshkuar se u bëri të njohur njerëzve të fshehtën e zjarrit, evokon mrekullisht atë të poetit rebel.

Në poemën më të gjatë e më ambicioze të Bajronit, Don Juan (Don Zhuani), gjejmë të njëjtën përzierje të satirës poetike me aksionin politik. 

Në këtë epope, ku forca komike nuk është një nga karakteristikat më të vogla, poeti fshikullon lavditë letrare të epokës dhe degjenerimin moral të bashkëkohësve të tij, përveç ekzaltimit të luftës, vlerë mbi të cilën mbështetej Perandoria. 

Kjo revoltë letrare e fundit e Bajronit rebel, është një kritikë radikale e shoqërisë, por edhe një poemë intensivisht njerëzore, stili i së cilës është një sfidë ndaj kanuneve letrare të epokës. Refuzimi i paepur i Bajronit për të arritur paktin me padrejtësinë, hipokrizinë dhe me pretendimet e çdo lloji, bëjnë emrin dhe veprën e tij një simbol të qëndrueshëm të dashurisë për të vërtetën dhe lirinë.

Albert Vataj

Dikur me kolegët e policisë kufitare dhe antidrogës, Kapshticë.

E frikshme dhe e turpshme.

Në dorën e kujt ka rënë shteti dhe siguria e tij.

Ervin Muça;

Një Drejtor Departamenti në Policinë e Shtetit, me gradën “Drejtues i Lartë”, i emëruar së fundi me porosi të veçantë dhe pa shkollë policore, ish punonjës i AKSHI i ikur me dorëheqje pas rrjedhjes së të dhënave, u kap në flagrancë nga vartësit e tij, duke shkarkuar dhe fshirë të dhëna në sistemin policor TIMS.

Gjithshka për të fshirë gjurmët e provave që lidhin krimin e organziuar me pushtetin dhe majat e tij.

Kjo përfshirje direkte e policisë së shtetit, dhe doganës në fshirjen e gjurmëve të trafikantëve në hyrje daljet e tyre kufitare në sistemin TIMS, por dhe si bashkpuntorë në trafikun e drogës duhej të ishte alarmi më i madh në një shtet normal.

Sepse jo i pa qëllimtë ishte zvëndësimi i Kuadrit sidomos i doganave dhe i policisë së shtetit, (më keq asaj kufitare) me militantë “rilindas” jo vetëm partiakë, por dhe me një të kaluar të errët, apo kriminale, detyrimisht që do i vendoste ujkut mëlcitë në qafë.

Normal që korrupsioni dhe kondrabanda nuk lindi me qeverinë Rama,

Abuzim me detyrën në këto dy institucione të rëndësishme ka pasur dhe në qeverinë Berisha, ( unë jam një prej tyre që e kam denoncuar hapur, kur isha në detyrë)

Por ajo që po ndodh sot

me doganierët dhe policinë kufitare, apo më keq…..me drejtues të lartë të policisë së shtetit dhe policisë kufitare, si bashkpuntorë dhe shoqërues trafikantësh edhe në lehtësim kalimin në pikat kufitare të këtij trafiku, AS QË MUND TË IMAGJINOHEJ, jo më të veprohej.

Everyone knows and no one talks ‼️

Containers arriving every week with drugs and bananas,
- barges loaded with cement and drugs inside the cement bags,
- export and import of fish with a belly full of bags of cocaine.

Political leaders of the police, political leaders of customs involved in drug trafficking, and accomplices of traffickers,

-recruited police officers who run away "threatened" by gangs, to join criminal gangs in Europe, with international drug growers and traffickers in Spain, or "guards" in pubs in England.

Everyone knows and no one talks ‼️

And how can they speak when drug traffickers (with collars) not only have their collaborators within these important law enforcement institutions, but they frequent the cars, offices and secret documents of the state more often than their drug laboratories.

- How to speak when business close to government offices imports and exports more drugs than industrial goods and food.

-how to speak when the members of parliament chosen by Prime Minister Rama himself were former traffickers of white meat, drugs, and house robbers in Europe.
-how to speak when the police directors and ministers themselves were and are complicit in drug trafficking.

- How to speak when the prime minister's brother himself is accused of collaborating with criminal gangs of drug production and trafficking.

When the media close to the government pay for disinformation with those dirty millions of euros

🔺Scary and embarrassing.

In whose hands has fallen the state and its security.

Ervin Muca;
A Department Director in the State Police, with the rank of "Senior Director", recently appointed by special order and without a police school, a former employee of AKSHI who fled with his resignation after the data leak, was caught red-handed by his subordinates. him, by downloading and deleting data in the police TIMS system.

🔺Everything to erase the traces of evidence that connect organized crime with power and its leaders.

Politika duhet të bëjë kërkesa për tre këmbët e integrimit: punë dhe gjuhë, por edhe vlera.

Të moderuarit duhet të jenë partia kryesore në debatin e integrimit. Për këtë, Jessica Rosencrantz nënkryetare e grupit parlamentar (M) dhe Ministrja e Migracionit Maria Malmer Stenergard organizuan një seminar në takimin e kësaj fundjave në Suedi.

Imigrimi në Suedi ndodh në një masë të madhe nga vende me vlera krejtësisht të ndryshme, pikërisht në hartën kulturore.

Demokracia, një shoqëri e qeverisur nga shteti ligjor, barazia dhe të drejtat e njeriut janë vlera për të cilat kemi luftuar për një kohë të gjatë dhe që e kanë ndërtuar Suedinë të fortë.

Ne duhet të ngrihemi për këtë.

Shoqëritë paralele të të huajve, kultura e nderit dhe krimi i bandave, ku fatkeqësisht shumë janë emigrantë të brezit të dytë, duhet luftuar.

Suedia është tolerante, por jo kundër intolerancës.

Integrimi në Suedi në shumë raste kërkon një ndryshim ekstrem në vlera.

Por kjo është pikërisht ajo që ne duhet të kërkojmë.

Imazhi: Harta e vlerave të Shërbimit të Vlerave Botërore.

Suedia në skajin më të largët në njërin skaj dhe grupi afrikano-islamik, nga i cili vjen në një masë të madhe imigrimi i Suedisë, në anën tjetër.

🇸🇪 Politiken måste ställa krav på integrationens tre ben: jobb och språk men också värderingar. 

Moderaterna ska vara det ledande partiet i integrationsdebatten. Om detta ordnade jag och migrationsminister Maria Malmer Stenergard seminarium på helgens Sverigemöte.

Invandringen till Sverige sker i hög grad från länder med helt andra värderingar, tvärsöver den kulturella kartan.

Demokrati, rättssamhälle, jämställdhet och mänskliga rättigheter är värderingar vi kämpat för länge och som byggt Sverige starkt. Det måste vi stå upp för. 

Utanförskap, parallellsamhällen, hederskultur och gängkriminalitet, där tyvärr många är andra generationens invandrare, måste bekämpas. Sverige är tolerant, men inte mot intolerans.

Att integreras i Sverige kräver i många fall en extrem värderingsförflyttning. Men just det måste vi kräva. 

Bild: World Values Serveys värderingskarta. Sverige längst ut i ena änden och Afrikansk-Islamiska klustret, varifrån Sveriges invandring i hög grad kommer, i andra.

Pas kësaj linje qëndrojnë të gjitha kryeqytetet e shteteve të lashta të Evropës Qendrore dhe Lindore. 

Varshavë, Berlin, Pragë, Vjenë, Budapest, Beograd, Bukureshti dhe Sofja, të gjitha këto qytete të famshme dhe popullsitë rreth tyre shtrihen në atë që unë duhet ta quaj sferën sovjetike, dhe të gjitha i nënshtrohen në një formë ose në një tjetër, jo vetëm ndikimit sovjetik, por një ndikimi shumë të lartë dhe, në shumë raste, në rritje. masë kontrolli nga Moska”.

Ky fjalim konsiderohet si një nga artikulimet e para dhe më të qarta të Luftës së Ftohtë, gjatë së cilës dëshira e Bashkimit Sovjetik për të dominuar fqinjët e tij e mbajti Evropën të ndarë për dekada.

Për më shumë se 40 vjet, “shtetet e lashta të Evropës Qendrore dhe Lindore” duruan nën qeveritë komuniste që u ndikuan dhe u ndërhynë nga Moska.

Ata u detyruan t’i bashkoheshin Paktit të Varshavës të kontrolluar nga Sovjetik në 1955, i cili i lejoi Bashkimit Sovjetik të mbante një prani ushtarake në vendet e tyre – dhe të pushtonte drejtpërdrejt territoret e tyre nëse nuk përmbushnin kërkesat e tij.

Kjo çoi në goditje të dhunshme ndaj çdo opozite demokratike ndaj komunizmit, si pushtimi sovjetik për të shtypur Revolucionin Hungarez në 1956, dhe pushtimi i Paktit të Varshavës në Çekosllovaki pas përpjekjeve për reforma të Pranverës së Pragës në 1968.

Përfundimisht, megjithatë, aktivizmi bazë për liri në vendet e Bllokut Lindor përgjatë viteve 1980 çoi në një reagim zinxhir ngjarjesh në 1989 që përfundimisht i dha fund Luftës së Ftohtë. Kjo përfshinte:

◾️Lëvizja punëtore Solidarność (Solidariteti) dhe grevat masive, që çuan në zgjedhjet e para të lira në Poloni që nga Lufta e Dytë Botërore (4 qershor 1989)

◾️Pikniku Pan-Evropian, ku mijëra njerëz nga Lindja dhe Perëndimi mundën të mblidheshin lirshëm kur u hap kufiri midis Austrisë dhe Hungarisë (19 gusht 1989)

◾️Rruga Baltike, një zinxhir njerëzor prej dy milionë njerëzve në të gjithë Estoninë, Letoninë dhe Lituaninë (23 gusht 1989)

◾️Protestat Ecoglasnost nga ambientalistët në Bullgari (duke filluar në tetor dhe duke shpërthyer në një marshim të madh më 3 nëntor 1989)

◾️Rënia e Murit të Berlinit në Gjermani (9 nëntor 1989)

◾️Revolucioni Kadife në Çekosllovaki, ku demonstratat studentore në Pragë u shndërruan në protesta masive që i dhanë fund sundimit njëpartiak komunist (17 nëntor – 29 dhjetor 1989)

◾️Revolucioni i Krishtlindjeve në Rumani, ku qeveria komuniste u përmbys kur ushtria pushoi së zbatuari goditjet e dhunshme dhe ndërroi anën, duke u bashkuar me protestuesit që bënin thirrje për demokraci (16-25 dhjetor 1989)

Gjatë dekadës së ardhshme, vendet që kishin rifituar lirinë e tyre vazhduan të reformonin qeveritë, ekonomitë dhe shoqëritë civile të tyre.

Ata gjithashtu kërkuan të krijonin lidhje më të ngushta me ish-kundërshtarët e tyre nga Perëndimi. 

Kjo përfshinte vendosjen e marrëdhënieve me NATO-n, e cila deklaroi në Samitin e Londrës në vitin 1990 se do të "shtrirë dorën drejt vendeve të Lindjes që ishin kundërshtarët tanë në Luftën e Ftohtë dhe do t'u shtrijë atyre dorën e miqësisë".

Disa nga vendet e ish-Bllokut Lindor vendosën që siguria e tyre do të shërbehej më së miri duke u anëtarësuar në NATO si vende anëtare.

Kjo çoi në rritjen e dialogut mes tyre dhe NATO-s, dhe brenda vetë NATO-s, për një zgjerim të mundshëm.

◾️Si rezultat, NATO prodhoi Studimin e vitit 1995 mbi Zgjerimin e NATO-s për të përcaktuar standardet që vendet aspirante do të duhej të përmbushnin në mënyrë që të bëheshin aleatë të NATO-s.
◾️Dy vjet më vonë, udhëheqësit e NATO-s ranë dakord në Samitin e Madridit të vitit 1997 për të filluar negociatat e pranimit me Çekinë, Hungarinë dhe Poloninë.

NATO ka vazhduar të zgjerohet pas asaj dite historike të Pavarësisë, pasi më shumë vende kanë kërkuar t’i bashkohen Aleancës.

Në Samitin e Pragës 2002 – Samiti i parë i NATO-s i mbajtur në një vend të ish-Bllokut Lindor – Udhëheqësit Aleatë ranë dakord të fillonin bisedimet e pranimit me shtatë vende të tjera.

Më 29 mars 2004, Bullgaria, Estonia, Letonia, Lituania, Rumania, Sllovakia dhe Sllovenia iu bashkuan NATO-s.

Shqipëria dhe Kroacia ishin të radhës, duke iu bashkuar NATO-s më 1 prill 2009.

Më pas erdhi Mali i Zi më 5 qershor 2017, Maqedonia e Veriut më 27 mars 2020,

Finlanda më 4 prill 2023 dhe Suedia më 7 mars 2024.

“Politika e dyerve të hapura” të NATO-s bazohet në nenin 10 të traktatit të saj themelues. Çdo vendim për të ftuar një vend për t’u anëtarësuar në Aleancë merret nga Këshilli i Atlantikut të Veriut mbi bazën e konsensusit midis të gjithë Aleatëve.

Dera e NATO-s mbetet e hapur për çdo vend evropian që është në gjendje të marrë përsipër angazhimet dhe detyrimet e anëtarësimit dhe të kontribuojë për sigurinë në zonën euro-atlantike.

Aktualisht, tre vende partnere kanë deklaruar aspiratat e tyre për anëtarësim në NATO: Bosnja dhe Hercegovina, Gjeorgjia dhe Ukraina.

https://www.nato.int/cps/en/natohq/declassified_224642.htm

Nga Prof. Dr,-Artan Hoxha /

Me 8 prill 2024 Sali Berisha bën plot 100 ditë e net ‘arrest në shtëpi’, vendim ky i marrë me 30 dhjetor 2023 nga Gjykata e Posaçme, pas miratimit nga Kuvendi i Rilindur të kërkesës së Prokurorisë së Posaçme.

Prej fillimit të janarit mjaft mbështetës të Sali Berishës mblidhen çdo ditë në rrugën poshtë banesës së tij, mbajnë fjalime dhe dëgjojnë fjalimet e Sali Berishës, ndërsa në mitingun protestës me 20 shkurt 2024, në përkujtim të 20 shkurtit 1991, u mblodhën më shumë se kurrë mbështetës të tij ne Bulevard para Kryeministrisë, këtë herë me liderin e tyre në lidhje on-line nga arresti shtëpiak.

Për mbështetësit, me gjasa jo vetëm për ta tashme, është fare e qarte se Sali Berisha është i përndjekuri politik i regjimit hibrit vendas, qe ka zgjeruar e theksuar këto vitet e fundi natyrën e vet autokratike ne kosto te demokracisë, ndihmuar nga faktorë vendas, por edhe te jashtëm, p.sh. dhe me kryesori-establishmenti neoliberal-ai që qeveris prej vitesh Shtetet e Bashkuara të Amerikës, Mbreterinë e Bashkuar dhe vendet kryesore të Bashkimit Europian.

Por që Sali Berisha të konsiderohet siç është, i përndjekur dhe i arrestuar politik nga ky regjim, kërkohet argumentim i vijueshëm e me durim me faktorët e tretë vendas dhe të huaj në mënyrë që, nga një mendim, besim e veprim opozitar, beteja për njohjen e statusit e të të përndjekurit politik dhe për lirimin e tij nga arresti shtëpiak deri në pafajësi, të bëhet betejë gjerësisht shoqërore, gjerësisht ndërkombëtare.

Ndaj, argumentet duhen mbajtur shënim në kohë dhe përhapur sa më shumë.

Çështja Berisha ishte çështje politike që në fillesë-shpallja ‘no grata’ me aludime për korrupsion nga Departamenti i Shtetit.

Kaq i pabesueshëm, për shkak se kaq i pabazë, është ky akt, sa edhe vetë Këshilli i Ambasadorëve-një shoqatë e shumë ambasadorëve jo aktualisht në karrierë, që i kanë shërbyer ShBA në 60 vitet e fundit e ç’nuk kanë parë e dëgjuar në këtë botë-i shpotiti rëndë argumentet e dhëna nga ambasadoresha Juri Kim, në emër të Departementit të Shtetit, me shprehjen kineze ‘vrit pula të trembesh majmunët’.

ShBA nuk u mjaftua vetëm me këtë shpallje por beri e vijon te bëjë përpjekje qe këtë akt ta përçoje si politike te brendshme ne Shqipëri-si linje ndëshkimi, izolimi dhe asgjësimi politik të Sali Berishës.

Për këtë qellim u presua Lulzim Basha që të përjashtonte nga grupi parlamentar demokrat Sali Berishën, e ne vijim u pengua grupimi berishist, një shumice dërrmuese ne PD, te fitonte te drejtat e shumicës partiake në gjykatë-siç i takojnë ne ligj, statut, logjike e rend natyror-duke mbështetur minorancën bashiste nga brenda PD, duke orientuar a inkurajuar kësisoj edhe qëndrimet e Qeverisë e Kuvendit rilindës, edhe të Drejtësisë së rilindur, edhe të KQZ e Kolegjit Zgjedhor te rilindur.

ShBA arritën deri aty sa, nëpërmjet përfaqësuesit te Departamentit te Shtetit, Gabriel Escobar, përmes intervistës në Zërin e Amerikës në 25 tetor 2022, ju thanë institucioneve shqiptare pak a shume se ‘…ne e morëm vendimim mbi bazën e korrupsionit që gjetëm (kupto: për Sali Berishën), unë do i beja thirrje institucioneve shqiptare të vijojnë me tej…’, siç edhe ndodhi.

Rasti McGonigal, këtij oficeri të turpëruar të FBI-së,

Rasti McGonigal, këtij oficeri të turpëruar të FBI-së, ndryshe nga ç’thotë Edi Rama se ‘ai nuk flet ne anglisht për opozitën’ tregon se ai vete, deri personalisht, duket se ka nxitur në një farë mënyre nisjen dhe vijimin e një hetimi artificial për gjoja paratë me origjinë ruse (kupto putiniane) të Lulzim Bashës, ndërsa sulmi i orkestruar mediatik i një tjetër oficeri të turpëruar të FBI-Marko Rosini, njëherazi ish-koleg, por edhe ortak biznesi me McGonigal-kundër Sali Berishës, duke e quajtur ndër të tjera edhe ’kukull e Putinit’, tregon se McGonigal mund të ketë kontribuar edhe në procesin e përpunimit të dosjes ‘Berisha’ ne ShBA.

Gjithashtu, vete Edi Rama, në shumë fjalime të tij, që në mandatin e tij të parë e në vijim, momentet radikale opozitare i ka lidhur abuzivisht me ndikimin rus.

Për me tepër, hetimi i Sali Berishës nis formalisht me një kallëzim te kreut te Grupit Parlamentar Rilindës, Taulant Balla, aktualisht Ministër i Brendshëm dhe vijon me kërkesën publike, thuajse ultimative, te Edi Rames për Prokurorinë e Posaçme per hetimin e Sali Berishës dhe ‘sqarimin e kësaj çështjeje, këtij turpi kombëtar, sa me shpejt ndryshe do humbiste durimi i socialisteve’.

Prokuroria e Posaçme formuloi dhe Gjykata e Posaçme e pranoi dyshimin e arsyeshëm për korrupsion te Sali Berishës dhe dhëndrit te tij Jamarber Malltezi bazuar ne argumente e motive tërësisht absurde.

Ndryshimet ligjore ne ligjet për pronat, qe ju shërbenin mijëra e mijëra pronareve te shpronësuar padrejtësisht nga regjimi komunist e te pakompensuar po aq padrejtësisht nga regjimi hibrit i 30 viteve,u konsideruan të motivuara drejtpërdrejt për t’i shërbyer përfitimit te dhëndrit dhe vajzës; ngritja e strukturave të reja të kthimit e kompensimit të pronave, që mundësuan një zbatim më efektiv në shërbim të kësaj kategorie te gjere shoqërore krahasuar me strukturën e mëparshme, si te motivuar drejtpërdrejt për me shume pushtet ne duart e Kryeministrit për t’i shërbyer kësisoj dhëndrit e vajzës; komprometuan kështu ligjet dhe aktet e lartësuan oficerin si mbrojtës te pronës se ushtrisë, përndryshe ‘heroi’ ju dilte një shpërdorues i rëndomtë i detyrës, për moszbatim të ligjit dhe akteve ligjore, dhe iu rrezohej fabula e inspektimit me qellim presioni ndaj këtij ‘heroi’.

Drejtesia e rilindur arriti deri aty sa kthimin e destinacionit te pronës-kete akt te paligjshëm sipas saj – t’ia faturoje tërësisht dhe ekskluzivisht Sali Berishës Kryeministër ndonëse fillimisht, me iniciativën e vet e pa kërkese të pronarëve, ky vendim ishte marrë nga vetë Edi Rama, asokohe Kryetar i Bashkisë Tiranë. Për të mbërthyer Sali Berishën ju deshtë sajonin fabulën e pasurimit të paligjshëm te dhëndrit për meritenabuzive te vjehrrit, por edhe ta izolonin fajësinë arbitrarisht veç tek këta te dy (dhe një i trete si dem anësor, ortak i dhëndrit, bashkëpronar njëherazi ne atë truall) përndryshe sajesa fillestare akuzatore, si ortek, duhej te përfshinte logjikshëm një mori njerëzisht e pronash, me se pari vete Edi Ramen dhe nje shpure drejtoresh te tij ne bashkinë e kohës.

Ne vijim te dyshimit te pabazuar, ndaj Sali Berishës u mor edhe masa e sigurisë se ndalimit te daljes jashtë shtetit edhe e detyrimit te paraqitjes.

Te dy këto masa lidhen me rrezikun e arratisjes, ikjes nga drejtësia. Është e ditur botërisht, e qarte katërcipërisht, e pohojnë edhe kundërshtaret me te vendosur dhe urrejtësit me idhnake se Sali Berisha, jo vetëm nuk i ikën por ka gjithë dëshirën e vullnetin te përballet me këtë fare drejtësie, ndaj te dy masat nuk kishin asnjë baze logjike e ligjore, as për t’u kërkuar nga Prokuroria e Posaçme e as për t’u pranuar nga Gjykata e Posaçme. Ato u morën vetëm për te demonstruar forcën, për te mposhtur psikologjikisht e politikisht Sali Berishën.

Shmangia e Kuvendit për këto dy masa turpëron jo vetëm drejtësinë, por në radhe tëë parë vetë Kuvendin i cili, ne rastin e Samir Tahirit, ne tetor 2017, kishte vendosur dhënien e autorizimit për këto dy lloje masash dhe rreth dy muaj me pas edhe Prokuroria e Posaçme e kohës edhe Gjykata e Posaçme e kohës, mbi bazën e këtij autorizimi, duke e cituar ate shprehimisht si kusht paraprak te domosdoshëm e tashme te plotësuar, vendosen ndalimin e daljes jashtë shtetit dhe detyrimin e paraqitjes për Samir Tahirin.

Ky ishte precedenti qe diktonte përfshirjen paraprake te Kuvendit.

Kuvendi duhet te kishte kërkuar vete ne Gjykatën e Posaçme qe masat e para ndaj Sali Berishës te diskutoheshin fillimisht ne Kuvend, ta qartësonte këtë pozicion ne dhjetor 2023 kur u kërkuan masat e arrestit për Sali Berishën dhe t’i kërkonte po vete Gjykatës Kushtetuese interpretimin e Kushtetutës. 
Afërmendsh qe, për interesa pushteti, Kuvendi rilindës nuk beri asgjë nga këto e po kështu edhe Gjykata Kushtetuese e rilindur lau duart me çështjen, duke mos pranuar kërkesën e mbi 1/5 se deputeteve opozitare, me një argumentim te çuditshëm qe ndryshon direkt vete germën e nenit 134/1 te Kushtetutës, per rrjedhoje duke e lënë Kuvendin tërësisht te pambrojtur nga rrëmbimi i kompetencave nga Qeveria qe kontrollon mazhorancen e këtij institucioni.

Ne vijim, Kuvendi u vetëturpërua se dyti kur pranoi me lehtësi e shpejtësi kërkesën e Prokurorisë se Posaçme për ashpërsimin e masave te sigurisë ndaj Sali Berishës vetëm me argumentimin e moszbatimit te masave pararendëse. 

Asnjë rrezik i ri nuk ishte shfaqur e nuk u pretendua nga prokuroret e posaçme as për arratisjen e Sali Berishës, as për dëmtimin e provave a te vete procesit. 

Pjesëmarrja e tij ne gjyq përmes avokateve dhe shkuarja ne Prokurorinë e Posaçme me këmbët e tij për seancën e pare te pyetjeve provojnë katërcipërisht pabazueshmerinë e te gjitha masave te sigurisë, përfshire arrestin ne shtëpi, përforcuar ky, si absurd me vete, me ndalimin e komunikimit me këdo përveç me bashkëshorten,e gjitha kjo, njëherazi tregon qëllimin e vërtete te ketyre masave-atë te demonstrimit te forcës dhe synimit për mposhtjen psikologjike, për rrjedhoje, edhe politike, te Sali Berishës.

Ne këtë turpërim ranë te gjitha shkallet e Drejtesise se rilindur dhe te gjitha llojet e gjykatave te këtij sistemi gjithashtu, qe vijuan me këmbëngulje te mbajnë ne fuqi te njëjtat masa sigurie, mbi te njëjtat logjikime absurde gjithë këto jave, përfshire moslejimin e Sali Berishës te ndjeke te paktën seancat plenare te Kuvendit duke absolutizuar kësisoj e me demek interesin e pushtetit gjyqësor ne dem te atij ligjvënës ndonëse procesit gjyqësor ne këtë rast nuk i vjen asnjë dem nga pjesëmarrja disa oreshe e Sali Berishës një a dy dite ne jave ne seancat plenare te Kuvendit, ndërsa vete Kuvendi rri e vështron-e kjo, si turpërimi i trete i tij.

Natyrisht që çështja e Sali Berishës do te trajtohet e do fitohet gjyqësish ne Gjykatën e te Drejtave te Njeriut ne Strasburg,

por deri atëherë çështja Berisha, statusi i tij i te përndjekurit politik, i papajtueshëm me demokracinë dhe ligjet e këtij sistemi, pra edhe kërkesa për lirimin e Sali Berishës nga arresti dhe nga akuzat e pabaza duhen bere çështje shoqërore, e elitave dhe e shtresave te gjera te shoqërisë

por edhe çështje për faktorët e jashtëm dhe opinionin publik ndërkombëtar me interes për zhvillimet ne këtë pjesën ballkanike te botes.

Berisha i përndjekur dhe i arrestuar politik është prove e regjimit autokratik te Edi Rames ndaj edhe rifitimi i lirisë prej tij është beteje jo thjeshte për Sali Berishën, individ a lider, por beteje për demokracinë dhe shtetin ligjor, beteje për te sotmen dhe te ardhmen e këtij vendi.

Sa për qëndrimin e ndërkombëtarëve, duket se jemi ne fillesat e ndryshimit te mundshëm te tij.

Tashme është kuptuar se joshja e Serbisë me shumë karotë e pak shkop, e ku, tek dhënia e karrotës, iu kërkua te luaje rol parësor edhe Edi Ramës, po humbet çdo dite terren.

Po kështu, edhe ideja se stabiliteti i Ballkanit dhe pengimi i penetrimit te interesave te Rusisë e Kinës arrihet me mire me autokratet bashkëpunues, veçmas dyshja vëllazërore Vuçiç-Rama, po bjerrjet dite pas dite, bashke me mbështetjen për këtë qasje dhe për këta dy autokrate.

Kancelaritë Europiane po ecin me shpejt ne këtë drejtim, ShBA me ngadalë. Afërmendsh qe goditja ndaj Sali Berishës lidhet me këto interesa e qasje gjeopolitike te përkohshme, tashme ne ndryshim.

E mos na thoni se lidhet me korrupsionin-mos na e fyeni më inteligjencën, të paktën!

Nga ana tjetër Sali Berisha demonstroi fuqi mbijetuese, vijim mbështetjeje te gjere popullore ne Shqipëri, Kosove e Diaspore, e kjo e forcon tek amerikanet pragmatiste vlerësimin e padobisë se vijimit te ndëshkimit te tij për interesa gjeopolitike qe po tejkalohen, te mbështetjes se padobishme te Lulzim Bashes a faktorëve te tjerë por edhe te ripeshimit te pasojave negative qe solli ne ekuilibrin politik e social te vendit përkëdhelja e pamerituar e krahut rilindës te politikes dhe goditja e tepruar e krahut demokrat.

Për me tepër, ndonëse padrejtësisht te goditur, as Sali Berisha vetë as mbështetësit e tij nuk rrëshqitën ne asnjë moment e për asnjë milimetër ne antiamerikanizëm, njëherazi duke demonstruar dinjitet, integritet dhe sovranitet ne raport me qëndrimet e tyre kundër politikes se ShBA për këtë çështje te veçante e disa te tjera te lidhura me te.

Ndaj, nga tre anomalitë opozitare, jo me kot, anomalia e pare, ajo e mosnjohjes se realitetit opozitar parlamentar thuajse ka ardhur ne normalitet-cili është grupi parlamentar dhe kryetari i tij është tashme e qarte dhe e pranuar ne Kuvend; anomalia e dyte, te drejtat ligjore e statutore te shumicës se anëtarësisë së Partisë Demokratike qe ndoqi e mbështeti Sali Berishën duket se kane hyre ne rrugën e zgjidhjes se duhur gjyqësore – vendimi i dhjetorit i Gjykatës se Larte, e jo vetëm, jep disa shenja pozitive për këtë; anomalia e trete, anulimi i arrestimit te paligjshëm te Sali Berishës ndonëse ende shume larg, gjithsesi po shquhet ne horizont.

Qartazi penduli po lëviz ne kahun e kundërt.

Por kjo është një teme qe meriton trajtim me vete e me te gjere se kaq.

On April 8, 2024, Sali Berisha will spend a full 100 days and nights under "house arrest", this decision was taken on December 30, 2023 by the Special Court, after the approval by the Reborn Assembly of the request of the Special Prosecutor's Office.

Since the beginning of January, many supporters of Sali Berisha gather every day in the street below his apartment, give speeches and listen to the speeches of Sali Berisha, while at the protest rally on February 20, 2024, in commemoration of February 20, 1991, more people gathered than ever his supporters on the Boulevard in front of the Prime Minister's Office, this time with their leader online from house arrest.

For the supporters, probably not only for them now, it is quite clear that Sali Berisha is the political victim of the local hybrid regime, which in recent years has significantly expanded its autocratic nature at the cost of democracy, aided by local factors, but also external, e.g. and with the main one - the neoliberal establishment - the one that has been governing the United States of America, the United Kingdom and the main countries of the European Union for years.

But for Sali Berisha to be considered as he is, persecuted and politically arrested by this regime, continuous and patient argumentation is required with local and foreign third parties so that, from an opposition opinion, belief and action, the battle for recognition of the status of the politically persecuted and for his release from house arrest until innocence, to become a widely social, widely international battle. Therefore, the arguments should be recorded in time and spread as much as possible.

The Berisha case was a political issue from the beginning - the declaration 'no grata' with allusions to corruption by the State Department. So incredible, because so baseless, is this act, that even the Council of Ambassadors itself - an association of many ambassadors not currently in career, who have served the USA in the last 60 years and have not seen or heard in this world-severely misrepresented the arguments given by Ambassador Juri Kim, on behalf of the State Department, with the Chinese expression 'kill chickens to scare monkeys'.

The United Kingdom's non grata for Sali Berisha, as a faithful follower of the American line, this country forced by its own legislation to provide arguments that were published by Sali Berisha himself, showed us how baseless the American arguments can be.

The USA was not satisfied with this announcement alone, but made and continues to make efforts to pass this act as an internal policy in Albania - as a line of punishment, isolation and political annihilation of Sali Berisha. For this purpose, Lulzim Basha was pressured to expel Sali Berisha from the democratic parliamentary group, and subsequently the Berishist group, an overwhelming majority in the DP, was prevented from gaining the rights of the party majority in court - as they are entitled to in the law, statute, logic and natural order - supporting the Bashist minority from within the DP, thus guiding or encouraging the positions of the Government, the reborn Assembly, the reborn Judiciary, the CEC and the reborn Electoral College. The USA went as far as, through the representative of the Department of State, Gabriel Escobar, through an interview in the Voice of America on October 25, 2022, they told the Albanian institutions more or less that '...we made a decision based on the corruption we found (understand: for Sali Berisha), I would call on the Albanian institutions to continue...', as it happened.

The Revivalist Government, personally Chief Revivalist Edi Rama, are not only passive implementers of the American directive, nor are they only passive beneficiaries of the advantages derived from its implementation.

The McGonigal case, to this disgraced FBI officer, contrary to what Edi Rama says that 'he does not speak English for the opposition' shows that he himself, even personally, seems to have in some way encouraged the start and continuation of a the artificial investigation about money allegedly of Russian (meaning Putinian) origin of Lulzim Basha, while the orchestrated media attack of another disgraced FBI officer - Marko Rosini, both a former colleague and business partner with McGonigal - against Sali Berisha, called, among other things, 'Putin's puppet', shows that McGonigal may have also contributed to the processing of the 'Berisha' file in the US. Also, Edi Rama himself, in many of his speeches, from his first mandate and the following, has abusively connected the radical opposition moments with the Russian influence.

In addition, the investigation of Sali Berisha formally begins with a report to the head of the Rilinda Parliamentary Group, Taulant Balla, currently the Minister of the Interior, and continues with the public request, almost final, of Edi Rames for the Special Prosecutor's Office for the investigation of Sali Berisha and the clarification of this issue, this national shame, as soon as otherwise the patience of the socialists would be lost'.

The Special Prosecutor's Office formulated and the Special Court accepted the reasonable suspicion of corruption of Sali Berisha and his son-in-law Jamarber Malltezi based on completely absurd arguments and motives. The legal changes in property laws, which served thousands and thousands of owners unjustly expropriated by the communist regime and not compensated equally unjustly by the hybrid regime of 30 years, were considered directly motivated to serve the benefit of the son-in-law and the daughter; the establishment of new structures for the return and compensation of properties, which enabled a more effective implementation in the service of this broad social category compared to the previous structure, as directly motivated for more power in the hands of the Prime Minister to serve them in this way daughter-in-law; thus they compromised the laws and the acts elevated the officer as a protector of the army's property, otherwise the 'hero' turned out to be an ordinary misuser of the duty, for non-implementation of the law and legal acts, and the fable of the inspection with the purpose of putting pressure on this 'hero' .

The reborn justice went so far as to charge the return of the destination of the property - this illegal act according to it - entirely and exclusively to Prime Minister Sali Berisha, although initially, on his own initiative and without the request of the owners, this decision was taken by Edi himself Rama, then Mayor of Tirana Municipality. In order to arrest Sali Berisha, they had to invent the fable of the son-in-law's illegal enrichment for the father-in-law's abuse of merit, but also arbitrarily isolate the guilt only to these two (and a third one as a sidekick, partner of the son-in-law, co-owner of that land at the same time). otherwise, the initial accusation, like an avalanche, should have logically included a lot of people and property, first of all Edi Ramen and a bunch of his directors in the municipality of the time.

Following the unfounded suspicion, Sali Berisha was also given the security measure of the ban on going abroad and the obligation to appear. Both of these measures are related to the risk of escaping from justice. It is universally known, unequivocally clear, affirmed by even the most determined opponents and haters more than Sali Berisha. logical and legal, neither to be requested by the Special Prosecutor nor to be accepted by the Special Court. They were taken only to demonstrate strength, to psychologically and politically defeat Sali Berisha.

The avoidance of the Assembly for these two measures embarrasses not only justice, but also the Assembly itself, which, in the case of Samir Tahir, in October 2017, decided to grant authorization for these two types of measures, and about two months later, the Prosecutor's Office of the Special Court of the time and the Special Court of the time, on the basis of this authorization, citing it expressly as a necessary and fulfilled preliminary condition, set the ban on going abroad and the obligation to appear for Samir Tahir.

This was the precedent that dictated the prior involvement of the Assembly.

The Assembly should have asked the Special Court itself that the first measures against Sali Berisha be discussed first in the Assembly, clarify this position in December 2023 when arrest measures were requested for Sali Berisha, and ask the Constitutional Court itself for the interpretation of Constitution. Regarding the fact that, for the interests of power, the reborn Assembly did nothing of this and the reborn Constitutional Court also washed its hands of the case, not accepting the request of more than 1/5 of the opposition MPs, with a strange argument that directly changes the letter itself of Article 134/1 of the Constitution, therefore leaving the Assembly completely unprotected from the seizure of powers by the Government that controls the majority of this institution.

Subsequently, the Assembly shamed itself for the second time when it easily and quickly accepted the request of the Special Prosecutor's Office for the tightening of security measures against Sali Berisha, only with the argument of non-implementation of the previous measures. No new danger had appeared and was not claimed by the special prosecutors either for the escape of Sali Berisha, nor for the damage to the evidence or the process itself. His participation in the trial through lawyers and going to the Special Prosecutor's Office with his feet for the first questioning session prove the unfoundedness of all security measures, including house arrest, reinforced, as absurd in itself, by the prohibition of communication with anyone except his wife, all of this simultaneously shows the true purpose of these measures - that of demonstrating the strength and intention to defeat Sali Berisha psychologically, and therefore also politically.

All levels of the reborn Justice and all types of courts of this system also fell into this disgrace, which persistently continued to keep the same security measures in force, based on the same absurd logic all these weeks, including not allowing Sali Berisha to attend at least the plenary sessions of the Assembly thus absolutizing the interest of the judicial power to the detriment of that legislator, although in this case the judicial process is not harmed by the participation of Sali Berisha for a few hours one or two days a week in the plenary sessions Assembly, while the Assembly itself sits and looks at this, as its third disgrace.

Of course, the case of Sali Berisha will be dealt with and judges will be won in the Court of Human Rights in Strasbourg, but until then the case of Berisha, his status as a political victim, incompatible with democracy and the laws of this system, so also the request for the release of Sali Berisha from arrest and from baseless accusations, it should be made a social issue, of the elites and the broad layers of society, but also an issue for external factors and international public opinion with interest in the developments in this Balkan part of the world.

The persecuted and politically arrested Berisha is proof of the autocratic regime of Edi Rames, so regaining his freedom from him is not a simple battle for Sali Berisha, an individual or a leader, but a battle for democracy and the rule of law, a battle for today and the future of this country.

As for the attitude of the internationals, it seems that we are at the beginning of its possible change. It is now understood that the lure of Serbia with a lot of carrot and a little stick, where Edi Rama was asked to play a primary role in giving the carrot, is losing ground every day. Likewise, the idea that the stability of the Balkans and the prevention of the penetration of the interests of Russia and China is better achieved with cooperating autocrats, especially the brotherly duo Vucic-Rama, is declining day by day, along with the support for this approach and for these two autocrats . The European Chancelleries are moving faster in this direction, the US more slowly. In addition, the attack on Sali Berisha is related to these temporary geopolitical interests and approaches, now changing. Don't tell us it's related to corruption - don't insult our intelligence, at least!

On the other hand, Sali Berisha demonstrated survival power, following broad popular support in Albania, Kosovo and the Diaspora, and this strengthens the pragmatist Americans' assessment of the futility of continuing his punishment for geopolitical interests that are being exceeded, of the useless support of Lulzim Along with other factors, but also the re-weighing of the negative consequences brought to the political and social balance of the country by the undeserved caress of the renaissance wing of politics and the excessive blow of the democratic wing.

Moreover, although unfairly hit, neither Sali Berisha himself nor his supporters slipped at any moment and for a single millimeter in anti-Americanism, simultaneously demonstrating dignity, integrity and sovereignty in relation to their positions against the US policy on this issue special and some others related to it.

Therefore, of the three opposition anomalies, not in vain, the first anomaly, that of not recognizing that the parliamentary opposition reality has almost returned to normality - which is the parliamentary group and its chairman is now clear and accepted in the Assembly; the second anomaly, the legal and statutory rights of the majority of the members of the Democratic Party who followed and supported Sali Berisha seem to have entered the path of a proper judicial solution - the December decision of the Supreme Court, and not only that, gives some positive signs for this; the third anomaly, the cancellation of the illegal arrest of Sali Berisha, although still far away, is still on the horizon.

Clearly the pendulum is swinging in the opposite direction.

But this is a topic that deserves its own and broader treatment.

Kryetari i Partisë Demokratike, Sali Berisha duke komentuar zgjedhjet në Turqi, shkruan se populli turk po ndryshon, duke i dhënë fitoren opozitës.

Mesazhi i kreut të PD-së, Sali Berisha:

Të dashur miq, Opozita turke e udhëhequr nga Partia Republikane Popullore fitoi zgjedhjet lokale në Turqi. 

Presidenti Erdogan ka pranuar humbjen dhe vlerëson fitoren e opozitës si pikë kthese në historinë e Turqisë. 

Qëndrime autoritare, afinitet i tepruar me Rusinë, braktisja e trashëgimisë kemaliste dhe ndërhyrjet e tij dhe shtetit në çështjet e fesë, u ndëshkuan nga zgjedhësit turq në këto zgjedhje.

Shtoj këtu gjithashtu se humbja në Stamboll dhe Bursë, qytete me prezencë të fuqishme shqiptare, dëshmon se Erdogan pagoi gjithashtu mbështetjen obskure dhe aprincipiale personale që ai i ka dhëne këto vite Edi Ramës,

këtij armiku të vërtetë të kombit shqiptar, i cili me narkoshtetin që ndërtoi, largoi nga Shqipëria 1/3 e shqiptarëve.

Me këtë rast Partia Demokratike uron përzemërsisht fitoren e opozitës turke në këto zgjedhje dhe mbetet e hapur të bashkëpunoj me udhëheqjen opozitare në interesin më të mirë për një të ardhme në paqe e demokraci të dy popujve dhe dy vendeve tona. 

By Luciano Boçi

If it were in the hands of the Albanian authorities, Xibraka would still be the main laboratory in the Balkans for the production of cocaine.

This is due to the simple fact that it was the nucleus of the beginning of the construction of the narco-state edifice that we have today.

Thanks to the German commitment, the identification of this laboratory was achieved. The Germans, for their part, were openly betrayed by the Albanian police and, even worse, they were endlessly abused by the representatives of justice.

The implication of the Prime Minister’s brother there is not a coincidence of circumstances, nor is it a story of “cheats” that forces society to sit at tables, or to use the same car as a hobby.

Albania is full of such stories.

But this is not the case.

What unites the names involved in this is the strong political thread. All with substantial organic ties to Edi Rama’s Socialist Party that had just come to power.

A relationship that started with the womb of communism continued with the SP MP at the time and that went all the way to Edi Rama himself.

This is not a matter of biography, but of arguments and facts that prove the existence of the famous project of the narco-state that produces money from endless traffic and then translates it into votes and property as political and strategic investments that cemented a spectacular regime in Albania.

The construction of this laboratory was strategic. Xibraka is located at the main node of movement and transit of narcotics, in Elbasan and at a point where people’s attention was almost zero.

Add to this the taking of protective police measures by placing in the direction of the local police directorate the persons who guaranteed the protection of the laboratory.

Xibraka opened the door to the construction and consolidation of the close criminal-political relationship, it was the first significant step of the new and old left dome in the implementation of their project and served as an inspiration to transform the country into a platform for the production and sale of narcotics.

Xibraka was succeeded by her sisters who are probably still active today and created through her members for the first time the connections between Latin America and Albania that are still more significant today.

Almost all with state protection. Tons of drugs have been passing through Albanian ports and the Albanian border for a long time.

The success of this whole undertaking is the transformation of our society into dizzying consumers of cocaine and hashish, perhaps the first in terms of population.

The project of the narco-state did not remain only in the production of narcotics and money. He dabbled in politics and economics.

Criminal organizations with state support were strongly involved in left-wing politics with representatives and criminal commitment to the vote, creating indisputable facilities for the SP to take some powers.

Meanwhile, the earned money followed two directions: economy and propaganda. Companies created from traffic money with support and political shares today dominate the main sectors of the economy, especially tourism and construction, and regularly clear their financial resources, turning into untouchable empires.

Everything directed by Rama’s policy, which in every case has put power at their service, receiving from them political services and direct finances injected into buying votes and building an exemplary propaganda.

The effects produced by the Xibraka phenomenon as the first step of the narco-state project are tangible and devastating and have led to the inevitable execution of democracy.

FJALA E KRYETARIT TË PD, SALI BERISHA NË AKTIVITETIN PËR 15 VJETORIN E ANËTARËSIMIT TË SHQIPËRISË NË NATO

EKSTRAKT

Shqipëria shënon 15 vite e anëtarësuar në organizatën më të fuqishme të Aleancës së Atlantikut të Veriut, NATO. 

Me këtë rast, Partia Demokratike e nderoi këtë arritje madhore për vendin e cila u realizua gjatë qeverisjes së saj nën drejtimin ish-kryeministrit, Sali Berisha. Lideri historik i Partisë Demokratike, pavarësisht se në kushtet e arrestit shtëpiak, mbajti fjalën përshëndetëse në aktivitetin e organizuar nga PD me temë “Roli prijës i PD për anëtarësimin në Aleancë”.

Berisha tha se, anëtarësimi në NATO ishte mrekullia më e madhe për Shqipërinë që nga shpallja e pavarësisë e deri më sot.

Ai tha se, në 46 vite diktaturë të egër staliniste, Shqipëria ishte jo vetëm vendi me propagandën më armiqësore, por ishte edhe vendi që zhvillonte betejat imagjinare më të shpeshta, me koston më të lartë kundër agresionit imagjinar të NATO-s.

Kryetari i Partisë Demokratike, Prof. Dr. Sali Berisha mbajti fjalën e tij në aktivitetin e organizuar në selinë blu në 15-vjetorin e anëtarësimit të Shqipërisë në NATO.

Berisha theksoi se, Partia Demokratike ishte opozita e parë që kërkoi anëtarësimin në NATO pas rënies së komunizmit në Shqipëri, dhe kjo i dha një reputacion të mirë.

Berisha vlerësoi se reforma më e dhimbshme gjatë qeverisjes së tij ishte ajo në ushtri. Në 15-vjetorin e anëtarësimit, Berisha theksoi se PS zgjodhi haptas qendrimet kundër NATO-s me portretet e Enver Hoxhës.

Kryetari i PD, Sali Berisha, tha se anëtarësimi i Shqipërisë në NATO, ishte si rrjedhojë e një procesi kompleks reformash.

Berisha tha se, nuk anëtarësohej kurrë pa një demokraci funksionale, pa një ekonomi tregu funksionale, sepse të dyja këto dëshmonin për vlerat, për shtetin ligjor dhe liritë e garantuara të qytetarëve shqiptarë.

FJALA E PLOTË

Mirëdita dhe përshëndetje të përzemërta!

Së pari, ju përshëndes ju, përshëndes oratorët që folën para meje dhe qytetarët shqiptarë kudo që janë.

Sot ne nderojmë një nga ngjarjet më të rëndësishme të historisë sonë kombëtare, 15-vjetorin e anëtarësimit të Shqipërisë në NATO, e cila në fakt është edhe mrekullia më e madhe e lirisë së Shqipërisë dhe kombit shqiptar nga shpallja gjer më sot.

Më 1 prill të vitit 2009, Aleanca e Atlantikut të Veriut vendosi të pranojë Shqipërinë, ish-vendin me propagandën më armiqësore ndaj saj për 46 vite si anëtar të plotë të kësaj organizate. Në 46 vite diktaturë të egër staliniste, Shqipëria ishte jo vetëm vendi me propagandën më armiqësore, por ishte dhe vendi që zhvillonte betejat imagjinare më të shpeshta me koston më të lartë kundër agresionit imagjinar të NATO-s.

Miqtë e mi!

Kjo ishte mrekullia më e madhe e lirisë për Shqipërinë dhe shqiptarët, dhe për kombe të tjera, por për ne mendoj se më shumë se për çdo komb dhe vend tjetër. NATO-ja si sistem i sigurisë kolektive ishte mburoja, mbrojtja më vendimtare më e fuqishme për një vend që për shkak të pozicionit të vet gjeografik kishte njohur pushtimet më të shumta dhe më të egra.

Mjafton të rikujtoj këtu që pushtimi i fundit të saj në prag të Luftës së Dytë Botërore, ishte një pushtim ta themi ishte një pushtim i pa regjistruar, në kuptimin që gazetarëve dhe gazetave, duhet të pranojmë, ai akt agresioni i përcoll me indiferencë të plotë nga qeveritë e kohërave.

Për ne, anëtarësimi ishte një mrekulli gjithashtu, sepse 5 shekuj në një perandori lindore, të themi, nuk është se nuk patën ndikuar dhe nuk ndikuan në identitetin tonë.

Dhe në këtë kontekst, anëtarësimi i Shqipërisë në Aleancën e kombeve të qytetëruara perëndimore, ishte një arritje e jashtëzakonshme.

Ne sot nderojmë 15 vjetorin e anëtarësimit të Shqipërisë në NATO, porn ë datën 4 prill ne nderojmë 75 vjetorin e themelimit të Alencës së Atlantikut të Veriut, më 4 prill të vitit 1949 në Uashington.

Edhe ky themelim ishte mrekullia më e madhe e lirisë se kombeve, të hapësirës euroatlantike pas Luftës së Dytë Botërore.

Themelimi i Aleancës së Atlantikut të Veriut 75 vite më parë në konceptin e presidentit Truman ishte garantimi i sigurisë kolektive të këtyre kombeve dhe jo vetëm kombeve që dolën fitimtare nga lufta, por edhe atyre që u ndodhën në pozicionin tjetër, por që kishin përqafuar rrugën e lirisë, për t’i mbrojtur ato që të ndërtojnë në paqe të ardhmen e tyre dhe për t’i mbrojtur nga ekspansioni i sistemit komunist.

NATO përmbushi misionin e saj historik. Kampi socialist u shpërbë. Falimentoi sistemi komunist në vendet ish-komuniste. Së bashku me të falimentoi, ose u shpërbë edhe blloku i Traktatit të Varshavës.

Në këtë kontekst, rënia e Murit të Berlinit e gjeti NATO-n, pasi kishte humbur kundërshtarin e saj dhe pikëpyetjet mbi të ardhmen e saj ishin jo të pakta. Por mendoj se përgjigjen e parë më të drejtë, por edhe të një rëndësie jetike për të ardhmen e NATO-s, e dhanë dy shtetarë vizionarë: Helmut Kohl dhe Xhorxh Herbert Bush.

Kancelari gjerman Helmut Kohl punonte për një Gjermani të bashkuar në NATO dhe BE. Duhet të pranojmë, përveç presidentit Bush, udhëheqësit e tjerë të asaj kohë, nuk ndjeheshin mirë me bashkimin e Gjermanisë.

Presidenti Bush e mbështeti plotësisht procesin, me opinionin dhe bindjen, se një Gjermani e bashkuar, anëtare e NATO-s dhe Komunitetit Europian të asaj kohe ishte fitore e lirisë, ishte fitore e Europës.

Rënia e Murit të Berlinit solli rënien e diktaturave komuniste në Europë njëra pas tjetrit. E fundit ra në Shqipëri diktatura komuniste. Por duhet të theksojmë se, nga të gjitha opozitat e vendeve ish-komuniste, do të ishte opozita shqiptare e para, ajo që do kërkonte anëtarësimin e Shqipërisë në NATO.

Kjo, ndoshta sepse opozitat e vendeve të tjera, përsëri ndjenin frikën e Rusisë dhe shpallën si kërkesë të tyre asaj kohe, neutralitetin apo botën pa blloqe, gjë që përbënte një gabim, sepse ishte një reminishencë kjo e diplomacisë para rënies së Murit të Berlinit në kuptimin që pas firmosjes së traktatit të Helsinkit, de facto në ligjin ndërkombëtar u barazua legjitimja me jolegjitimen, u barazua sistemi legjitim i votës së lirë me sistemin jolegjitim komunist. Dhe kjo kishte ndikimin në psikologjinë e përgjithshme.

Pork jo nuk ndodhi me opozitën shqiptare. Sapo u ngrit në këmbë, sapo u themelua, PD shpalli se anëtarësimi i Shqipërisë në NATO do të ishte objektivi i saj i pandryshueshëm.

Mendoj se ky qendrim paksa i veçantë, i dha Shqipërisë të paktën një reputacion të mirë në qarqet atlantike.

Në këtë kontekst, marrëdhëniet e Shqipërisë me vendin udhëheqës të NATO-s, SHBA, kishin një rëndësi parësore për progresin tonë në bashkëpunimin me aleancën.

Presidenti Bill Klinton ofroi si një platformë të re për vendet ish-komuniste, Platformën e Partneritetit për Paqen. Platformë, në zbatim të të cilit, këto vende përgatiteshin për procesin e anëtarësimit.

Nuk duhet të harrojmë se NATO është aleancë politike-ushtarake. Pra aleancë e vendeve të lira, me ushtri të kontrolluar plotësisht nga civilët.

Ne do ishim ndër qeveritë e para që firmosëm Partneritetin për Paqen. Por miqtë e mi, Shqipëria ka bërë shumë reforma gjatë këtyre viteve.

Në rast se do më pyesni mua, cila është reforma më e dhimbshme? Ju garantoj se reforma më e dhimbshme në rrafshin njerëzor dhe më gjerë, ka qenë reforma e ushtrisë? Por pse ishte e tillë? Sepse ne ishim një shoqëri totalisht e militarizuar.

Motoja: Ushtri e popullit ushtar, do të thotë, ushtri e popullit të militarizuar.

Ushtria shqiptare, për të militarizuar popullin e shoqërinë, ishte organizuar në 4 mijë pika hapje. Ishte e pranishme në çdo fshat, në çdo lagje. Një ushtri që i shërbente tërësisht paranojës së diktatorit. Një ushtri e bunkerizuar, e cila përbëhej nga 320 mijë rezervistë.

Por është në meritën e tyre, pavarësisht nga shkalla e lartë e indoktrinimit, pa diskutim, levë e Partisë së Punës, megjithatë pa reformimin e tyre, pa pranimin e tyre të reformave të thella, të cilat nga një strukturë mamuth për një vend të vogël, erdhën në një sistem ushtri kazermash me kontroll të plotë civil, ecja drejt aleancës do ishte e pamundur.

Pas largimit të PD, lufta në Kosovë, ofroi për Shqipërinë një shans të jashtëzakonshëm, në kuptimin që ajo u bë de facto territor i NATO-s për sa i përket veprimeve ushtarake të NATO-s në Kosovë. Vullneti dhe dëshira e Aleancës që Shqipëria të ecte me hapa më të shpejtë, ishin të mëdha.

Në këtë kontekst, përsëri SHBA do të paraqisnin Kartën e Adriatikut 3, në mënyrë që plani i veprimit për anëtarësim, i dhënë tre vite më parë, të mund të shpejtohej, të ecte. Por kjo nuk ndodhi.

Gjatë viteve 1992-1996, PS zgjodhi haptas qendrimet anti-NATO. Ajo sillte rezoluta në parlament ku dënonte bashkëpunimin e Shqipërisë me NATO-n dhe bashkëpunimin ushtarak të Shqipërisë me SHBA.

Pas viteve 2000, kjo parti humbi shanset dhe faktikisht ndërtoi si pengesë për avancimin e kauzës euroatlantike të Shqipërisë, muret e krimit të organizuar dhe korrupsionit,t ë cilat e shndërruan Shqipërinë në një vend të frikshëm për sigurinë e vendeve perëndimore.

Në vitin 2005, PD përsëri do i rikthejë objektivit e saj, ëndrrën e shqiptarëve për anëtarësimin në NATO.

Reforma serioze të rëndësishme në fushën e ushtrisë, pjesëmarrje e ushtarakëve shqiptarë nga Afrika, në Afganistan dhe vende të tjera, ishin një përfaqësim i shkëlqyer i Forcave të Armatosura, lufta me zero tolerancë ndaj krimit të organizuar, shndërrimi i Shqipërisë në një vende të sigurt, lufta me efikasitet kundër korrupsionit.

Rikujtoj këtu se Shqipëria në vitin 2008, do shpallej një nga tetë vendet me luftën më të suksesshme kundër korrupsionit nga Transparency International.

Vizita e presidentit Xhorxh Bush dhe mbështetja e SHBA për anëtarësimin e Shqipërisë në NATO, por theksoj këtu, kontributi i opozitës shqiptare ishte tjetër.

Sot unë kujtoj dhe vlerësoj punën e bërë nga Ilir Meta, Pandeli Majko, Arta Dade dhe personalitete të tjera.

Unë iu them shqiptarëve sot se ardhja e tyre në takimet e rëndësishme të NATO-s dhe qenia e tyre krah kryeministrit dhe parlamentarëve të mazhorancës, ka pasur një ndikim të veçantë, pozitiv, një ndryshim të madh dhe një garanci për partnerët tanë, se tashmë NATO mbështetet jo vetëm nga qeveria, por mbështetet edhe nga opozita.

Procesi i anëtarësimit të Shqipërisë në NATO ka qenë një proces kompleks i reformave të gjithanshme. Nuk anëtarësohej dot kurrë pa një demokraci funksionale, pa një ekonomi tregu funksionale, sepse të dyja këto dëshmonin për vlerat, për shtetin ligjor dhe liritë e garantuara të qytetarëve shqiptarë.

Kështu që, ky proces u kurorëzua me sukses edhe falë një diplomacie aktive të ministrisë së Jashtme dhe ministrisë së Mbrojtjes, të parlamentit dhe përgjegjësive që merrnin zyrtarët shqiptarë ndaj këtij procesi.

Nuk mund të mos theksoj përsëri, dyzimin e PS, në njërën anë në samitin e Bukureshtit, ku do merrnin ftesën për anëtarësim në NATO, shoqërohej delegacioni edhe nga zonja Leskaj. Nga ana tjetër, kthehej në Tiranë, Edi Rama organizonte mitingje kundër anëtarësimit të Shqipërisë në NATO me portretet e Enver Hoxhës.

Por asgjë nuk pengoi, Shqipëria u anëtarësua dhe kjo është padiskutim një arritje pa dyshim historik.

Dua të them dy fjalë, përsëri.

Gjatë këtyre 10 viteve, sigurisht që ka një bashkëpunim të qartë midis Shqipërisë dhe NATO-s, dhe Shqipëria duhet të përmbushë çdo detyrim, pasi la detyrimet që kishte për buxhetin 2 përqind. E reduktoi buxhetin e mbrojtjes në shifra qesharake. Bazat e ushtrisë u bënë pre e mafies më të rrezikshme të Europës.

Për dijeninë tuaj, ata që nisën përgatitjen për bazën e Kuçovës, u arrestuan pa asnjë motiv nga rilindësit sapo erdhën në pushtet.

Dhe në një akt tjetër të turpshëm, Edi Rama urdhëroi zhdukjen nga të gjitha institucionet e flamurit të NATO-s, vetëm e vetëm se kjo ishte një arritje e paraardhësve të tij.

Sot, mendoj se në rrafshin politik, Shqipëria nuk plotëson më kriterët politike për të qenë anëtarë e kësaj aleance. Si në asnjë vend tjetër të aleancës dhe në kundërshtim flagrant me parimet më themelore të një shoqërie të lirë, sot të gjitha pushtetet janë të përqendruara në duart e një njeriu.

Sot, 93%, 95% e të gjithë zyrtarëve të lartë të emëruar dhe të zgjedhur, i përkasin partisë shtet dhe ky model nuk ka asgjë të përbashkët me modelin politik të anëtarëve të Aleancës së Atlantikut të Veriut.

Sot njeriu që ka përqendruar të gjitha pushtetet, përdor sistemin gjyqësor për grusht shteti kundër parlamentit, për të marrë pushtetet e parlamentit.

Sot shkelmohen parimet universale të prezumimit të pafajësisë, të garantimit të ndarjes së pushteteve, ndaj dhe kjo forcë politike që realizoi anëtarësimin e Shqipërisë në NATO, e ka detyrë jetike vendimtare, në një kthesë të re historike, të rivendosë në Shqipëri, pluralizmin demokratik, ndarjen dhe balancën e pushteteve në përputhje me Kushtetutën.

Të vendosë kushtetutshmërinë si shtyllë qendrore të një rendi demokratik.

Dhe unë kam bindjen se ky përvjetor do jetë për ne, një përvjetor frymëzues për përmbushjen e objektivave të reja tona.

Edhe njëherë ju falënderoj shumë dhe ju uroj këtë ditë.

Edi Rama, Oltën e mban në parlament.

Natyrisht është aksioner në investimin stratetegjik të burrit të saj dhe asaj.

Dhe për këtë na bind duke arrestuar Goron se ka regjistruar pronat e saj.

Tani për shkak të qëndrimeve të tij ç’njerëzore, antikushtetuese, antieuropiane ngre një valë të pafavorshme për emigrantët tanë.

Edhe njëherë ju theksoj, çështja Beleri është para së gjithash çështje e shqiptarëve, sepse këtu nuk respektohen parimet universale të të drejtave të njeriut.

Sepse këtu respektohet prezumimi i pafajësisë.

Sepse këtu respektohet manipulimi i fakteve, sepse këtu dënohet vetëm e vetëm për të mbuluar krimet monstruoze dhe mafioze, që Edi Rama dhe klani i tij ka kryer në tokat e himariotëve, duke shitur brigjet e detit.

Berisha ;

Çdo ditë është një apel për të përmbysur këtë regjim dhe ecur drejt zgjedhjeve të lira me qeveri teknike

Dhe se përmbysja e këtij regjimi vjen duke ecur drejt zgjedhjeve të lira me qeveri teknike.

Asnjë shqiptar nuk duhet të pranojë të mashtrohet.

Me Edi Ramën nuk zgjedhje.

Me Edi Ramën ka vjedhje të votës.

Me Edi Ramën nuk ka rotacion.

Me Edi Ramën ka bllokim dhe shkelmin të vullnetit tuaj, ndaj ju ftoj sonte kudo që jeni, të bashkohemi në betejë, në mosbindje civile, për qeveri teknike dhe zgjedhje të lira.

Edhe një herë  ju falënderoj nga zemra për qëndresën tuaj të pamposhtur dhe ju garantoj se Rruga e Shpresës është rruga e fitores, rruga e ngadhënjimit, rruga e të ardhmes.

Sot ka ditëlindjen poeti martir Genc Leka! Genci sot do të ishte 83 vjeç nëse nuk do të ishte pushkatuar nga grupi terrorist komunist (ISIS) bashkë me vëllain tim, Vilson Blloshmi më 17 korrik 1977.

Unë ruaj si kujtim të hidhur një plumb që e gjeta ditën ç’groposjes midis kockave të Gencit dhe Vilsonit.

Nuk di cilin kanë goditur të parin Gencin apo Vilsonin, aty mund të ketë edhe plumba të tjerë, por është e sigurtë se ky është plumbi kolpo di gracia nga dora e prokurorit evgjit, Qani Lavdari.

Pushofsh në paqe, Genc!

Mbas ndarjes /

Ti ike larg si yll me vezullime
(Se toka me mua s’mund të rrijë dot)
Ndaj si një plak që bie në mendime
Shtatori, hesht në fund të dhimbjes sime

Dhe brengat një nga një m’i zgjon me lot.
Dikur do vijë nga larg me plot dëshirë
Që të të hapë ty zemrën përsëri
Sa këngë dridhen sonte në hapsirë,

Sa yje ndrisin sonte në errësirë
Në Botë ka njerëz fort të mirë,
Por veç të tillë zemër s’ka njeri.
Ndër më të shtrenjtat këngë nëpër vite

Nga larg do të ndjesh veç zërin tim
Në shpirt të pastër do më kesh për jetë
Dhe do të këndosh me zemër siç din:
Ku je o dashuri e pashëmbëllim?!
GENC LEKA

Në Bërzeshtë tek Vilsoni dhe Genci…

✍🏽Nga Rexhep POLISI

Kulla emblematike e Blloshmëve në Bërzeshtë të Librazhdit qëndron hijerëndë. Kjo kullë ka parë mjaft tragjedi, pormegjithatë i ka rezistuar stuhive dhe furtunave për vite e vite me radhë.

Aty nuk jeton njeri qysh prej vitit 1977 kur djali i kësaj shtëpie, poeti Vilson Blloshmi, u pushkatua nga regjimi komunist bashkë me kushëririn e tij, poetin Genc Leka. Kjo kullë që i rezstoi diktaturës, të dielën më 17 korrik ka pritur shkrimtarë, poetë, profesorë, gazetarë, familjarë të dy poetëve, në 45 vjetorin e pushkatimit të tyre.

Sot është një ditë e zezë jo vetëm për familjet dhe Bërzeshtën, por për të gjithë Shqipërinë! 45 vjet më parë, dy poetët Genc Leka dhe Vilson Blloshmi u pushkatuan nga regjimi komunist, pas një gjyqi politik farsë me prova të montuara.
Vilsoni dhe Genci ishin kushërinj dhe lindën të dy në muajin Mars. Ashtu siç kishin lindur në të njëjtin muaj, ata patën edhe vrasjen tragjike në të njëjtën natë, u pushkatuan mesnatën e 17 korrikut të vitit 1977. Jeta e tyre u pre në mes nga plumbat e diktaturës vetëm pse kishin lindur poetë.

Vetëm pas ardhjes së Demokaricsë eshtrat e dy martirëve u gjetën dhe u ç’groposën nga vëllai i Vilsonit, Bedri Blloshmi pas kërkimeve të vazhdueshme.
Në fakt përndjekja e tyre nga Sigurimi i Shtetit kishte nisur qyshse kishin lindur për shkak të prejardhjes familjare. Genc Leka ishte mësues, por për probleme të biografisë e çuan të punojë në ndërtim.
Vilson Blloshmi rridhte nga një familje patriotike. Ai fliste frëngjisht në mënyrë të shkëlqyer. Shkruante poezi, por edhe përkthente poetët më në zë francezë.
Blloshmët ishin një nga fiset më të njohur në hapsirat mbarëshqiptare Shqipërinë për shkak të kontributit në çështjen kombëtare dhe nacionaliste.

Shumë emra të familjes Blloshmi kishin mbaruar studimet në SHBA, Austri, Stamboll e Fancë dhe kishin dhënë një kontribut të çmuar për çështjen kombëtare.
Ishte përkushtimi dhe këmbëngulja e paepur e Bedri Blloshmit që bëri të mundur zbulimin e krijimeve poetike që i kishte zënë pluhuri në arkivat e Sigurimit të Shtetit, si dhe botimin e veprave të tyre dhe të disa librave të tjerë të shoqëruar edhe me faksimile dokumentash.

Pa kontributin e Bedriut, Vilsoni dhe Genci nuk do të njiheshin kurrë si poetë.
Diktatura komuniste i groposi, por dy poetët shkruan pavdeksinë e tyre me poezitë brilante. Poezia “Saharja” e Vilson Blloshmit dhe “Oxhaku” i Genc Lekës, si dhe mjaft poezi të tjera të tyre, janë poezi me vlera artistike të jashtëzakonshme, por faktkeqësisht këto krijime nuk janë futur në tekstet shkollore. Mesa duket edhe regjimi i sotëm nuk i honeps dot këta poetë.

Gjatë qeverisë demokratike dy poetët u përjetësuan në një memorial në qytetin e Librazhdit, një vepër arti me përmasa botërore punuar nga skulptori i njohur, Sadik Spahija.
Shpresojmë se me qeverinë e ardhshme demokratike shtëpia e Vilsonit dhe Gencit do të ktheht në një muze, pelegrinazh për shkrimtarët edhe poetët.

---

Bedri Blloshmi, vëllai i poetit të pushkatuar teksa hedh vështrimit drejt kullës së lartë, nuk i përmban emocionet, ndërsa nis të rrëfejë kalvarin e vujatjeve të fisit të tij. Nga sytë i rrjein ca pika lot teksa tregon përjetimet e tmerrshme natën e pushkatimit të dy poetëve.

Më çuan në një birucë për të mos dëgjuar për të fundit herë zërin e dy poetëve që do të dërgoheshin para togës së pushkatimit. Më kishte rënë të fikët dhe më pas më kishin futur me forcë një ilaç në gojë dhe jam pëmendur të nesërmen në mëngjes.

Te koka po më rrinte kushëriri im, Rustem Dashi. Ai më tregoi: “Atë natë Vilsoni nuk hëngri edhe pse iu luta, pasi i kishte ardhur ushqim nga familja. Kur e nxorën nga biruca duart të lidhura me një litar, Vilsoni bëri një gjysëm hapi, u ndal, u kthye nga unë dhe më tha: Rustem do të lë një amanet, se ti do dalësh më shpejt nga burgu se Bedriu. Ti e pe gjyqin si u bë e, si vajti. Unë s`kam pranuar asgjë pasi nuk bëra asnjë krim. Thuaju në shtëpi se nuk i turpërova”.

Më tje ai tregoi se si kur kishte gjetur dhe çgroposur eshtrat e dy poetëve në një përrua ku gjatë gërmimit me duar kishte gjetur një plumb mesa dy kafkave të dy poetëve.
Për një momnet pllakos heshtja, dëgjohej vetëm zëri i çjerrë i gjinkallave në pemët e gjelbërta rreth kullës. Heshjtja u thye nga zëri i aktores Klea Konomi Rondo me vargjet për “Saharënë” e Vilsonit, më pas “Oxhkun” e Gencit.

---

Emocione përcolli për të pranishmit e shumtë profesori, Sadik Bejko. Ai tha se, nuk është hera e parë që vjen nën hijen e mureve të kësaj Kulle. 45 vjet ka që në të nuk banon njeri. Dhe muret e saj nuk rrëzohen. Kjo është një kullë emblematike. Kulla e njerëzve që i rezistuan diktaturës. Paguan me gjak, me plumb, me burg dhe internim. Dhe muret e saj nuk u rrëzuan. Kulla e rezistencës ndaj robërimit komunist.

Genc Leka dhe Vilson Blloshmi kanë qenë dy poetë, dy njerëz të talentuar, njerëz me kërshëri intelektuale dhe me kurajë të lartë morale për të përballuar fatin e keq. Për shkak të përndjekjes politike, të përjashtimit nga jeta kulturore, ata u penguan t’i zhvillojnë talentet e tyre.
Krijimtaria e tyre u sekuestrua, u përpunua në zyrat e Sigurimit dhe u përdor si akuzë në gjyq kundra tyre dhe pas pushkatimit ka qenë e varrosur në arkiva deri në ditën që u botua. Në historinë e letërsisë shqipe ky është një rast unikal. Me zbulimin e materialeve nga Sigurimi i shtetit del se ata që nga viti i dytë i shkollës së mesme e deri kur u burgosën, janë përndjekur si të dyshuar për kundërshtarë të regjimit.
Poezia e Genc Lekës kryesisht është e përshkuar nga lirizmi e personalizmi. Ka edhe pak poezi mbi luftën, mbi shkollën. Kryesisht ai është një lirik i natyrës dhe i intimes. Vilson Blloshmi është tragjik dhe dramatik në frymëzimin e tij, Genc Leka është elegjiak dhe i brishtë.

Vilson Blloshmi është poet i temave ekzistenciale, i trishtimit shkallmues, me një gjuhë të ngritur, me tone të ashpra. Genc Leka ka qenë poet i vargut të rregullt e të matur, i toneve të buta. Genc Leka nuk e ka zhvilluar talentin e vet poetik, ai u është përkushtuar më tepër studimeve. Si studiues ka treguar pasion e përkushtim, ka punuar si autodidakt për formimin e vet për të qenë në nivelin e kërkesave të punës shkencore. Puna e tij shkencore është vlerësuar nga drejtuesit e Institutit të Gjuhësisë.

---

Profesori Bardhosh Gaçe u shpreh se, është një rast i veçantë në botë që të pushkatohen dy poetë për poezitë e tyre. Vilson Blloshmi e Genc Leka u pushkatuan nga regjimi sepse ishin poetë të dashuruar me lirinë. Poezitë e Vilsonit dhe Gencit janë poezi të një niveli të lartë artistik.

“Saharaja” është poezi emblematike që sigmatizon diktaturën.
Sot është një ditë homazhi për dy poetët Vilson Blloshmi e Genc Leka. Ne jemi i vetmi vend në botë që ka dëshmorë për gjuhën shqipe. Poezitë e tyre janë emblematike për stilin dhe emblemazimin.
Ai tha se, nuk duhet të harrojmë se Blloshmi rridhte nga një familje nacionalistë ku të parët e tij kishin kontribuar në çështjen Kombëtare.

---

Beqir Sina, gazetar në Nju Jork, SHBA tha se, aktivitete të tilla sot janë mëse të nevojshme, sidomos kur bëhet fjalë për dy poetët e pushkatuar, ndërkohë që amenti i tyre ende nuk është përmbushur. Shqipëria është i vetmi vend në botë që ka tre poetë të pushkatuar dhe një të varur në lirar, ndërkohë që me ardhjen në pushtet të presekutorëve kemi të bëjmë me një pushkatim të dytë…

---

Poeti Izet Duraku u shpreh se, ndërsa shtohet nderimi për poetët e martirizuar strukturat shtetërore mbeten të shurdhëra për 30 vjet para kërkesës për përfshirje të krijimtarisë së tyre në tekstet shkollore.
“45 vjet më parë u ekzekutuan brigjeve të Shkumbinit poetët Genc Leka e Vilson Blloshmi. Si provë krimi regjimi komunist ruajti poezitë e tyre.

Kur vijmë në Bërzeshtë, në vendlindjen e tyre, ndjejmë nevojën të kujtojmë, tu biem këmbanave të kujtesës që tirania të mos na mbështillet si lak për qafe, që e ardhmja të jetë më e mirë për të gjithë. Akademikët, profesorët, poetët duhet të shfaqen kokulur përderisa poetët martir të mos jenë futur në librat e leximit nga fillorja deri në universitet. Ndërsa politikanëve u duhet kërkuar arsyeja e mospranise së dëshmorëve të fjalës së lirë në sistemin arsimor”, tha Duraku.

---

Poeti dhe gazetari Jaho Margjeka ndër të tjera tha se, kjo shtëpi e Blloshmëve është e bukur edhe tani, pasi këtu ka jetuar, ka shkruar poezi dhe ëdërruar Vilsoni, por do të duhej të bëhej edhe më e bukur nëse, shteti e shoqëria të vinin dorë, ta restauronin dhe kështu të shndërrohej në një muze të gjallë dhe vend pelegrinazhi ku brezat të mësonin se sakrificat për lirinë kërkojnë në çdo kohë martirë edhe poetë, si Vilson Blloshmi e Genc Leka.

---

Shkrimtari Çerçiz Loloçi tha se, Vilson Blloshmi dhe Genc Leka janë personalitete që janë shndërruar sot në simbole të pashmangshme që nderohen brenda dhe jashtë vendit
“Së pari të vjen ndër mend se Blloshmi dhe Leka, këta dy personalitete janë shndërruar sot në simbole të pashmangshme që nderohen në jug e veri, brenda dhe jashtë vendit.
Së dyti, nga krijimtaria e tyre dhe nga librat dokumentarë, përfshi edhe dosjet formulare, të sjellura nga një këmbëngulje e pangjashme e Bedri Blloshmit, ndryshe nga çfarë është thënë për mbi 40 vjet për justifikimin e krimit, kuptohet qartë se ata janë dënuar nga kupola më e lartë e partisë dhe e shtetit, janë poetë të vrarë nga shteti, përfshi edhe segmente të tjera që nga dega e brendshme, hetuesit, ekspertizuesit, denoncuesit e rremë, për fat të keq edhe pjestarë nga këto dy familje.
Si një kontribues modest në sagën e Blloshmëve dhe sidomos në ndriçimin e së vërtetës së dy poetëve të pushkatuar, ndihem i lehtësuar që ata tashmë janë në altarin e përkujtimit të gjithkahshmëm dhe me një apel të përsëritur një pjestarët në këtë krim të llahtarshëm një ditë do të shkojnë para drejtësisë”.
Po ashtu foli edhe kryetari i Shoqatës Antikomuniste të Ish të Përndjekurve Politikë Demokratë, Et’hem Fezollari, si dhe famijarë të Vilsonit e Gencit.

---

Kulla e Blloshmëve ndodhet në krye të fashatit Bërzeshtë. Nga veranda e kullës shquhet i gjithë fshati, shtëpitë e ulëta dhe gjelbërimi deri në Shkumbin. Mbi Kullën lart në kodër shihet një gurë më i lartë se të tjerët. Bedriu na thotë se, ky quhet Guri i Gjatë. Këtu vinte Vilsoni herë pas here dhe i binte kitarës. Aty ai gjente qetësinë dhe lirinë e munguar…
Largohemi nga Bërzeshta me shpresën se një ditë kulla emblematike e Blloshmëve do të kthehet në muze…

27/07/2022

Berisha says that the terrorist act of the Serbs showed humanity the cruel face of Slobodan Milosevic and Aleksandar Vucic. 

According to him, today, after 23 years, it is tragic that Prime Minister Edi Rama blocks the vote in the Parliament of the resolution for the condemnation of the Serbian genocide in Kosovo. 

The former prime minister accuses the head of the government of receiving orders from President Aleksandër Vucic not to vote for this resolution.

Full post:

Reçak massacre, horror crime against humanity! Edi Rama, as a vassal of Vucic, blocked the resolution condemning the Serbian genocide in Kosovo in the parliament.

Friends, on January 15, 1999, the Serbian terrorist group committed one of the most heinous crimes, the most horrific massacres ever heard, in Racak, Kosovo. Serbian terrorists killed, butchered, massacred in one night in the village of Raçak 45 women, children, men, only because they belonged to the Albanian ethnicity.

The innocent victims of Racak were transformed into the powerful appeal of the Albanians of Kosovo, into the cry and prayer of those who fell from Serbian barbarism and deeply shocked the conscience of statesmen and citizens in free countries and around the world. The massacre of Recak showed humanity the cruel face of Slobodan Milosevic, his geobelief Vucic and their barbaric regime.

Tragic today is that Edi Rama, this slandered vassal of Aleksandër Vucic, has been blocking the vote in Parliament on the Resolution of the Democratic Party deputies for the condemnation of the Serbian genocide in Kosovo, by order of his master for a year.

Humbling with the deepest respect today before the victims of this massacre of Serbian racist animal desires towards Albanians, I call on the UN and the governments of the countries to bring to justice the authors, orderers and organizers of this massacre in Belgrade, as well as those who deny the crime monstrous towards the inhabitants of Reçak and all of Kosovo.

Therefore, and sharing the deep pain with the families and relatives of the victims of the Reçak massacre, I condemn with the greatest force both the authors of the monstrous crime and the traitorous anti-national attitude of Edi Rama that has transformed Albania into a vassal country of Belgrade. Eternal tribute to the victims of Recak.

Çobenët dikur mbajnin në sup një trastë të vogël me kripë, herë pas here ata merrnin nga pak kripë nga trasta dhe mbanin në dorë.

Delet ishin mësuar, sapo e shohin dorën e çobanit që del nga trasta (torba) e ndjekin nga pas në turr vrap, shtyjnë dhe shtypin njëra tjetrën në përpjekje për të lëpirë në mos pak kripë, gishtat e pa larë të çobanit .

Veturat e pushtetarëve të 2024-s, e ambulancat të 1989-s ‼️

Zjarrfikset qysh nga koha e qoftëlargut …

E kamionët e mbeturinave që aromatizojnë çdo mëngjes qytetet me lëngun “aromatizues” që ju kullon rrugëve të tyre…

Vërtet a keni përgjegjësi !

A nuk ju vjen pak turp kur ju të dhjamosur, kostumosur e parfumosur, me veturat e modeleve të fundit (të blera me lekët e qytetarëve) shkëmbeheni nëpër rrugët e qytetit me kamjonët e plerave që ju rrjedh ai …lëngu …me erën e qelbur të mbeturinave rrugëve ?

Edhe Ruanda është më mirë !

Viti 2024, e ju akoma na flisni për ujsjellsa, kanalizime, trotuarë .

Skeni faj !

Përderi sa delet nuk ju hedhin në kazanët e plerave, por ju blegërijnë nga pas për të lëpirë pak kripë nga duar tuaja të ndyta të dhjamosura nga korrupsioni, mirë ja u bëni .

– Shtypini –

Vini në punë armatën e re të patronazhistëve, merrjauni votën (me nje thes miell, presion, a politikisht) dhe shtypini që të mos e ngrejnë më kokën kurrë .

Sjellja e Ed Ramës sot ndaj gazetares Ambrozia Meta nuk është as e para dhe me siguri as e fundit.
I kryekorruptuari i shtetit shqiptar ka një zinxhir të gjatë historish me shkelje ligjore, administrative, morale dhe etike;

këto datojnë që në rininë e tij …

Si Ministër i Kulturës, Kryetar i Bashkisë së Tiranës dhe Kryeministër – se për ata që se dinë apo nuk e pranojnë e s’u bën përshtypje, shefi i tyre i blinduar është njeriu që ka më shumë kohë në pushtet se kushdo tjetër në këto 34 vite “demokraci”.

Ky njeri ka instaluar diktaturën në vend dhe këtë fakt nuk e luan topi.

Rrugëtimi i këtij individi ka injektuar, pa dyshim, në trurin dhe karakterin e shqiptarëve edhe Sindromën e Stokolmit.

Mënyra se si ai sillet me gazetarët, me vartësit, me gjithë shoqërinë, është kthyer tanime në mënyrë të punuari dhe jetuari, në një vend ku modeler më të mira janë leku i shpejtë, prepotenca urdhëruese dhe frika.

Shqipëria po shpopullohet dhe po pushtohet nga interesat e ngushta të kryetarit të madh pasuar nga kryetarët e vegjël.

I përfshirë vetë , drejtpërsëdrejti, në afera korruptive edhe me funksionarë të lartë përtej oqeanit, dhe prapë nuk mban asnjë përgjegjësi, por vazhdon bën ç’të dojë duke qeverisur vendin drejt ferrave por që me propagandë të gjithanshme e bën të duket me xixa e lule.

Këtë gjë ia lejojnë shqiptarët, askush tjetër!

Një rrjetë e stërmadhe merimangash drejton vendin ku ai që flet të vërtetën, ai që ngre zërin, ai që përpiqet të denoncojë dhe çjerrë maskën e hajdutëve, injorantëve dhe imoralëve, cënohet çdo ditë, i cënohet profesioni, dinjiteti dhe personaliteti – i kërcënohet buka e gojës ndërsa ushtarët thjesht lagen e lahen sa në llum aq edhe shampanjë.

Sjellja agresive dhe arrogante ndaj Ambrozias sot është ndaj çdo gazetari në shqipëri, turp për çdo gazetar që do zgjedhë të heshtë.

Vladimir Putin i fitoi përsëri zgjedhjet presidenciale në Rusi!

✍🏽 nga Haris Vongli /

The Council of American Ambassadors has recently published a report after the fact-gathering visit during the visit to Albania, North Macedonia and Kosovo.null

In an interview for the Voice of America, the ambassador and representative of this group, Philip Hughes, showed the main findings of the report, emphasizing that the three Balkan states have made extraordinary progress, but with some reservations.

As for Albania, Hughes put the emphasis on corruption, criminality and genuine democratic governance, demanding that the problems be overcome.

“We have been deeply impressed by the progress that North Macedonia and Kosovo have made since the declaration of their independence and the progress that Albania has made, since the overthrow of Enver Hoxha’s brutal regime and its rebirth as a democratic state. 

At the same time, we were impressed by the great influence of the neighbors on the politics of these three countries – the great role that Serbia plays in the political scene of Kosovo, the great role that Bulgaria plays in the political scene of North Macedonia and Albania which, as we understood , has a constitutional obligation to take care of the well-being of Albanians outside its borders. 

We were surprised by the aspiration of these states to become full participants of the Euro-Atlantic community and the progress they have made to realize these goals. 

At the same time, in each case, they have obstacles to integration into the EU and, in the case of Kosovo, into NATO. In the case of Albania, the issues of corruption and criminality on the one hand and the problems with a real democratic government on the other, are obstacles caused by the political class of Albania itself, which this country must overcome”, declared Hughes.

Asked how American policies with the region should be designed to overcome these challenges, Ambassador Hughes said that he will continue the dialogue with the three countries.

Hughes urged the Rama government to focus on corruption, criminality and governance, stressing that the lack of genuine democratic competition will become an obstacle to the country’s integration into the European Union.

“We must try to continue the close dialogue with all parties in the region and of course continue the presence of American forces there. We visited Camp Bondsteel and are deeply impressed with the professionalism of our military and the contribution it makes to the region…

We urge the government of Albania to continue efforts to overcome the two challenges I mentioned. It is difficult for a government that has the advantages that Prime Minister Rama’s government has, the advantages created due to the boycott of the previous elections by the Democratic Party, that has such a commanding position in the electoral aspect, to promote real democratic competition and give space to the other party. 

The lack of real democratic competition will be turned into an obstacle for Albania by those who hesitate to accept the country in the European Union for various reasons and they should not be given other reasons ,” Hughes told VOA.

Kolonel Kostadin Koliqi /

Duke patur njohje, shume me heret, kur kjo krijese ishte ne andoleshnce dhe ne vazhdim…

Ju siguroi se ka lindur monster dhe keshtu, si monster e ka jetuar dhe vazhdon ta jetoi, jeten e ngarkuar me te gjitha veset, nga me te ndyrat, qe munde te kete njeriu – monster…..

Cfar do qe munde te thuhet, per veset, ne persona te ndryshem, tek ky njeri-moster, i gjen te gjitha, ato vese, qe tek te tjeret, i gjen te shperndara, gjen edhe vese qe njerezimi i konstaton por akoma nuk i ka njohur dhe studijuar……

Eshte nga te rrallat gjallesa, qe e gjen kenaqesine, atehere kur te tjeret e shajne nga gjithcka, duke filluar nga vetja, tek femija, megjithse ky nuk ka mundesi riprodhimi……. nga gruaja, cilado qofte ajo, nga babai, nga nena, more nga libri i shpise….atehere ai ferkon barkun nga kenaqesia, se ja arriti qellimit, te krijoi shqetesim, deri ne urrejtje ndaj tije….

kjo nuk eshte vetem per kundershtaret, me se pari eshte per ata qe ai i perdor dhe i hedhe si lecke, duke filluar nga familjaret e tije, babai, nena etj…..

Kam patur rastin te lexoi letren qe i jati, i dergonte Hekuranit te ministrise brendshme, ku i lutej qe ta mbante disa muaj te izoluar se po i rrihte te gjithe ne familje, edhe te jemen…..

natyrishte eshte trime me te pa mbrojturit, sidomos tani qe rilindjen e ktheu ne MAFIA dhe ky, padrino i ka te gjitha pushtetet….

Nga Edith Harxhi, ish zv/ministre e jashtme /

Në zgjedhjet Amerikane të vitit 2016 dhe më pas në 2020 kam shprehur qartë qëndrimin tim pro Trump dhe e kam mbrojtur atë në çdo media në Shqipëri.

Është e natyrshme si e djathtë dhe konservatore të jem pro të djathtës dhe republikanëve në ShBA dhe Konservatorëve në Mbretërinë e Bashkuar.
Që prej BREXI-t që mendoj ende se ishte lëvizja më e mençur e britanikëve për të dalë më vete BE-së, zgjedhjet në ShBA në 2016 dhe më pas në 2020 ishin për mua një ogur i mirë për tu larguar nga establishmenti i korporatave dhe establishmenti politik që krijoi globalizmi i deformuar.

Ky establishment është munduar të krijojë një rend të ri botëror, ku sovranizmi duhet shuar me çdo kusht dhe kufijtë midis shteteve duhen zëvendësuar me anarki globale, përzierje racash e kulturash, këmbim popullsie, largim nga e kaluara dhe zhdukje të trashëgimisë e historisë së popujve si dhe një kulturë e re postmoderniste, transgjinore dhe pa rend dhe pafamilje e cila ish përcaktuar qartë që në librat e shenjtë.

Pikërisht sepse jam kundër kësaj politike globale për të tjetërsuar popujt dhe kulturat, vazhdoj të mbështes dhe promovoj fuqishëm parimet konservatore si e vetmja shpresë për tu kthyer në një shoqëri ku individi dhe komuniteti janë më të rëndësishmet dhe ku liria, familja, kombi dhe besimi janë mbi gjithçka.

Megjithëse e pranoj Amerikën aleatin tonë strategjik ashtu siç është me të mirat dhe mangësitë e veta, respektoj çdo administratë amerikane si vullnet i shprehur i miliona amerikanëve. Ajo lufton për interesa të veta strategjik dhe ne jemi vetëm një bulëz uji në to.

Prej vitit 2021, kam gjykuar si vendim krejtësisht të pamatur dhe të gabuar nxjerrjen non grata të liderit të opozitës antikomuniste shqiptare dhe arkitektit të Shqipërisë demokratike Z. Berisha.

Është fare e qartë që lobimi i elitës neo komuniste në Shqipëri së bashku me rrjetin e George Soros që lufton për ‘rendin e ri botëror’ që fatkeqësisht është më vrastar se komunizmi vetë, kanë bërë të mundur këtë vendim kaq fatal për opozitën në Shqipëri dhe Shqipërinë vetë.

Qëndrimi i Edi Ramës në pushtet me çdo kusht dhe autokracia e re në Shqipëri ju konvenon disave sot për të ruajtur një lloj stabiliteti relativ në Ballkan në këto kohë luftrash dhe për të bërë më shumë para.

Kjo nuk do të thotë që çdo kush që do të ishte në krye të ekzekutivit në Shqipëri nuk do të bënte gjithçka për të ruajtur stabilitetin e kërkuar dhe të dëshiruar në Ballkan.

Por jo kundër interesave kombëtare dhe duke flirtuar me Serbinë dhe duke i shkel syri sanksioneve ndaj Rusisë e duke përzënë shqiptarët nga vendi i tyre.

Ky sulm ndaj opozitës antikomuniste në Shqipëri në një kohë kur bota perëndimore e ka harruar që komunizmi ishte drama më e rëndë e njerëzimit deri 30 vite më parë, ka bërë që sot Shqipëria të rrënohet për brenda dhe perëndimorët të duartrokasin dhe të vazhdojnë marrëveshjet me Edi Ramën duke e ditur që ai shet interesat e vendit të tij, që është autokrati më i rëndomtë, aventurieri politik më perfid, dhe pazarxhiu më i madh.

Pra të tjerët po përfitojnë në kurriz të Shqipërisë nga dëshira dhe nevoja për pushtet si Putini, i një lideri periferik dhe bufon.

Marrëveshja e marrjes së emigrantëve afrikanë ishte e tillë, mbyllja e syve para futjes së investimeve të dyshimta nga parajsat fiskale në Portin e vjetër 4 mijë vjeçar të Durrësit,

lobimi me njeriun më të fuqishëm të kundërzbulimit të FBI amerikane McGonigal,

samitet ndërkombëtare prej letre dhe pa substancë në Tiranën e betonizuar nga paratë e drogës,

Butrinti që po tjetërsohet si pasuri e trashëgimisë botërore dhe së fundi dhënia e ishullit të Sazanit për llogari të dhëndrit të Presidentit Trump.

Të gjithë thonë sa i fortë paska qenë ky njeri që arriti të gjitha këto dhe vazhdon të qëndrojë në pushtet duke bërë favore ndërkombëtare dhe duke shitur çdo pëllëmbë tokë të Shqipërisë pasi provoi të shesë Kosovën, vetëm e vetëm për të qëndruar në pushtet dhe për tu amnistuar politikisht.

Unë jam kundër të gjitha këtyre sa më lartë dhe shumë e shumë aferave të tjera që ndoshta ende nuk i dimë por një ditë do ti mësojmë.

Dhënia e Sazanit si zonë e mbrojtur kujtdo qoftë dhe për interesa meskine të një njeriu të etur për pushtet dhe para si Rama, më trishton, pavarësisht faktit që duke parë gjithë bregdetin shqiptar tek shkatërrohet nga lloj, lloj investitorucësh ‘strategjik’ ‘çuna lagjesh’, pa asnjë kacidhe dhe pa vizion dhe që shkelën e dhunuan mbi pronat e shqiptarëve që nuk i morrën kurrë ato që ju kishin lënë baballarët, them më mirë që vjen një amerikan si Jared Kushner.

Por, nga ana tjetër tjetërsimi i çdo prone publike dhe private nga një njeri që çfarë ti zejë syri i ve gishtin dhe e shet, blen dhe e rrjep për interesa personale, është një krim kombëtar që nuk mund të kapërdihet më.

Ka shembuj të tjerë në botë por popujt e ndërgjegjshëm reagojnë, ngrihen dhe e rrëzojnë.

Nuk ka Trump, Biden, apo Melon që e shpëton këtë autokrat kur të vijë dakiku popullor

Nga Agim Nesho Ambasador /

Kjo gjendje e rëndë që vjen nga mosfunksionimi i demokracisë dhe shtetit të së drejtës, të goditjes dhe përpjekjeve për të shkatërruar Opozitën, të arrestimit pa akuzë të liderit të Opozitës, të fuqizimit të interesave të krimit të organizuar për të kontrolluar shtetin, kanë sjellë si rezultat bashkimin e opozitës në një front të vetëm opozitar me një qëllim të vetëm, atë të largimit të këtij regjimi të errët.

This serious situation that comes from the dysfunction of democracy and the rule of law, the attack and attempts to destroy the Opposition, the arrest without charge of the leader of the Opposition, the strengthening of the interests of organized crime to control the state, have brought result is the unification of the opposition in a single opposition front with a single goal, that of removing this dark regime.

Pra, sot strategjia politike e opozitës së bashkuar është e qartë dhe e gjithëpranuar dhe të gjithë luftojnë për të realizuar këtë strategji. Por a është e thjeshtë zbatimi i kësaj strategjie në kushtet e sotme? Sigurisht jo, për disa arsye:

But is it simple to implement this strategy in today’s conditions? Of course not, for several reasons:

Së pari,

kushtet e sotme gjeopolitike pas sulmit kriminal të Rusisë kundër Ukrainës e bëjnë të pamundur investimin e faktorit ndërkombëtar për rikthimin e shtetit të së drejtës dhe promovimin e demokracisë. Interesat e tyre të momentit janë shumë pragmatiste dhe në funksion të një stabiliteti, pavarësisht se ky stabilitet është shumë i thyeshëm, jo realist dhe rrit konfliktet sociale në vend.

today’s geopolitical conditions after Russia’s criminal attack against Ukraine make it impossible to invest the international factor in restoring the rule of law and promoting democracy. Their current interests are very pragmatic and in function of stability, despite the fact that this stability is very fragile, unrealistic and increases social conflicts in the country.

Së dyti,

Autokracitë ballkanike, siç është sot Shqipëria, fshehin karakterin e tyre të vërtetë duke u sjellë në mënyrë klienteliste dhe zbatuar çdo porosi që vjen nga Perëndimi, me moton ‘më lini të bëj cdo gjë në vendin tim se unë ju ofroj zgjidhje për çdo vendim që standartet demokratike të vendeve tuaja nuk e pranojnë’. Klientelizmi dhe favorizimi në baza personale dhe kundër interesave të vendit në shumë raste i mbajnë këta aktorë konjukturalë akoma në këmbë.

Balkan autocracies, such as Albania today, hide their true character by behaving in a clientelistic manner and implementing every order that comes from the West, with the motto ‘let me do everything in my country because I offer you solutions for every decision that the democratic standards of your countries do not accept it’. Clientelism and favoritism on personal grounds and against the interests of the country in many cases keep these conjunctural actors still on their feet.

Së treti,

Niveli i lartë i korrupsionit të regjimit ka sjellë shpenzime marramendëse për lobim të shteteve dhe individëve për të mos kritikuar regjimin e Tiranës. Rasti McGonigal është një rast i pastër korruptimi që tregon veprimtarinë korruptive të Ramës dhe regjimit të tij.

The regime’s high level of corruption has led to staggering expenses for lobbying states and individuals not to criticize the Tirana regime. The McGonigal case is a pure case of corruption that shows the corrupt activity of Rama and his regime.

Sot është e qartë që goditja e liderit të opozitës pa transparencën e nevojshme ka qenë një proces i shtyrë nga interesat dhe lobimi i regjimit autokrat të Rilindjes për të zgjatur pushtetin e tij të pakufizuar. 

Ideja për të qenë gjithnjë në pushtete kthen regjimin e Ramës në një ofrues të pasurive të Shqipërisë njerëzve që influencojnë në politikbërjen e shteteve më të fuqishëm të botës, për të bërë të mundur avancimin e projekteve që ai ka me Vuçiç, autokratët arabë dhe kthyer Shqipërinë në një zonë të lirë të interesave të autokracisë botërore.

Marrëveshja e mundshme e Ramës me J. Kushner për zhvillimin e turizmit në zonën e Vlorës nuk është gjë tjetër veçse një provë vërtetësie e Raportit te Kongresit Amerikan të drejtuar nga kongresmeni Raskin, i cili e vendos qeverinë e Ramës në njëzet qeveritë më të korruptuara në  botë “që kërkojnë të blejnë influencë në Shtëpinë e Bardhë”.

Së katërti,

Largimi i një milion shqiptarëve në dhjetëvjeçarin e fundit, kapja dhe kontrolli i institucioneve të drejtësisë, ka sjellë që revolta qytetare për të mbrojtur demokracinë të bëhet gjithnjë e më e vështirë.

The departure of one million Albanians in the last ten years, the capture and control of justice institutions, has led to the citizen revolt to protect democracy becoming more and more difficult.

Prandaj aksioni opozitar është gjithmonë e më kompleks, ku strategjia e largimit të regjimit, si element i panegociueshëm, kombinohet me taktika të tjera të betejës opozitare në të gjitha frontet. E tillë duhet të konsiderohet edhe ulja në parlament e dy grupeve parlamentare kryesore që kanë interesa të kundërta.

Partia Demokratike, me aksionin e saj në parlament, arriti të fitojë përfaqësimin e saj si forca kryesore opozitare e njohur tashmë edhe nga komuniteti ndërkombëtar; të shkatërrojë arrogancën e një mazhorance autokratike që mohonte të drejtat kushtetuese të opozitës për krijimin e komisioneve parlamentare; nevojën që opozita kryesore të marrë pjesë në Reformën Zgjedhore; ti djegë Ramës kartën e një qeverisje ‘demokratike’ me një opozitë të kapur.

Kjo lëvizje taktike i mundëson Partisë Demokratike të fitojë betejën morale se kush duhet të përfaqësojë Opozitën, të ketë simbolet dhe vazhdimësinë e Partisë në kushtet e mohimit të plotë të përfaqësimit me procese gjyqësore të komanduara nga regjimi.

Duke parë se sa thellë është shtrirë korrupsioni dhe sa larg kërkohet të blihet influence,ky regjim nuk mund të largohet pa një mosbindje civile, që ta tronditë në themele dhe pa realizuar një qeveri teknike që të sigurojë votën e lirë dhe respektojë vullnetin e sovranit. 

American entrepreneur Jared Kushner, the son-in-law of former President Donald Trump, intends to implement two tourism projects in Albania and one in Serbia.

Kushner’s plans in the Balkans seem to have come in part through relationships built while Trump was in office, writes ” The New York Times” .

One of the proposed projects would be to develop an island off the coast of Albania into a luxury tourist destination. Both of these first two projects involve land now controlled by governments, meaning an agreement would have to be finalized with foreign governments.

A third project, also in Albania, would be built on the Zvërnec peninsula, a 1,000-hectare coastal area in southern Albania that is part of the tourist community known as Vlorë, where several hotels and hundreds of villas would be built.

Kushner’s participation will be through his investment firm, Affinity Partners, which has $2 billion in funding from Saudi Arabia’s Public Investment Fund, among other foreign investors. In a statement, an Affinity Partners official said it had not been determined whether Saudi funds could be part of any projects Kushner is considering in the Balkans.

“We’re very excited,” Mr. Kushner said in an interview. “We haven’t finalized these deals, so they may not happen, but we’ve been working hard and we’re very close.”

Kushner started his investment company after leaving his job at the White House as a senior adviser. He capitalized on the relationships he had built in government negotiations in the Middle East, which included a close relationship with Crown Prince Mohammed bin Salman, the de facto ruler of Saudi Arabia.

Trump’s son-in-law ended up securing $2 billion from Saudi Arabia’s sovereign wealth fund and hundreds of millions more from wealth funds in the United Arab Emirates and Qatar. He has taken few public steps so far to actually invest large chunks of this money.

Grenell also made valuable connections while in government, including some that appear to have given the Kushner team an inside track on investments in the Balkans. During his time in the Trump administration, Grenell worked on resolving disputes between Serbia and Kosovo. These discussions indirectly involved Albania, as the majority of Kosovo’s citizens are ethnic Albanians and Albania plays a role in regional discussions.

The Trump family’s involvement in foreign business deals became a major focus during Trump’s tenure, with critics eventually suing and claiming the family was illegally benefiting from foreign payments — referred to as gratuities in the Constitution — while Trump was in office. . Those cases were dismissed as moot by the Supreme Court when Trump left office, but they could be reopened if he were to return to the White House.

Since leaving office, Trump has become a partner in a development project in Oman, a deal he secured from a Saudi real estate firm with ties to the Saudi government. Kushner rejected any suggestion that he was getting preferential treatment because of his time in government, or that any of the jobs were related to the former president.

“No one is ‘handing me’ a deal, ” said Mr. Kushner, who insisted he was not planning to return to Washington if his father-in-law won the presidency again. 

“I operate very carefully and these investments will create a lot of value for local communities, our partners and our investors,”he added.

The New York Times first approached Kushner on Wednesday morning about his upcoming projects in the Balkans. He initially declined to answer questions, responding only after revealing his plans to Bloomberg News on Friday.

Kushner and his wife, Ivanka Trump, visited Albania. They traveled the country with Grenell, and even met with the Prime Minister of Albania.

Kushner has focused in part on Sazan, a Mediterranean island south of Albania that until the end of the Cold War was used by the Soviet Union and the Communists. The Government of Albania as a secret military base for submarines. The plan is to build a hotel and luxury villas on the island.

The rugged two-square-mile island has hundreds of Cold War-era bunkers and tunnels designed to withstand nuclear attacks and has been largely empty since the end of the Soviet Union. But it’s only half an hour by speedboat from Vlora, a tourist destination in southern Albania where the Saudi Arabian government is already spending money to improve electricity service and other public services to help promote tourism in Albania.

Grenell has been busy trying to turn the relationships he built in Albania and elsewhere in the Balkans into personal gains. He has repeatedly returned to the region and met with leaders of the hotel industry, as well as with the Prime Minister of Albania, Edi Rama.

Last July, Mr. Grenell together with Ivanka Trump and Mr. Kushner also met with Mr. Rama in Tirana, the capital of Albania, and they were all photographed together.

Rama has been “pressing” for nearly a decade to open Sazan to redevelopment as a tourist destination, as well as seeking other ways to attract foreign investors to Albania to expand its tourism economy.

Auron Tare, a former member of the Albanian parliament who has served as an adviser to Rama, took Mrs. Trump and Kushner to the island of Sazan in 2021 as part of a visit to Albania that included a yacht cruise and a trip by helicopter across the coast.

Tare, in an interview, said he has discussed with Kushner and Trump the desire to develop Sazan, but to do so in a way that would preserve its history and environment. They have worked closely with a billionaire Albanian business executive named Shefqet Kastrati and his son, Musa Kastrati. Their investments include a concession to run the international airport in Tirana, a chain of gas stations in Albania and hotels and other businesses, according to business associates and Kushner.

“They have helped us understand the cost of construction and how to operate locally ,” Kushner said in an interview.

In October 2022, Shefqet Kastrati bought a $7.5 million home in Indian Creek, land records show, a property that is close to where Trump’s son-in-law and daughter now live. The Kastrati family also last year bought a hotel in the Brickell section of Miami for $55 million from the Qatari royal family.

Musa Kastrati, in an interview, said the role his family company would play in Kushner’s Albanian projects was not yet clear, but would probably include helping to build some of the complexes. Kastrati also confirmed that in December 2022 he visited Mar-a-Lago, Trump’s Florida resort and residence, with Grenell and that he also briefly met Trump when the former president arrived while they were having dinner. Kastrati said that he has not discussed the possible agreement with Trump.

The government of Saudi Arabia recently announced that it was looking for ways to increase its investment in Albania, first by helping to build water, electricity and sewerage services near beach areas in Vlora, which is the departure point for Sazan and where a new international airport. is already being built. She has said that she wants to invest up to 300 million dollars in the country. Earlier this month, Saudi officials traveled to Albania to announce the creation of what they call the Saudi-Albania Business Council

Interview of the Chairman of Freedom Party, Mr. Ilir Meta, for “Independent Türkçe”

Mr. Meta, you have returned to active politics after you have performed the duty of President of Albania. You are in opposition today. What are the basic political values and principles defended by the Freedom Party of which you are the leader? Let’s start with a short summary if you want…

The core values of the Freedom Party are centered around three main pillars. In the first place is to revive democratic institutions through free and fair elections. We want the Constitution and the laws of the country to be observed.

Secondly, by eliminating the oligarchic system in the economy, the establishment of the free market order and the principle of equal opportunity comes from the beginning. This is important because we accept development, a better and fairer income distribution and a higher quality of life, along with better education and health services for citizens, to stop the tragic population decline the country is experiencing.

Finally, we can say that as a member of NATO, to accelerate the integration of the country into Europe and strengthen its contribution as a factor of peace, stability and development in the region and beyond.

We also care about bilateral relations and participation in regional and international organizations in this perspective. The main cause of the Freedom Party is the strengthening of national identity, language, cultural and historical heritage, which can be considered a valuable contribution to common European values.

Albania serves as a bridge in the region. A bridge between the West and the East on its scale. In the light of this historical role, are there any diplomatic efforts or initiatives that you think will reinforce Albania’s position, taking into account the Covid-19 pandemic and geopolitical tensions that the world has experienced recently?

There are many processes, initiatives and platforms that are already operating, especially the Berlin Process. These strengthen multi-faceted cooperation and changes in the region. Moreover, regional initiatives are underway that enable to increase relations between the region and the countries around it.

But in my opinion, the main issue is the nature of participation in this type of process. In other words, what you add to these and what you offer as a country from the economic, social or security aspects.

For example, if you organize the economy around a handful of oligarchs, you can’t contribute much to the economic development of the region. Again, if you cannot prevent the decrease in the 25-30 percent band of the country’s population in the last 10 years, you will have a serious failure to ensure social development for your own citizens.

If your country is constantly getting worse in the corruption index ranking, you have failed to create an investment climate. If money is laundered in the country and various smuggling activities find a safe haven, for example, then you are harming it, let alone participate in common security.

With the decrease in population, I understand that you are sensitive to the preservation of the demographic structure. Let’s talk about the last migration agreement between Tirana and Rome. Considering that this agreement allows Italy to send about 35,000 illegal immigrants back to private camps annually and there are significant criticisms around this agreement, what are your thoughts on the possible consequences?

Italy is a strategic partner of Albania and a close friend in difficult times. Therefore, I always support the strengthening of cooperation with Italy at all levels. Regarding the last migration agreement, first of all, the transparency dimension of the issue is missing.

Likewise, it is obvious that the Albanian Prime Minister has an authoritarian attitude. Because he doesn’t care about his internal reflections and the local capacity of the country to deal with such a complex operation. Of course, there is also a legal dimension to the business. Especially the rising sensitivities from Brussels in this regard are quite worrying.

While the issue is open from Brussels, I would like to talk a little about Albania’s European Union (EU) membership. Do you think the perspectives that Albania will one day become a full member of the EU are convincing? Moreover, do you find the EU sincere in its commitments to Albanians in general?

Albania’s European integration has been my polar star throughout my political career. I contributed to this in all the public duties I assumed.

Albania was one of the first countries of the region to start relations with the EU. However, today it is one of the last countries in the region within the scope of relations with the EU. Progress towards EU membership in the last 10 years has been minimal.

The sweet-speak demagogy of the Prime Minister and his government presents EU integration as a matter of purely geopolitical decisions, demonstrations and masks. No, it’s not. EU integration is essentially about reaching certain standards and completing reforms for this cause.

However, we are actually finding behind in areas where we need to meet and reform standards. We are at a stage where democratic institutions are eroded, an oligarchic system is established in the economy, starting from free and fair elections, and the law, property and other rights of our citizens are not protected.

Greece also has a shadow in Albania’s relations with the EU. Many titles can be counted, especially claims for compensation based on maritime border disputes and the rights of Çam Albanians that were usurped. What do you think about this ongoing tension between Albania and Greece?

What is particularly sad is that the issues of different origin and structure are actually labeled as “tensions between countries”. Let me clarify.

As President, I have been interested in the maritime borders issue for a very long time. I indulged the current government to treat the Constitution, legal procedures, laws and public with a sense of transparency.

The government did none of this. In addition, he took an issue-situation, which is a title of bilateral negotiations with Greece, to the International Court, making things even more complicated than I think.

As for the issue of Pine Albanians… This problem is a problem arising from history, especially the Second World War. I think we have all the opportunities and tools to solve this issue at once. I believe that our interests and cooperation potential with Greece are greater than resistance to leave the issue unsolved.

Let’s continue with the “Open Balkans” initiative as we move over the ready EU line. There were also those who called the project “the alternative of the EU”, and those who described it as “the ghost of Yugoslavia”. Kosovo Albanians and Bosniaks in particular opposed the initiative – suggesting that Belgrade could allow it to dominate the region. What is your opinion?

For my part, I see the Open Balkans as a diplomatic extremism. An initiative that is unrealistic. Moreover, not to mention the deficiency of the ability to realize the possible consequences.

The Berlin Process is an already existing regional collaboration and integration format. I believe that it is a manifestation of not being able to contribute sufficiently to this process and not being able to support it properly.

On the other hand, I do not exclude the possibilities of the hidden agenda, such as diverting the region from the path of integration with Europe, etc. I am pleased that the Berlin Process has recently been on track.

In addition, I hope that the EU will be sensitive to protect this process and will participate in projects that aim to remove all non-physical obstacles on the -connection, integration, cooperation – that are important for six states in the Western Balkans.

So, what is your assessment of the current Albania-Kosovo relations? As you know, in the north of Kosovo, there have been some attempts of Belgrade to be vicious in recent months, and there have been crises in the region, including international actors. How can the Tirana-Pristina duo be better coordinated?

Tirana and Pristina have a long way to go at points of mutual communication and cooperation. Rama chose a father’s understanding rather than partnership in his relations with Pristina leaders.

He was often aligned with the interests of Belgrade and tried to impose certain positions on Kosovo leaders in this direction. He did not make an effort to understand Pristina’s concerns and demands.

Attempting to achieve a plus point in Belgrade or certain international factors cannot be an excuse to ignore the legitimate concerns in Pristina. Regarding multi-faceted bilateral cooperation with Kosovo, we need to throw away some shows and masks and do much more than that.

We have to do much more in terms of integrating and complementing our economies and infrastructures.

At this point, I wonder about your attitude towards the ideal of “national unity”. Do you think the concept of “national unity” in the context of Albania-Kosovo relations is still current and valid?

As Albania and Kosovo continue to choose integration with Europe as their “national goal”, the importance of the borders between will decrease. Moreover, our economies and infrastructures will be integrated with each other.

In this way, I think that we can evolve into a European society where all ethnic groups are/can be involved, where the living standards of every citizen improve and where we preserve and develop our national heritage.

Kosovo Prime Minister Albin Kurti is a prominent figure in regional politics. How would you interpret the leadership of Prime Minister Kurti and the current course of Kosovo under his administration?

Those who can make the best use of Prime Minister Kurti are the citizens of Kosovo, who consistently choose him as the leader of the government of a state that faces many tests.

I am very happy that Kosovo strengthens its young state and its international situation, consolidates the public order, improves the economy and succeeds in improving the daily life of all citizens, regardless of their ethnicity.

A key challenge for Kurti and the Kosovo government is the negotiation process with Serbia, which is facilitated by the EU and supervised by the US.

I have full confidence that the Kurti government will be able to achieve concrete results in this process. Because I know that he and his government will take into account the moral stance, ability and cooperation and coordination with our partners such as the EU-US.

What can Albania do in this sense, how can it help Kosovo?

As I just mentioned, despite the significant progress in cooperation at the bilateral level in recent years, we can do much more in our multi-directional cooperation.

We need to collaborate more in areas such as implementing signed agreements and adding more concrete content to them, completing energy and infrastructure connections, facilitating trade and further integrating our economies.

A special area where we need more cooperation is undoubtedly foreign policy and diplomacy. Here, I would like to see more effective efforts from the Republic of Albania to support the participation of Kosovo – including NATO – in regional and international organizations and the recognition process.

Mr. Meta, the Albanian population in the Presheva Valley of Serbia has also been looking for recognition and autonomy within Serbia for a long time. We witness that blood pressure increases from time to time in this region. What do you think Albania should do to support the rights and expectations of the Albanian community in the Presheva Valley in practice?

Wherever they live, it is Albania’s constitutional responsibility to support the rights and demands of Albanians – of course, this includes Albanians living in the Presheva Valley.

I think the issue of minority rights is never a matter of numbers or percentages. More, it’s a matter of democracy and human rights standards in a country. I always believed it. What could be the moral standard of not respecting the same rights of citizens of other countries living within its borders, when claiming rights for a country’s citizens beyond its borders?

It’s a matter of reciprocity, but more importantly, it’s a matter of honesty of standards. Therefore, I expect the rights of Albanians in the Presheva Valley to be fully addressed and respected by the Serbian authorities.

The Albanian factor is the strongest factor in the Western Balkans. I would like to ask you about North Macedonia after Albania and Kosovo. Two separate Albanian candidates will compete in the upcoming presidential elections in North Macedonia. Likewise, for the first time in the transition period until the elections, an Albanian politician took the country’s Prime Minister’s seat. How do you read the strategies of the Albanian community in North Macedonia?

The acceptance of Albanians in the Republic of North Macedonia as state-founding elements has been permanent since the Ohrid Agreement. I joy observe the appointment of Albanian representatives to the highest positions of the state.

I also look forward to the upcoming presidential election and hope that Albanian candidates will receive the support of both Albanian and Northern Macedonian voters.

This would be an important indication that the politicals in North Macedonia aspire to go beyond ethnic representation and that they have reached full maturity in serving all citizens, regardless of ethnicity, while facing the challenges of economic development, social development and EU integration.

What kind of roadmap should the Albanian state draw relative to the Albanian community in North Macedonia?

I envision the role of the Republic of Albania here in two-way: to ensure that the rights of Albanians in North Macedonia as a state-founding community are fully respected, and secondly, to ensure that Albanian representatives make valuable contributions to ensure that North Macedonia reach EU standards in the fields of politics, economy and human rights. This is also a way to increase peace, stability and development in the region.

How do you view Albania’s relations with Turkey? There are very strong historical and cultural ties between the two countries…

Albania-Turkey relations are based on a very long tradition of cooperation, history and culture. Based on these ties, we can further develop and strengthen cooperation in both bilateral and multi-party areas. There is huge potential for this.

Albania and Turkey share many common values as two peace-loving nations. Turkey’s role in Kosovo’s independence is greatly appreciated. As NATO members, our joint contributions to peace and stability have meaning beyond our region.

On the economic plan, Albania is Turkey’s second largest trading partner in the Western Balkans region. Turkey indicates the presence of Albania’s economy in all sectors.

I believe that there is a lot more we can do together, especially in areas like construction, energy and manufacturing. The increase in contact between people and our cultures will also give tremendous momentum to the possibilities of cooperation of the two nations.

Mr. Meta, let’s examine the Albanian diaspora. Albanians constitute a strong diaspora in America and Europe. What do you think is the function of the diaspora in the national development schematics? Moreover, how do you think the Albanian diaspora can be further included in national democratic processes?

The Albanian diaspora is a national value and should be treated accordingly. Albanians have been successful wherever they choose to live and work. Their entrepreneurship, academic achievements and achievements in the field of sports are very motivating and gives pride to every Albanian.

In addition, they have made significant contributions to the economic recovery of our country. The amount of foreign currency they brought, the skills they offered and the businesses they opened played a big role. I supported the idea of creating a diaspora network almost two decades ago.

The most basic service for Albanians living abroad is to give them the opportunity to vote and therefore allow them to participate in the political, economic and social life of their homeland.

In this regard, the diaspora can be part of the decision-making process and can make many decisions of its own will. Especially recently, this would be an important step in this period when failed state policies have encouraged hundreds of thousands of Albanians to migrate from the homeland and risked the resilience of the country’s demographic structure.

I strictly support any initiative that will prompt the Albanian diaspora to participate in national development processes, including digital platforms

Adriatiku shqiptar u bë “deti i serbëve”:

Kur trupat serbe pushtuan Durrësin në nëntor 1912 dhe futën nën kontroll portin e qytetit, ekzaltimi serb nuk kishte kufij, që është afishuar edhe në artikullin e gazetës “Politika” të datës 24 nëntor 1912, në të cilin populli i vetëm qiellor deklaronte se Adriatiku shqiptar u bë “deti i serbëve”:

Një ëndërr e parealizuar, edhe pse Beogradi asnjëherë nuk hoqi dorë nga ky synim.

Që nga krijimi si shtet me 1878,Serbia asnjëherë nuk e ka gjetur rehatinë e saj brenda kufijve të njohur ndërkombëtarisht, madje edhe kur territorin i saj është zgjeruar më së shumti në Ballkan.

Brenda vetëm disa viteve,Serbia arriti të serbizonte territoret shqiptare në Toplicë,si dhe në dekadat e ardhshme edhe territoret tjera në Novi Pazar dhe Vojvodinë duke u bërë një fuqi vendimtare rajonale.

Pushtimi sërb i Durrsit dhe dalja në Adriatik, synonte ngritjen e një flote detare sërbe dhe hapjen e shtegut për dominimin rus në Ballkan.

Furia e entuziazmit kombëtar i fitoreve në Luftën e Parë Ballkanike 1912, ishte ideja e elitës politike dhe ushtarake serbe për pushtimin e Durrësit dhe daljes në Adriatik me qëllim që në të ardhmen të ndërtonte një flotë detare dhe të hapte shtegun e dominimit rus në Ballkan.

Një ëndërr e parealizuar, edhe pse Beogradi asnjëherë nuk hoqi dorë nga ky synim.

Kur trupat serbe pushtuan Durrësin në nëntor 1912 dhe futën nën kontroll portin e qytetit, ekzaltimi serb nuk kishte kufij, që është afishuar edhe në artikullin e gazetës “Politika” të datës 24 nëntor 1912, në të cilin populli i vetëm qiellor deklaronte se;

Adriatiku shqiptar u bë “deti i serbëve”:

Një ëndërr e parealizuar, edhe pse Beogradi asnjëherë nuk hoqi dorë nga ky synim.

Në Konferencën e Paqes në Paris, ishte presidenti amerikan Woodrow Wilson politikani që prishi planet serbe për dalje në detin Adriatik.

Pas vendimit për krijimin e shtetit të sllavëve të jugut, Mbretërisë Serbe Kroate dhe Sllovene, Wilson u tregua i vëmendshëm ndaj ambicieve të pa frenuara të Serbisë dhe për këtë ai do të paraqiste argumente.

Politika serbe iu rikthye ambicieve për dalje në Adriatik edhe gjatë luftërave të viteve 1990-të.

Sipas dokumentit (Gjashtë Objektivat Strategjike) të miratuar në maj 1992 nga Kuvendi i “Republikës Serbe” serbët kërkonin që “Republikës Srpska”t’i sigurohej një korridor midis Serbisë dhe Krajinës si dhe dala në detin Adriatik.

Përpjekjet serbe për dalje në Adriatik kishin për qëllim të realizonin projektin e një Serbie si një fuqie rajonale, dhe cilësimin e Adriatikut si “territor serb”

Kjo në bazë të rëndësisë strategjike dhe jo të përbërjes etnike, që ky territor jo serb duhej të pushtohej dhe serbizohej me forcë.

Pavarësisht dështimit të kësaj ëndrre, përpjekjet e popullit të vetëm “qiellor” vazhdojnë,

Por është e njohur tashmë se “sa herë që një popull i vogël është përpjekur luaj rolin e një fuqie në Ballkan, kjo ka përfunduar me tragjedinë e vet.”

Prof. Dr. Sylë Ukshini

✍🏽Kolonel Kostadin Koliqi /drejtor i SHIU-t për bregdetin (sherbimi informatif i ushtrisë)

Per te mos u harruar, por jo vetem, edhe per te kuptuar mire per ate qe trasheguam nga ushtria e diktatures qe do te shpartallonte te dy, -NATO-n dhe Traktatin e Varshaves, por…… edhe per politikanet qe e drejtuan dhe po e drejtojne sot vendin.

Kam shkeputur nje pjese nga materiali kryesor qe bene fjale per ato ngjarje makabre te v.97, ne ditet e para te atij Marsi te zi…..

Më dt 1 dhe 2 Mars, u shkatërrua dhe u vodh baza e riparimit të anijeve në Porto Palermo.

Baza ishte e futur e gjitha në tunel , rreth 650m i gjate, me shume xhepa

Në ata “xhepa” ishte intaluar uzina e riparimit te nendeteseve, me një vlerë disa dhjetra milion dollarësh.

🔺Ajo uzine e instaluar ne ate tunel, u grabit deri ne tubin e fundit te bakrit.

Uzina ishte e gjitha ne graso.

Më vjen informacioni se po shkatërrohej dhe vidhej baza e anijeve në Sarandë.

Dërgova atje njërëz, të cilët më prunë informacione se po mbyteshin anije, pothuajse të reja, me 6 deri 8 ore lundrimi

Këto veprime sabotazhi po bëheshin në sherbim të gazetarëve dhe fotoreporterëve Grek, duke ju paguar sabotatorëve rrebelë të shitur, disa Dhrahmi, kundrejt hedhjes së granatave luftarake, në anije, ku nga “gazetarët” filmohej shpërthimi dhe mbytja e anijeve.

Sipas informacioneve, këtë tmerr për institucionet, repartet ushtarake, por edhe për njërzit, e drejtonin Gramoz Ruci, i cili kuartierin e tij e kishte ngritur tek hoteli i piluriotit, pak metra para bazës detare,

Në Limjon, drejtonte Arbër Qilimi i cili paturpësisht duke shkelur betimin ushtarak, ja dorzoi repartin që komandonte drejtuesit të bandave të armatosura, Xhevat Kocia, një ish oficer i lartë, i përzënë nga ushtria për shkaqe ordinere.

Informohem se në bazën e Sarandës, kishin mbetur pa u shkatërruar, 2-3 anije .

Në Shtabin e Përgjithshëm, u mor vendimi që këto anije të tërhiqeshin nga Saranda dhe të bazoheshin në Durrës.

U bënë planet përkatëse të cilat do të zbatoheshin nga katër anije të bazës së Durrësit, më dt 7-8 Mars.

Më dt 6 Mars, informohem se Komandanti i grupit të anijeve dhe një grup oficerash, jo vetëm që nuk do të zbatonin planin, por do të largoheshin, me gjithë anijet luftarake në drejtim të Italisë, po qe se do te merrnin detyren per te lundruar drejte Limjonit ne Sarande, per te rimorkjuar anijet nga Saranda

Kur me erdhi ky informacion, në fillim nuk e besova dhe s’kishte se si ta besoja, prandaj, vendosa të shkoja vetë në Durrës, në vëndbazimin e anijeve dhe të bisedoja vet me ata.

Në takimin që pata, me Komandantin e grupit, ai, pa ju dridhur qerpiku, ma pohoi ;

«Po qe se do të na urdhëroni të vemi në Sarandë, të jeni te sigurtë se nuk do të vemi atje por do të ikim në Itali dhe skeni se cfar të na bëni, le të quhemi tradhëtar . !!!!!!! »

Nuk dija cfarë të mendoja.

Eshtë e vështirë të bisedosh me oficerat që janë shumë trima në tradhëti dhe frikacak në zbatimin e detyrave.

Planin e anulluam. Anijet patën fatin e të tjerave.

Informatat flisnin që më tepër duhet të ruanim shtëpinë nga i zoti i saj !!!! Kjo u vërtetua.

Pak rremujë ndodhi në Durrës, më 13-14 Mars dhe të parët që u larguan, në drejtim të Italisë, qenë anijet luftarake dhe pothuajse vetëm me kuadrot dhe ekuipazhet e tyre.

Anijet u strehuan në bazën e Brindizit.

Italianët, kishin kohë që i kishin marrë masat dhe mendoj se jo vetëm në bregun e tyre por edhe në bregun tonë .

Kuadri i lartë i shërbimit sekret italian, Col. Balice, e kishte zbatuar detyrën, kundrejt Shtetit të tij …

Një gjë më habit;

Shumë nga ata oficera qe braktisen detyrat, braktisen repartet dhe ja u dorezuan banditeve te rrebelimit…..jo me shume se disa muaj me vone, u emeruan ne detyta te rendesishme.

In order not to be forgotten, but not only, to understand well what we inherited from the army of the dictatorship that would destroy both NATO and the Warsaw Pact, but... also for the politicians who led it and are leading it today , the country.

✍🏽 I have detached a part of the main material that talks about those macabre events of 97, in the first days of that black March.....

On March 1 and 2, the ship repair base in Porto Palermo was destroyed and stolen, all inserted into the tunnel, about 650m long,
more pockets that were the ship repair plant, with a value of several tens of millions of dollars.

That plant installed in that tunnel was robbed down to the last copper pipe. The plant was all in grease.

I received information that the ship base in Saranda was being destroyed and stolen.

I sent someone there, who brought me information that ships, almost new, with 6 to 8 hours of sailing time, were being sunk and these were being done in the service of Greek "journalists and photojournalists", paying you several thousand drachmas, in exchange for throwing war grenades , on the ship, where the explosion and sinking of the ships were filmed.

According to the information, this terror for the institutions, the military departments, but also for the people, was led by Gramoz Ruci, who had set up his headquarters at the Piluriot hotel, a few meters in front of the naval base, in Limjon, where Arbër Qilimi, who delivered the department, led who commanded the commander of the rebels, Xhevat Kocia, a former senior officer, expelled from the army for ordinary reasons.

In these days, in Saranda, Delvina, Gjirokastër, they landed from Greece, took the lead and were acting intensively for the organization of the uprising and its direction to Tirana, its political leaders, Arben Imami and Ridvan Peshkepia.

I am informed that at the base of Saranda, 2-3 ships were left without being destroyed.

At the General Staff, it was decided that these ships would be withdrawn from Saranda and based in Durrës.

The relevant plans were made which would be implemented by four ships of the Durrës base, on March 7-8.

On the 6th of March, I was informed that the Commander of the group of ships and a group of officers, not only would not carry out the plan, but would leave, with all the warships in the direction of Italy, if they were to undertake the task of sailing towards Limjon in Saranda, to tow ships from Saranda.

When this information came to me, at first I didn't believe it and there was no way to believe it, therefore, I decided to go to Durrës myself, to the shipyard and talk to them myself.

In the meeting I had, with the Commander of the group, he, without batting an eyelash, affirmed me

 "If you are going to order us to go to Saranda, be sure that we will not go there, but we will go to Italy and see what you will do to us, let us be called traitors. !!!!!!! »

I didn't know what to think. It is difficult to talk with female officers who are very brave in treachery and cowardly in the execution of their duties.
    
    We canceled the plan.
The ships had the same fate.

During these days, we gathered the ships in the port, in the bay of Durrës to protect them from any attack with the intention of exodus, but we did not know who to be afraid of, who would kidnap them from us, the people or the officers who led them.

The information said that we should rather protect the house from its owner!!!!

This was confirmed.

A bit of confusion happened in Durrës, on March 13-14, and the first to leave, in the direction of Italy, were the warships and almost only with their cadres and crews.

The ships were sheltered at the base of Brindiz. The Italians had taken the measures for a long time and I think not only on their coast but also on our coast.

The senior staff of the Italian secret service, Col. Balice had fulfilled his duty towards his State...

One thing surprises me,

@many of those officers who abandoned their duties, abandoned their departments and surrendered to the thugs of the rebellion....not more than a few months later, they were appointed to important positions.

Ish ministri i drejtësisë Petrit Vasili,-Deputet.

Te gjitha pushtetet kunder qytetarit, revolta çlirimi i tyre!

Rrembimi i te gjitha pushteteve nga Rama dhe rilindja eshte shkaku i vetem i asgjesimit te shtetit ligjor dhe shpopullimit tragjik.

Qytetaret sot si kurre me pare nuk kane ne krahun e tyre asnje nga pushtetet ne Shqiperi.

Perkundrazi te gjitha pushtetet jane armiqsisht dhe ne menyre te pameshirshme kunder tyre.

Dyert e te gjitha pushteteve ne Shqiperi jane totalisht te mbyllura per qytetaret e thjeshte.

Pushteti ekzekutiv i korruptuar gjer ne palce vjedh dhe grabit cdo minute dhe ushtria e te korruptuarve numeron mijra rilindas e patronazhiste qe nga i kryekorruptuari Rama deri tek drejtore e shefa gjithfaresh te shperndare ane e mbane vendit.

Pushteti Legjislativ, Parlamenti, eshte shnderruar ne nje institucion hajduterie shteterore, qe vetem voton ligjet me porosi te Rames per vjedhjen e pronave dhe te cdo interesi e finance publike dhe eshte shnderruar vetem ne nje noterizues me votë i vjedhjes se miliarda euro prej qeverise.

Pushteti i Drejtesise eshte shnderruar ne nje zgjatim te neveritshem te qeverise, qe funksionon me regji dhe qe ndeshkon qytetaret e tjeshte qe riparojne nje cati apo nje kotec dhe nuk prek aspak peshkaqenet Rama e Veliaj dhe aferat e tyre te vertetuara me mijra fakte e prova si dhe lejon me ndergjegje te plote vazhdimin e plackitjes se prones shteterore dhe financave publike

Pushteti Lokal eshte thjesht nje bordero gjigande punesimi te dhjetra mijra patronazhistesh, qe nuk ofrojne asnje sherbim pervecse vjedhin pa pushim.

Parulla e rilindjes eshte “Te gjitha pushtetet kunder qytetarit dhe ne funksion te Rames dhe hajduteve te tij” .

Populli, qe ngre te gjitha pushtetet per ti sherbyer atij, per shkak te rrembimit mafioz, i ka te gjitha keto pushtete armiq te betuar kunder tij.

Egersia dhe dhuna e pushtetit ndaj protestave te qytetareve, qe mbrojne banesat,pronat, ujin e pijshem, mungesen e sherbimit shendetesor, te shkollave, te rendit publik, te sigurise se ushqimit etj etj tregon fytyren e zeze te Rames ne pushtet.

Reagimi me cdo forme dhe me te gjithe forcen i qytetareve, te cileve Rama jua kane rrembyer te gjitha pushtetet eshte plotesisht legjitim.

Ndaj clirimi i pushteteve nga pushtimi mafioz rilindas dhe kthimi i tyre ne duart e qytetareve me çdo mjet dhe çdo menyre nuk pret më, koha eshte tani.

All the powers against the citizens, their liberation revolt!

Former Minister of Justice Petrit Vasili, MP.

The abduction of all powers by Rama and the rebirth is the only cause of the destruction of the legal state and the tragic depopulation.

Citizens today, like never before, do not have any of the authorities in Albania on their side.

On the contrary, all powers are hostile and merciless against them.

The doors of all the authorities in Albania are totally closed to ordinary citizens.

The executive power, corrupt to the core, steals and robs every minute and the army of the corrupt numbers thousands of renaissance and patronage, from the corrupt chief Rama to directors and chiefs all over the country.

The Legislative Power, the Parliament, has been turned into an institution of state theft, which only votes on laws ordered by Ram for the theft of property and any public interest and finance, and has been turned into only a voting notary of the theft of billions of euros from the government.

The Judiciary has been turned into a disgusting extension of the government, which operates under supervision and which punishes other citizens who repair a roof or a cottage and does not affect the Rama e Veliaj sharks and their affairs proven by thousands of facts and evidence such as and allows with full conscience the continuation of the looting of state property and public finances

The Local Government is simply a giant bordero employing tens of thousands of patronage workers, who do not offer any service except to steal without rest.

The slogan of the renaissance is "All powers against the citizen and in the function of Rama and his thieves".

The people, who raised all the powers to serve him, because of the mafia kidnapping, have all these powers sworn enemies against him.

The aggression and violence of the government against the citizens' protests, which protect housing, property, drinking water, the lack of health services, schools, public order, food security, etc., shows the black face of Rama in power.

The reaction in any form and with all the strength of the citizens, from whom Rama has stolen all their powers, is completely legitimate.

Therefore, the liberation of the powers from the renaissance mafia occupation and their return to the hands of the citizens by any means and in any way does not wait any longer, the time is now.

✍🏽 Kostadin Koliqi /

Nuk dua te shpreh asnje mendim ne lidhje me divorcin dhe ate grindje qe pashe ne videon e shperndare ne rrjet, midis Princit dhe nenes te femijes se tije .

Ato jane probleme private por edhe se jane organizma perkatese qe meren me zgjidhjen e ketyre ngjarjeve.

Tani na del edhe nje peticion i aktoreve ne mbroitje te koleges se tyre…..

Epo, sa per peticionin e nenshkruar nga ajo tufe e madhe aktoresh, nuk duhet te habitemi sepse …

Me ate edukim komuniste, qe kane mare, nepermjet teksteve teatrale dhe filmike, te servirura nga komiteti qendror i partise komuniste, gjate gjithe jetes se tyre artistike…

Ata kanë një jete dhe pune qe kontribuan me shume se xhdo kush në propaganden komuniste,

Në pergatitjen dhe edukimin komuniste te njeriut ( shqiptarit ) te ri,

Ndaj dhe ata do te hidheshin te gjithe, te bashkuar si nje trup i vetem, ne mbroitje te antarit te denje te grupimit te tyre….

Ka rrenje te thella edukimi komuniste ne shoqerin tone.

Vendi është gjithashtu një pikë ndalimi i privilegjuarpër rrjetet e trafikut të mbetjeve, të kontrolluara gjerësisht nga Camorra napolitane. 

🇬🇧The site is also a privileged stopping point for waste trafficking networks, largely controlled by the Neapolitan Camorra.

Për t’u bërë ballë dyshimeve të vazhdueshme të prokurorëve italianë të Antimafias, Edi Rama e di se asgjë nuk është më e rëndësishme se një miqësi solide me Romën.

🇬🇧To face the constant suspicions of the Italian Antimafia prosecutors, Edi Rama knows that nothing is more important than a solid friendship with Rome.

Kjo është arsyeja pse ai përpiqet të inskenojë afërsinë e tij me krerët e qeverisë italiane, që kur erdhi në krye të Shqipërisë.

🇬🇧This is the reason why he tries to stage his closeness with the heads of the Italian government, since he came to the head of Albania.

Një ndër mediat më të mëdha investigative dhe më autoritare në Francë, “Mediapart” ka shkruar një artikull të gjatë për Shqipërinë ku e cilëson një vend me liri bazike të kufizuar që drejtohet nga një autokrat i korruptuar si Edi Rama, i cili ka blerë heshtjen e politikanëve perëndimorë

🇬🇧One of the largest and most authoritative investigative media in France, "Mediapart" has written a long article about Albania, describing it as a country with limited basic freedom that is run by a corrupt autocrat like Edi Rama, who has bought silence. of western politicians

Në artikullin e ‘Mediapart’ theksohet se pranimi i refigjatëve që nisen drejt Italisë nga Rama u bë për arsye se kryministri shqiptar kërkon të heshtë këmbanat e alarmit që drejtësia italiane ka ngritur për eksportin masiv të drogës drejt Italisë.

🇬🇧In the "Mediapart" article, it is emphasized that the acceptance of the refugees heading to Italy from Rama was made because the Albanian prime minister wants to silence the alarm bells that Italian justice has raised about the massive export of drugs to Italy.

Në artikull thuhet se Rama për të patur një imazh të mirë përtej Adriatikut (Itali) zgjodhi të pranojë refugjatët me qëllim që t’u bëjë ballë dyshimeve të vazhdueshme të prokurorëve italianë të Antimafias.

🇬🇧In the “Mediapart” article, it is emphasized that the acceptance of the refugees heading to Italy from Rama was made because the Albanian prime minister wants to silence the alarm bells that Italian justice has raised about the massive export of drugs to Italy.

Pjesë nga artikulli:

Shqipëria tashmë u ka hapur derën shumë njerëzve. Pak muaj para se Rama të vinte në pushtet, paraardhësi i tij, Sali Berisha, kishte nënshkruar tashmë një marrëveshje me Shtetet e Bashkuara, kushtet e së cilës nuk u bënë kurrë publike, e cila parashikonte transferimin e 230 muxhahedinëve iranianë, kundërshtarë të regjimit të Teheranit, që ishin në atë kohë refugjatë në Irak.

🇬🇧Albania has already opened the door to many people. A few months before Rama came to power, his predecessor, Sali Berisha, had already signed an agreement with the United States, the terms of which were never made public, which provided for the transfer of 230 Iranian mujahedin, opponents of the regime. Tehran, who were at that time refugees in Iraq.

Edi Rama nxitoi të zgjeronte perimetrin dhe tashmë 3000 prej tyre ndodhen në kampin e mbyllur të Ashraf 3, në portat e Tiranës, ku është krijuar një shoqëri e vogël tërësisht e mbyllur.

🇬🇧Edi Rama hastened to expand the perimeter and now 3000 of them are in the closed camp of Ashraf 3, at the gates of Tirana, where a small, completely closed society has been created.

Në fund të gushtit 2021, pas rënies së Kabulit, Shqipëria, ashtu si fqinjët e saj, Kosova dhe Maqedonia e Veriut, mirëpritën ish-bashkëpunëtorët afganë të forcave ndërkombëtare, që u evakuuan në konfuzion total. 

🇬🇧At the end of August 2021, after the fall of Kabul, Albania, like its neighbors Kosovo and North Macedonia, welcomed former Afghan collaborators of international forces, who were evacuated in total confusion.

Edhe ata duhej të qëndronin vetëm gjatë kohës së shqyrtimit të aplikimit të tyre për vizë drejt Shteteve të Bashkuara ose një vendi të tretë. Shumë prej tyre kanë hapur susamin e çmuar. Sigurisht jo të gjithë, por nuk ka asnjë informacion mbi fatin e njerëzve të cilëve u ishte refuzuar viza.

🇬🇧They too had to stay alone while their visa application to the United States or a third country was being processed. Many of them have opened the precious sesame. Certainly not all, but there is no information on the fate of people who were refused visas.

Thelbi e kësaj pritjeje duket shumë më tepër politike sesa ekonomike.

🇬🇧Indeed, the Albanian prime minister is accused by his opponents of maintaining close ties with organized crime and is trying to 'buy' a good image, especially on the other side of the Adriatic.

After Antony Blinken, Tirana hosted Volodymyr Zelenskyy this week. The Albanian capital has been established as an essential diplomatic stop in the Balkans, while Edi Rama’s regime has made itself indispensable, despite the authoritarian movement.

Albania organized this Wednesday a “Peace Summit” with Ukrainian President Volodymyr Zelensky. Starting this Thursday, the Albanian capital will host the Balkans-European Union meeting. Two weeks ago, on February 15, American Secretary of State Antony Blinken visited Tirana, where he did not fail to welcome the “strategic importance” of Albania and the “excellent cooperation” that the small country maintains with the United States.

In the official photos, Edi Rama and his almost double size will look again at the rest of the assembly. But we’ll probably notice that he’s wearing sneakers and an eccentric tie with his suit. A visual artist by training, one who studied at the Beaux-Arts in Paris, the head of the Albanian executive is actually a fan of transgression, be it in relation to his physical appearance or his political choices.

This child of the Stalinist nomenclature was mayor of Tirana from 2000 to 2011. The West already had its eyes on Chimene for symbolically repainting communist buildings in bright colors. Even if it was said that he was already taking a tenth from the new constructions.

A beautiful showcase

Prime Minister since 2013, Edi Rama leads his country with an increasingly harsh hand. But he managed to avoid criticism of his authoritarian move by overstating the pro-Western card and presenting himself as essential to the “stability” of the Balkans. The war in Ukraine, which reshuffled the cards, even provided new and unstoppable arguments, with Westerners fearing that countries in the region would turn towards China and Russia.

The invincible head of the Albanian executive knows how to nudge them in the right direction, the one who keeps declaring that his country is “the most pro-European and pro-American state” in the region. Albania, which joined NATO in 2009 and is a candidate for European integration since 2014, does not neglect its diplomatic commitments, completely Atlanticist, even if its population is mainly of Muslim tradition.

In fact, Albania presents itself as a beautiful showcase, which seems to form an island of tranquility in the heart of Southeast Europe. Especially at a time when the crises in Bosnia-Herzegovina and between Kosovo and Serbia are causing concern. And then Edi Rama always opened his arms to welcome those his western partners wanted to send. 

First there were the 3000 mujahideen of the Iranian people who arrived from Iraq, then the Afghans who worked for the international forces after the capture of Kabul. Soon, it will be the asylum seekers rescued by Italy in the Mediterranean Sea.

On November 6, Edi Rama signed an agreement with Giorgia Meloni and the President of the Italian Council hopes that the two planned reception centers will open their doors before the next European elections. 

Does the Albanian prime minister hope to redeem a good image in this way? For many years, the police and the Italian justice system have denounced the intensification of cannabis cultivation in Albania and its export across the Adriatic.

The “cannabizim” of Albania

Edi Rama is even suspected of close ties with drug trafficking, to the point that some talk about the “cannabiization” of Albania. His opponents suspect him, in fact, of bringing the country into line thanks to drug money, accusations that prompted the OECD to place Albania under “enhanced surveillance” in the spring of 2020.

According to a study by the Global Initiative against Transnational Organized Crime, more than €1.6 billion would have been laundered between 2017 and 2019 thanks to booming real estate construction as the country empties out.

During the last two legislative elections, in 2017 and 2021, Edi Rama still achieved what no one had done since the fall of communism: to get an absolute majority in Parliament with only his Socialist Party. 

According to the American NGO Freedom House, Albania is no longer a democracy, but a “hybrid regime”, corrupt and increasingly authoritarian. This is confirmed by Reporters Without Borders (RSF), which has caused the country’s rating to drop significantly in recent years in the ranking of press freedom.

“Edi Rama is an excellent communicator, but he has two faces”, summarizes the intellectual Fatos Lubonja, known for his independence, a rare quality in a very polarized Albania. “He cultivates his modern and liberal image internationally, but manages the country with an iron fist, using all means of patronage.” This hardly interests Westerners: during his last visit to Tirana, Antony Blinken failed to meet any representative of the opposition.

Retrieved from MediaPart

Media e madhe franceze: 

Si u bë autokrati Edi Rama, pasardhës i nomenklaturës së Shqipërisë staliniste, aleati më i mirë i perëndimorëve

Pas Anthony Blinken, Tirana pret këtë javë Volodymyr Zelensky. Ndërsa vendi përgatitet të presë azil-kërkuesit e ‘zhvendosur’ nga Italia, kryeqyteti i Shqipërisë po imponohet si një stad diplomatik i pashmangshëm në Ballkan

Nga Jean-Arnault Dérens, Laurent Geskin dhe Simon Rico

Shqipëria organizon një ‘samit të paqes’ me Presidentit Ukrainas, Volodymyr Zelensky. Ditën më pas, kryeqyteti shqiptar do të presë një samit rajonal midis Ballkanit dhe Bashkimit Evropian. Dy javë më parë, më 15 shkurt, pikërisht Sekretari Amerikan i Shtetit, Anthony Blinken vizitoi Tiranën, dhe nuk harroi të përshëndeste ‘rëndësinë strategjike’ dhe ‘bashkëpunimin e shkëlqyer’ midis këtij vendi të vogël dhe Shteteve të Bashkuara.



Si u bë regjimi i Kryeministrit Edi Rama partneri i privilegjuar i Perëndimorëve në Gadishullin Ballkanik, ndërkohë që të drejtat themelore po shkelen gjithnjë e më shumë në Shqipëri?


Edi Rama është një vigan, por kur pozon në fotot zyrtare me kolegët e tij /kryetarët e shteteve apo të qeverive, shpesh janë këmbët e tij që bien në sy. Sepse, vërtet ka veshur kostum, por i kombinon me atlete e kravata të pazakonta. Artist plasticien me profesion, kreu i qeverisë shqiptare, që ka studiuar në Universitetin e Arteve të Bukura në Paris, është ekspert në thyerjen e kodeve, si në paraqitjen fizike, ashtu edhe në zgjedhjet politike.

Një inskenim i një imazhi ‘transgresioni’që përshkruhet në mënyrë të shkëlqyer në romanin e shkrimtarit austriak Robert Menasse, ‘Zgjerimi’.

Pasardhës i nomenklaturës së Shqipërisë staliniste, i zgjedhur Kryetar i Bashkisë së Tiranës nga 2000-2011, Edi Rama i leu me ngjyra vezulluese ndërtesat e kohës së komunizmit në qendër të kryeqytetit shqiptar. Betohej se qëllimi ishte që qytetarët të ndjeheshin përsëri ‘krenarë’ për qytetin e tyre. Por thonë që ai e merrte pjesën e tij në ndërtimet e reja që po fillonin të shumoheshin.

I zgjedhur Kryeministër në 2013, Edi Rama po e drejton Shqipërinë me dorë gjithnjë e më të hekurt dhe di të bëhet i dobishëm për partnerët e tij të huaj, me qëllim shmangien e çdo kritike mbi devijimin e tij autoritar.

Më 6 nëntor 2023, Edi Rama, bëri marrëveshje me homologen e tij italiane, Giorgia Meloni, për të zhvendosur në territorin shqiptar personat që kërkonin azil në Itali, ndërkohë që dosjet e tyre janë duke u studiuar.

Edhe pse kjo marrëveshje është krahasuar me atë midis Mbretërisë së Bashkuar dhe Ruandës, janë marrë masa të veçanta paraprake për të shmangur si shkeljen e së drejtës ndërkombëtare, ashtu edhe rregullat evropiane për azilin.

Vetëm personat e shpëtuar në det dhe që nuk kanë shkelur kurrë në tokën italiane do të mund të dërgohen në Shqipëri. Kampi që do t'i presë do të gëzojë gjithashtu një status ekstra-territorial.

Ishte pikërisht kjo e fundit, përveç të tjerave, ngjalli kritika nga opozita shqiptare, me arsyetimin se marrëveshja ishte në kundërshtim me Kushtetutën, sepse po i shiste sovranitetin e pjesëve të tokës vendase një fuqie të huaj... dhe jo kujtdo fuqie . Edhe pse Italia është partneri kryesor tregtar i Shqipërisë (në vitin 2022, Italia përbënte gati dy të tretat e eksporteve shqiptare drejt Bashkimit Evropian), askush në Tiranë nuk harron që Musolini pushtoi vendin në prill 1939.

Madje, për publicistin shqiptar Fatos Lubonja, marrëdhënia mes Romës dhe Tiranë s’ka natyrë “neokolonialiste”.

Sidoqoftë, në janar, Gjykata Kushtetuese hodhi poshtë, me një votë kundër, apelin e opozitës, gjë që i hapi rrugën ratifikimit përfundimtar të marrëveshjes. Georgia Meloni tani shpreson se Shqipëria do të presë azilkërkuesit e parë të zhvendosur, përpara zgjedhjeve evropiane në qershor.

Krijimi i imazhit të mirë

Për të justifikuar këtë vendim, Edi Rama deklaroi se “nuk do ta kishte lidhur këtë marrëveshje me këdo shtet të BE-së. Borxhi që i kemi Italisë nuk mund të shlyhet dhe, nëse Italia thërret, Shqipëria përgjigjet”. Ai garantoi se asnjë kompensim financiar nuk do të kërkohet për pritjen e këtyre azilkërkuesve, përveç kostos së ndërtimit dhe mirëmbajtjes së infrastrukturës. Megjithatë, kryeministri nuk specifikoi se cila ishte natyra e këtij “borxhi”, edhe shumë mendojnë se e ka fjalën për mërgimin e dhjetëra mijëra shqiptarëve, që lanë vendin e tyre në kohën e rënies së regjimit komunist, në fillim të viteve 1990.

Shqipëria tashmë u ka hapur derën shumë njerëzve. Pak muaj para se Rama të vinte në pushtet, paraardhësi i tij, Sali Berisha, kishte nënshkruar tashmë një marrëveshje me Shtetet e Bashkuara, kushtet e së cilës nuk u bënë kurrë publike, e cila parashikonte transferimin e 230 muxhahedinëve iranianë, kundërshtarë të regjimit të Teheranit, që ishin në atë kohë refugjatë në Irak. Edi Rama nxitoi të zgjeronte perimetrin dhe tashmë 3000 prej tyre ndodhen në kampin e mbyllur të Ashraf 3, në portat e Tiranës, ku është krijuar një shoqëri e vogël tërësisht e mbyllur.

Në fund të gushtit 2021, pas rënies së Kabulit, Shqipëria, ashtu si fqinjët e saj, Kosova dhe Maqedonia e Veriut, mirëpritën ish-bashkëpunëtorët afganë të forcave ndërkombëtare, që u evakuuan në konfuzion total. Edhe ata duhej të qëndronin vetëm gjatë kohës së shqyrtimit të aplikimit të tyre për vizë drejt Shteteve të Bashkuara ose një vendi të tretë. Shumë prej tyre kanë hapur susamin e çmuar. Sigurisht jo të gjithë, por nuk ka asnjë informacion mbi fatin e njerëzve të cilëve u ishte refuzuar viza.

Thelbi e kësaj pritjeje duket shumë më tepër politike sesa ekonomike. Në të vërtetë, kryeministri shqiptar akuzohet nga kundërshtarët e tij për mbajtjen e lidhjeve të ngushta me krimin e organizuar dhe po përpiqet të ‘blejë’ një imazh të mirë, veçanërisht në bregun tjetër të Adriatikut.

Menjëherë pas ardhjes së tij në pushtet, drejtësia italiane tundte këmbanat e alarmit për shtimin e prodhimit të kanabisit në Shqipëri dhe eksportin masiv të tij drejt Italisë.

Që atëherë, bashkëpunëtorët e ngushtë të Edi Ramës u është prishur rehati nga drejtësia, duke filluar nga ish-ministri i tij i Brendshëm, Saimir Tahiri, i fajësuar për trafik ndërkombëtar droge dhe i dënuar me tre vjet burg në shkurt të vitit 2022. Vendi është gjithashtu një pikë ndalimi i privilegjuarpër rrjetet e trafikut të mbetjeve, të kontrolluara gjerësisht nga Camorra napolitane. Për t'u bërë ballë dyshimeve të vazhdueshme të prokurorëve italianë të Antimafias, Edi Rama e di se asgjë nuk është më e rëndësishme se një miqësi solide me Romën. Kjo është arsyeja pse ai përpiqet të inskenojë afërsinë e tij me krerët e qeverisë italiane, që kur erdhi në krye të Shqipërisë.

Arti i të qënit i dobishëm

Duke i shtuar ofertat e tij të shërbimeve, Edi Rama dëshiron gjithashtu të tregojë sa i gatshëm është vendi të pranojë“përgjegjësinë’ që i takon, prandaj dhe meriton të anëtarësohet sa më shpejt në BE. I trembur në palcë se mos Moska përdor kartën e destabilizimit të Ballkanit, duke përdorur pikat e influencëssë saj në Serbi ose Republika Srpska (entiteti serb i Bosnjë-Hercegovinës), Perëndimi i jep mbështetje të pandërprerë Edi Ramës. Duhet thënë se Lideri shqiptar di t’u shkoje pas qejfit, ai që nuk pushon së deklaruari se vendi i tij është “shteti më pro-evropian dhe pro-amerikan” në rajon.

Për më tepër, Tirana është tërësisht në të njëjtën linjë me politikën e jashtme perëndimore në lidhje me luftën në Ukrainë, por edhe në Lindjen e Mesme. Pavarësisht se popullsia është kryesisht myslimane, Shqipëria i jep mbështetje të plotë Izraelit, në dëm të Palestinës.

Për të gjitha këto arsye, partnerët perëndimorë janë të gatshëm të lënë mënjanë devijimet "të vogla" nga shteti i së drejtës, të regjimit të tij. Për shembull, vitet e fundit, reforma në drejtësi e kërkuar nga Bashkimi Evropian, i është larguar objektivave të saj: procesi i verifikimit të integritetit të gjyqtarëve ka shërbyer në realitet për të përjashtuar të gjithë ata që supozohej se ishin pranë opozitës.

Vendi po bie gjithnjë e më poshtë në renditjen vjetore të lirisë së shtypit të Reporterëve pa Kufij (RSF). Kjo kishte nxitur edhe zemërimin e Edi Ramës në vitin 2022, i cili denoncoi “gënjeshtrat” e RSF-së. Shpërthimi befasues i pasurive të paluajtshme që është krijuar në Tiranë vështirë se po tërheq më shumë vëmendje, edhe pse shoqëria civile paralajmëron se ky bum i pakuptueshëm ndërtimor përdoret mbi të gjitha për të pastruar paratë e drogës.

Në shtator të vitit 2023, Emmanuel Macron bëri vizitën e parë shtetërore të një presidenti francez në Shqipëri, ndërkohë që tregtia mes dy vendeve është pothuajse jo-ekzistuese. Udhëtimi ishte ende një mundësi për të nënshkruar një marrëveshje me Voltalia, në pronësi të familjes Mulliez, e cila po ndërton në jug të vendit një termocentral fotovoltaik, të paraqitur si më i madhi në Ballkan. Ky projekt ka vetëm të keqen se është ngjitur me lagunën e Karavastasë, një zonë natyrore e brishtë dhe e mbrojtur.

Gjatë vizitës së tij të fundit në Tiranë, kreu i diplomacisë amerikane, Anthony Blinken, ‘harroi’ të takonte përfaqësues të opozitës. “Anthony Blinken erdhi si mik i Shqipërisë, por fatkeqësisht jo si mik i vërtetë i pluralizmit politik në vendin tonë,” psherëtin Genc Pollo, ish-ministër dhe këshilltar i ngushtë i Sali Berishës, njeriu i fortë i së djathtës shqiptare.

I njohur për përkrahjen ndaj Paktit të Atlantikut, ish-presidenti dhe më pas kreu i qeverisë shqiptare u vendos në listën e zezë të Thesarit të SHBA-së, për dyshime për korrupsion. Sot pothuaj tetëdhjetë vjeç, ndodhet në arrest shtëpie, pasi ka humbur imunitetin parlamentar.

Opozita denoncon larjen e hesapeve politike, duke këmbëngulur në rolin e luajtur nga ish-shefi i kundërzbulimit së FBI-së në Nju Jork, Charles McGonigal, i cili ishte në qendër të një skandali që shpërtheu në fillim të vitit 2023. Përveç lidhjeve të supozuara me oligarkun rus Oleg Deripaska, ky agjent i nivelit të lartë amerikan supozohej të kishte marrë 225 mijë dollarë nga një ish-oficer i inteligjencës shqiptare, disa javë pas takimit me Edi Ramën në 2017. Në këmbim, Charles McGonigal supozohej të kishte informuar Departamentin e Drejtësisë së Shteteve të Bashkuara për nevojën e hapjes së një hetimi ndaj një shtetasi amerikan të regjistruar si lobist pranë partisë së Sali Berishës.

"Standardet e dyfishta perëndimore"

Fatos Lubonja denoncon “standardet e dyfishta të Shteteve të Bashkuara dhe perëndimorëve në përgjithësi”. Megjithatë, ky intelektual i pavarur nuk beson se këto zhvillime do të vënë në pikëpyetje pro-amerikanizmin dominues të shoqërisë shqiptare. “Asnjë kritikë ndaj politikës amerikane nuk shfaqet në Shqipëri. Opozita e djathtë ka tendencë të besojë se ishte një “gabim” i vogël i administratës amerikane. Sali Berisha me siguri ëndërron rikthimin në pushtet të Donald Trump, por nuk duhet të ketë shumë iluzione. Në vitin 2016, para ardhjes së Trump, Edi Rama shpjegonte se fitorja e kandidatit republikan do të ishte një “kërcënim për botën”, por pasi ai u zgjodh, filloi lojën e tij ë joshjes. »

Kryeministri dinak shqiptar e di mirë që nuk duhet t'i vendosni të gjitha vezët në një shportë. Pasi priti Anthony Blinken, ai fluturoi për në Ankara për të parë mikun e tij Rexhep Tayyip Erdoğan: një miqësi shumë e fortë i  lidh këta dy burrat, të cilët shumëfishojnë takimet private dhe familjare. Kjo marrëdhënie e privilegjuar u ilustrua veçanërisht nga ndjekja e pamëshirshme e gylenistëve pas grushtit të shtetit të dështuar të vitit 2016 në Turqi. Tirana është madje i vetmi qytet në Evropë që ka ngritur një monument në nderim të viktimave të këtij puçi në tentative. Më 20 shkurt, në afërsi të vizitës së Edi Ramës në Ankara, televizioni publik shqiptar nënshkroi një partneritet veçanërisht strategjik me TRT turke, një kanal i privilegjuar e propagandës së regjimit së Erdogan.

Përballë partnerëve të tij perëndimorë, Edi Rama nuk e ka aspak problem të imponojë përrallën që e favorizon. Ndryshe nga presidenti serb, Aleksandër Vuçiç, gjithmonë i prirur të afrohet me Moskën dhe ne krahasim me kryeminsitrin tepër të trazuar kosovar, ai është ‘njeriu  stabilitetit’ në Ballkan. Miku ku mund të mbështetemi gjithmonë. Ia vlen të modifikojmë pak disa parime demokratike/ MEDIAPART - Syri

✍🏽Drejtori i SHIU-t, për bregdetin Shqiptar, Kolonel,-Kostadin Koliqi .

✍🏽Drejtori i SHIU-t,(shërbimi informatif i ushtrisë) për bregdetin Shqiptar, Kolonel,-Kostadin Koliqi .

✍🏽 Director of SHIU, (army intelligence service) for the Albanian coast, Colonel, Kostadin Koliqi.

Lexoi ketu se para dy ditesh, ka vdekur Lordi Jakob Rothchild.

Jane te shumta komentet per kete vdekje, shumica negative por jane edhe disa komente te politikaneve qe shkruajne me superlativa per jeten dhe aktivitetin e ketij personaliteti, kryesishte ne fushen financiare.

Gjithseicili ka mendimet e veta por, mendoi se politikanet, per disa persona, kaqe publike, jane te detyruar te publikojne mendimet, jo realishte se cfar mendojne per te.

Une po publikoi mendimet e mia per çfar kam pare dhe prekur per kete person kaqe shume publik.

Ne vitin 94, Lordi Jakob Rothchild, jetonte ne Korfu, bashke me te bijen e tij.

Pothuajse per dite, me nje motobarke, vinte ne Butrinte dhe me pollumbare te lehte, te dy zhyteshin ne brigjet e Butrintit dhe mbushnin rrjetat me mbetje arkeologjike i mernin me vehte ne Greqi.

Pasi informohemi per cfar po ndodhte, e ndaluam dhe per kete vjedhje jo te vogel, ndaj tij filloi çeshtja penale.

Jo shume vone, erdhi porosia nga Tirana ku thoshte;
Ej, -djema, po hetoni nje Lord, a kemi ne kellqe qe te denojme nje Rothchild?

U mbyllen dosjet por ketij hajduti ju ndalua te futej ne Sarande dhe ne vecanti ne Butrint……

Ne v. 97, rrebelimi i armatosur, pruri ne pushte bijte e diktatures komuniste.

Me ardhjen e tyre, ju hap rruga Lordit Rothchild.

Ai jo vetem qe munde te bente cfar te donte ne Butrint por per te kamufluar vjedhjet e mbetjeve arkeogjike, krijoi edhe fondacionin Butrinti, nen drejtimin e tije………..

Ne fakte, vjedhja me e madhe e mbetjeve arkeologjike me origjine ILIRE, te çertifikuara nderkombtarishte, u organizuar nga arkeologu Neritan Ceka qe ne ate kohe ishte dr i monumenteve te kulturës, gje per te cilen kam deshsmuar shume vite me pare.

Ne fakte, vjedhja me e madhe e mbetjeve arkeologjike me origjine ILIRE, te çertifikuara nderkombtarishte, u organizuar nga arkeologu Neritan Ceka qe ne ate kohe ishte dr i monumenteve te kulturës, gje per te cilen kam deshmuar shume vite me pare.

✍🏽 Director of SHIU, for the Albanian coast, Colonel, Kostadin Koliqi.

Read here that Lord Jacob Rothchild died two days ago.

There are many comments about this death, most of them negative, but there are also some comments by politicians who write with superlatives about the life and activity of this personality, mainly in the financial field.

Everyone has their own opinions, but he thought that politicians, for some people, so public, are forced to publish their opinions, not really what they think about him.

I was publishing my thoughts on what I have seen and touched for this very public person.

In the year 94, Lord Jacob Rothchild lived in Corfu, together with his daughter.

Almost every day, with a motorboat, he came to Butrinti and in light fishing boats, both of them dived in the shores of Butrinti and filled the nets with archaeological remains and took them easily to Greece.

After we were informed about what was happening, we stopped him and for this not small theft, the criminal case was started against him.

Not long after, the order came from Tirana saying;
Hey, guys, you're investigating a Lord, do we have the guts to convict a Rothchild?

Their files are closed, but this thief was forbidden to enter Sarande and especially Butrint...

In v. 97, the armed rebellion, brought to power the sons of the communist dictatorship.

Upon their arrival, you open the way to Lord Rothchild.

Not only could he do whatever he wanted in Butrint, but to camouflage the theft of archeological remains, he also created the Butrinti foundation, under his direction...

In fact, the biggest theft of archeological remains of Illyrian origin, internationally certified, was organized by the archaeologist Neritan Ceka, who at that time was the director of cultural monuments, something for which I testified many years ago.

26 shkurt 1951 – Pushkatohen pa gjyq 22 intelektualë

Në mesnatën e 26 shkurtit 1951 u pushkatuan pa gjyq 22 intelektualë, me vendim të Byrosë Politike të KQ të PPSH-së, me pretekstin e të ashtuquajturës “Bomba sovjetike”, një sasi e vogël dinamiti hedhur në oborrin e Ambasadës Sovjetike në Tiranë.

Propaganda fajësoi për këtë organizatën antisovjetike, por që s’kishte asnjë lidhje me të pushkatuarit.

Njëzet e dy intelektualët e pafajshëm, mes tyre dhe Sabiha Kasimati, shkencëtarja e parë shqiptare, u ekzekutuan në breg të lumit Erzen, ku u groposën në errësirë dhe fshehtësi në një varr të përbashkët.

Ngjarje e shkëputur nga “Kalendari i Kujtesës”, projekt i Institutit për Demokraci, Media dhe Kulturë (IDMC).

---

FOTO: Lazar Taci, “Martirët e ambasadës, 1951”.

Publikuar nga Foti Caci

---

February 26, 1951 – 22 intellectuals are shot in the trial

On the night of February 26, 1951, 22 intellectuals from the Political Bureau of the Central Committee and the APS were sentenced to death.

They massacred these intellectuals under the pretext of the so-called "Soviet bomb", a small dynamite bomb dropped on the Soviet embassy in Tirana.

Propaganda blamed this anti-Soviet organization, but it had nothing to do with those who were shot.

Ejzet and the two innocent intellectuals, between them and Sabiha Kasimati, the angry Albanian scientist, were executed on the shore of the Erzen river, where they were buried in resin and hydration in a dug grave.

Event recorded by "Calendar of Remembrance", project of the Institution for Democracy, Media and Culture (IDMC).

___________

PHOTO: Lazar Taci, "Martyrs of the embassy, 1951".

Audience from Foti Caci

✍🏽 John R. Schindler served with the National Security Agency as a senior intelligence analyst and counterintelligence officer.  

Why Alex Soros is so interested in a small Balkan country with less than 3 million people that frankly doesn’t register in the global economy (outside illegal drug smuggling) is something of a mystery.

For reasons that are difficult to decipher, the Biden administration keeps running interference for Rama and his gangster-allied government, including Blinken’s public endorsement last week.

Reported, there are credible accusations that McGonigal was involved in shakedowns of Balkan oligarchs to enrich the Rama government as well as the rogue FBI agent, to the tune of tens of millions of dollars.

For whatever reason, however, much of the media appears to have no interest in exploring this. Neither does the Justice Department. The FBI understandably just wants this nightmare to go away.

The younger Soros makes regular visits to Tirana to hang out with the prime minister, whom Alex Soros calls “my brother,” posting their bros-being-bros photo ops on social media, while Rama is equally effusive about his frequent meetings with “my dear friend.”

Timing, they say, is everything. Last Thursday, Secretary of State Antony Blinken made a stop in Albania. He did so while journeying to the Munich Security Conference in Germany. While in the capital Tirana, Blinken held a joint press conference with Socialist Prime Minister Edi Rama. 

America’s top diplomat hailed our NATO ally as an “extraordinary” American partner, praising Albania’s support to Ukraine, assistance to refugees from our recent defeat in Afghanistan, plus “a shared approach to countering dangerous distortions and lies and build a resilient information ecosystem” (whatever that means). Blinken continued: 

Justice reform has not been easy, perfect, or quick, but it is showing real results, and you heard the prime minister describe them. 

Today I met with key judges and prosecutors who are helping to lead the reform effort. Corrupt officials are being held accountable. Members of organized crime are going to prison and losing their assets.  

Does Blinken know what country he was visiting? Did he think he had landed in Denmark?

On planet Earth, the decade-plus of Rama’s rule has seen little Albania become a major global drug smuggling hub as well as the sole narco state in Europe. 
Under Socialist governance, Albanian criminals have gone global, spreading their tentacles around the world. 

Wherever Albanian gangsters go, violence and mayhem follow, most recently in Ecuador. This is no secret. 
Law enforcement and intelligence agencies worldwide are fully aware of how alarmingly Albania punches above its weight in organized crime on several continents.

Still, the timing for this visit certainly wasn’t great. The very next day after America’s top diplomat publicly praised Rama and his governance, a federal judge in Washington, D.C., sentenced a former senior FBI official to more than two years in prison for taking bribes from — the Rama government. Pursuant to his plea agreement with the Department of Justice, Charles McGonigal, who finished his long FBI career as the chief of counterintelligence in the Bureau’s powerful New York field office, received a 28-month prison sentence for taking $225,000 in bribes in 2017 from a former Albanian intelligence official who was acting on behalf of Tirana. This dirty deal included multiple meetings between McGonigal and Rama

On top of the sentence McGonigal received in December from a federal court in New York on separate charges relating to violating sanctions on Russia, in collaboration with a top Kremlin oligarch, the disgraced G-man is facing a total of 6 1/2 years behind bars when he reports to prison next month. 

The Albanian aspect of the McGonigal case, which may be the worst corruption scandal in FBI history, is the more serious one since it occurred while he was still employed by the bureau. What damage McGonigal did to our national security in exchange for cash can’t be said yet, but it may be massive.

Neither does the media seem interested in finding out. As I have previously reported, there are credible accusations that McGonigal was involved in shakedowns of Balkan oligarchs to enrich the Rama government as well as the rogue FBI agent, to the tune of tens of millions of dollars. 

For whatever reason, however, much of the media appears to have no interest in exploring this. 

Neither does the Justice Department. 

The FBI understandably just wants this nightmare to go away.

For reasons that are difficult to decipher, the Biden administration keeps running interference for Rama and his gangster-allied government, including Blinken’s public endorsement last week. 

Why Alex Soros is so interested in a small Balkan country with less than 3 million people that frankly doesn’t register in the global economy (outside illegal drug smuggling) is something of a mystery

Last week, for Valentine’s Day, Alex Soros made public his new girlfriend, who turns out to be Huma Abedin, the 47-year-old former wife of disgraced Rep. Anthony Weiner, plus the longtime factotum/mini-me of Hillary Clinton. This makes Alex Soros part of the extended Clinton family.  

If House Republicans can find the time, perhaps they should inquire about what’s going on.  

Biden cozies up closer to Europe’s only narco state

Media amerikane Washinton Exsaminer 

🔺Biden i afrohet më shumë shtetit të vetëm narko të Evropës
👉🏽1-A e di Blinken se cilin vend po vizitonte? A mendonte ai se kishte zbritur në Danimarkë?
👉🏽2-Pse Alex Soros është kaq i interesuar për një vend të vogël ballkanik me më pak se 3 milion njerëz që sinqerisht nuk regjistrohet në ekonominë globale (jashtë kontrabandës së paligjshme të drogës) është diçka mister. 
👉🏽3-Alex Soros e quan "vëllai im", duke postuar fotot e tyre të vëllezërve në rrjetet sociale, ndërsa Rama është po aq i paqartë për takimet e tij të shpeshta me "my. i dashur mik.

✍🏽Nga John Shindler ;
Oficer i kundërzbulimit Amerikan, gjithashtu analist i lartë i inteligjencës në Agjencinë e Sigurisë Kombëtare 🇺🇸

Koha, thonë ata, është gjithçka. 
Të enjten e kaluar Sekretari i Shtetit Antony Blinken bëri një ndalesë në Shqipëri. Ai e bëri këtë gjatë udhëtimit për në Konferencën e Sigurisë në Mynih në Gjermani. Ndërsa ndodhej në kryeqytetin Tiranë, Blinken zhvilloi një konferencë të përbashkët për shtyp me kryeministrin socialist Edi Rama. Kryediplomati i Amerikës përshëndeti aleatin tonë të NATO-s si një partner "të jashtëzakonshëm" amerikan, duke vlerësuar mbështetjen e Shqipërisë për Ukrainën, ndihmën për refugjatët nga disfata jonë e fundit në Afganistan, plus "një qasje të përbashkët për të luftuar shtrembërimet dhe gënjeshtrat e rrezikshme dhe për të ndërtuar një ekosistem informacioni elastik" çfarëdo që të thotë kjo). Blinken vazhdoi:

Reforma në drejtësi nuk ka qenë e lehtë, e përsosur apo e shpejtë, por po jep rezultate reale dhe e dëgjuat kryeministrin që i përshkruante. Sot u takova me gjyqtarë dhe prokurorë kryesorë që po ndihmojnë në udhëheqjen e përpjekjeve për reforma. Zyrtarët e korruptuar po mbajnë përgjegjësi. Anëtarët e krimit të organizuar shkojnë në burg dhe humbasin pasuritë e tyre.

🔺A e di Blinken se cilin vend po vizitonte? A mendonte ai se kishte zbritur në Danimarkë?

Në planetin Tokë, dekada plus e sundimit të Ramës e ka bërë Shqipërinë e vogël të bëhet një qendër kryesore globale e kontrabandës së drogës, si dhe shteti i vetëm narko në Evropë. Nën qeverisjen socialiste, kriminelët shqiptarë janë bërë globale, duke përhapur tentakulat e tyre në mbarë botën. Kudo që shkojnë gangsterët shqiptarë, pasojnë dhuna dhe kaosi, së fundmi në Ekuador. Kjo nuk është sekret. Agjencitë e zbatimit të ligjit dhe të inteligjencës në mbarë botën janë plotësisht të vetëdijshme se sa alarmues është Shqipëria mbi peshën e saj në krimin e organizuar në disa kontinente.

Në dhjetor, policia spanjolle shkatërroi një bandë shqiptare në vendin e tyre, duke sekuestruar 11 ton kokainë. Disa javë më parë, policia në katër vende evropiane shkatërroi një tjetër grup shqiptar të krimit të organizuar të përfshirë në kontrabandën e drogës nga Amerika Latine në Evropë, duke arrestuar rreth pesë duzina mafiozësh. Me siguri Blinken ka dëgjuar për të gjitha këto.

Megjithatë, koha për këtë vizitë sigurisht që nuk ishte e mirë. Të nesërmen pasi kryediplomati amerikan lavdëroi publikisht Ramën dhe qeverisjen e tij, një gjykatës federal në Uashington, D.C., dënoi një ish-zyrtar të lartë të FBI-së me më shumë se dy vjet burg për marrjen e ryshfetit nga qeveria Rama. Në përputhje me marrëveshjen e tij për pranimin e fajësisë me Departamentin e Drejtësisë, Charles McGonigal, i cili përfundoi karrierën e tij të gjatë të FBI-së si shef i kundërzbulimit në zyrën e fuqishme në terren të Byrosë në Nju Jork, mori një dënim 28 muaj burg për marrjen e 225,000 dollarëve ryshfet në vitin 2017 nga një. ish-zyrtar i inteligjencës shqiptare që vepronte për llogari të Tiranës. 
Kjo marrëveshje e pistë përfshinte takime të shumta mes McGonigalit dhe Ramës. Përveç dënimit që McGonigal mori në dhjetor nga një gjykatë federale në Nju Jork për akuza të veçanta në lidhje me shkeljen e sanksioneve ndaj Rusisë, në bashkëpunim me një oligark të lartë të Kremlinit, G-man i turpëruar po përballet me një total prej 6 vjet e gjysmë pas hekurave kur ai raportohet në burg muajin e ardhshëm.

Aspekti shqiptar i çështjes McGonigal, i cili mund të jetë skandali më i keq i korrupsionit në historinë e FBI-së, është më i rëndëi që kur ka ndodhur kur ai ishte ende i punësuar në byro. Se çfarë dëmi i bëri McGonigal sigurisë sonë kombëtare në këmbim të parave nuk mund të thuhet ende, por mund të jetë masiv.

As mediat nuk duken të interesuara për ta zbuluar. Siç e kam raportuar më parë, ka akuza të besueshme se McGonigal ishte përfshirë në tronditje të oligarkëve ballkanikë për të pasuruar qeverinë Rama, si dhe agjentin mashtrues të FBI-së, deri në dhjetëra miliona dollarë. Për çfarëdo arsye, megjithatë, shumica e mediave duket se nuk kanë interes për ta eksploruar këtë. As Departamenti i Drejtësisë. FBI-ja, natyrisht, dëshiron që ky makth të largohet.

🔺Për arsye që janë të vështira për t'u deshifruar, administrata Biden vazhdon të ndërhyjë për Ramën dhe qeverinë e tij aleate të gangsterëve, duke përfshirë mbështetjen publike të Blinken javën e kaluar. 

👉🏽Mund të mos jetë e rastësishme që Rama është në hiret e Alex Soros, 38-vjeçarit që ka marrë përsipër misionin global të babait të tij të famshëm miliarder për financimin e kauzave progresive në të gjithë botën. 
👉🏽I riu Soros bën vizita të rregullta në Tiranë për t'u shoqëruar me kryeministrin, të cilin Alex Soros e quan "vëllai im", duke postuar fotot e tyre të vëllezërve në rrjetet sociale, ndërsa Rama është po aq i paqartë për takimet e tij të shpeshta me "my. i dashur mik.

🔺Pse Alex Soros është kaq i interesuar për një vend të vogël ballkanik me më pak se 3 milion njerëz që sinqerisht nuk regjistrohet në ekonominë globale (jashtë kontrabandës së paligjshme të drogës) është diçka mister. 

Javën e kaluar, për Ditën e Shën Valentinit, Alex Soros bëri publike të dashurën e tij të re, e cila rezulton të jetë Huma Abedin, ish-gruaja 47-vjeçare e deputetit të turpëruar Anthony Weiner, plus faktotum/mini-me prej shumë vitesh të Hillary Clinton. Kjo e bën Alex Soros pjesë të familjes së gjerë Clinton.

Nëse republikanët e Dhomës së Përfaqësuesve mund të gjejnë kohën, ndoshta ata duhet të pyesin se çfarë po ndodh.

John R. Schindler shërbeu në Agjencinë e Sigurisë Kombëtare si analist i lartë i inteligjencës dhe oficer kundërzbulimi.

Dita e Kujtesës/ Vrasësit !
1944-Shkurt-2024, 80 vite dhimbje

Albert Avduli /

Ata plumba ende vrasin. Ato plagë dhembin nën e mbi tokë.
Tre breza plagë hapur.

Para 80 vitesh, shkurt i vitit 1944, fshati Çorrush – Mallakastër, komunistët pushkatuan pa gjyq, vetëm pse ishin deklaruar kundër bolshevizmës; Sami Xhelili, Adem Avduli, Mino Hamza nga Çorrushi dhe Mehmet Xhaferi nga Kalivaçi i Tepelenës.

Samiu ishte bir i Rrapo Lelos (pushkatuar edhe ky në 1945) pasanik dhe eksponent antikomunist. Djalosh i virtytshëm ishte Samiu.
Mino, pinjoll i një familje të madhe, i cili në fillim përkrahu komunizmin, por kuptoj çfarë ishte ajo bishë dhe ì braktisi.

Ademi dhe Mehmeti ish ushtarak të monarkisë. Kaq mjaftonte.

Të tjerët heshtën. Kaq shumë u përshtatën në atë burim gjaku sa edhe sot nuk vlerësojnë ujin.

U zhytën në batakun e mjerimit deri në fyt dhe më 1991 pyesnin se, për çfarë duhej letra higjienike.

U zhavorosën truve aq shumë sa ende sot duartrokasin për trimëri të pabesa.

🇦🇱🇽🇰Nesër mund edhe të na vrasin, por këtë qiell dhe buzëqeshjen tonë, nuk na e marrin dot .

Janis Ricos ;
………………….

Nesër mund edhe të na vrasin

Ne buzëqeshim brenda. Atë buzëqeshje, ne e fshehim tani.
Buzëqeshje e paligjshme, pasi dielli u bë i paligjshëm,
ilegale dhe e vërteta.
Ne e fshehim buzëqeshjen, ndërsa fshehim në xhep, foton e dashurisë tonë,
teksa fshehim idenë e lirisë, mes dy gjetheve të zemrës sonë.
Të gjithë kemi të njëjtin qiell dhe të njëjtën buzëqeshje këtu.
Nesër mund të na vrasin. Këtë buzëqeshje,
dhe këtë qiell nuk na e marrin dot.

🇬🇧Tomorrow they can kill us, but they can’t take this sky from us.

Janis Ricos;
Tomorrow they might kill us

We smile inside. That smile, we hide it now.
Illegal smile, as the sun became illegal,
illegal and the truth. We hide the smile,
as we hide in our pocket, the photo of our beloved,
as we hide the idea of ​​freedom, between the two leaves of our heart.
We all have the same sky and the same smile over here.
Tomorrow they might kill us. This smile,
and this sky, they can’t take it from us.

🇬🇷Αύριο μπορεί να μας σκοτώσουν (Καπνισμένο τσουκάλι)

Χαμογελάμε κατά μέσα. Αυτό το χαμόγελο, το κρύβουμε τώρα.
Παράνομο χαμόγελο, όπως παράνομος έγινε κι ο ήλιος,
παράνομη και η αλήθεια. Κρύβουμε το χαμόγελο,
όπως κρύβουμε στην τσέπη μας, τη φωτογραφία της αγαπημένης μας,
όπως κρύβουμε την ιδέα της λευτεριάς, ανάμεσα στα δυο φύλλα της καρδιάς μας.
Όλοι εδώ πέρα έχουμε έναν ουρανό και το ίδιο χαμόγελο.
Αύριο μπορεί να μας σκοτώσουν. Αυτό το χαμόγελο,
κι αυτόν τον ουρανό, δεν μπορούν να μας τα πάρουν

Nga Mal Berisha

Në prag të 16-vjetorit të shpalljes së pavarësisë së Republikës së Kosovës: na ishte një kohë kur Kosova nuk ishte ende shtet, por i dilte zot shteti shqiptar.

Lexoni letrën që Presidenti Sali Berisha i dërgonte Cyrus Vance, ish-Sekretar Amerikan i Shtetit dhe i Mbrojtjes (1967–1980) dhe bashkëkryetar i Konferencës Ndërkombëtare për Jugosllavinë, datë 25 dhjetor 1992. Lexoni tekstin në shqip dhe në anglisht. “Proud to be Albanian!”

“I dashur Cyrus Vance,

Kam nderin t’ju drejtohem Juve, të ndaj me Ju shqetësimin tim në rritje për zhvillimet e fundit në Kosovë, të cilat po tregojnë qartë shenja alarmante të një synimi për të përshkallëzuar konfliktin e Bosnjës dhe Hercegovinës më në jug.

Një numër njerëzish janë vrarë nga forcat e policisë dhe ushtrisë serbe gjatë muajit të fundit në Kosovë, një sërë incidentesh provokuese kanë kërcënuar të gjithë zonën, duke përfshirë edhe zonat kufitare; në Maqedoni ka qenë i njëjti skenar.

Spastrimi etnik, i cili në Kosovë ka filluar vite më parë, po merr karakter sistematik.

Këta janë elementë të rinj që u shtohen atyre që kryeministri Meksi ka sjellë në Kombet e Bashkuara në një letër drejtuar Presidentit të Këshillit të Sigurimit më 29 tetor 1992.

Janë shenja të njohura po të kemi parasysh ngjashmërinë e kësaj situate me atë të paraluftës në Bosnje.

Këta janë hapat përfundimtar për të arritur një qëllim të vetëm: “Serbinë e Madhe”.

Kosova tashmë ka hyrë në agjendën e jetës ndërkombëtare me një thirrje urgjente. Mbledhja e Këshillit të OSBE-së në Stokholm më 14-15 dhjetor theksoi rolin e pazëvendësueshëm të dislokimit parandalues të Kombeve të Bashkuara, siç përshkruhet në “Agjendën e Paqes” të Sekretarit të Përgjithshëm të OKB-së.

Republika e Shqipërisë ka përshëndetur Rezolutën 795 të Këshillit të Sigurimit të OKB-së, për dërgimin e forcave të OKB-së në Maqedoni, si garanci për ruajtjen e paqes delikate atje. 

I nxitur nga të njëjtat qëllime, gjej rastin të kërkoj nga ju, Shkëlqesia Juaj, mbështetjen e qeverisë suaj për dërgimin e këtyre forcave në Kosovë. Koha po ecën shumë shpejt. 

Paqja varet nga shpejtësia dhe bashkëpunimi."

Ju lutem pranoni, Shkëlqesia Juaj, sigurimet e konsideratës sime më të lartë.

Sinqerisht Juaj

Sali Berisha

THE REPUBLIC OF ALBANIA

PRESIDENT

Tirana, 25 Decenber 1992

Dear Cyrus Vance,

I have the honour to address nyself to You today, to share vith You growing concern aver tho recent developments in Kosova, which are clearly demonstrating alarming sings of an intention to escalate the conflict of Bosnia and Herzegovina further South. 

A number of people have been killed by the Serbian police and army forces over the last month in Kosova; a number of provocative incidents have threatened the whole area, including the border zones; in Macedonia the very sane scenario has been the case. Ethnic cleansing, which in Kosova has started years ago, is assuming a systenatic character.

These are new elenents which are added to the ones brought before the United Nations by Prime Minister Meksi on a letter addressed to the President of the Security Council on October 29, 1992. 
These are well-known signs if we take into account the saneness of this situation with the pre-war one in Bosnia. 
These are the ultimate means to accomplish a single goal: "Greater Serbia"

Mr. Cyrus Vance,

Kosova has already come on the agenda of international life with a cry of urgency. The CSCE Council Meeting in Stockholm on December 14-15 highlighted the irreplaceable role of the United Nations preventive deployment, as outlined the UN Secretary-General's "An Agenda for Peace". 

The United Nations can save the region and, maybe, the whole of Europe, for a further war only by securing a substantial presence in the volatile region. 

The Republic of Albania has hailed the UN Security Council Resolution 795, to send UN forces to Macedonia, as a guarantee of preserving the delicate peace there. Urged by the same ends, I take the opportunity to request from you, Your Excellence, the support of your government to send these forces to Kosova. 

Time is running very fast. Peace is hinging on rapidity and cooperation.

Please accept, Your Excellency, the assurances of my highest consideration.

Sincerely Yours

SALI BERISHA



His Excellency

Cyrus Vance

Co-Chairman of the International Conference

on the former-Yugoslavia

GENEVA

Nga Basir Çollaku !

Me 20 shkurt të vitit 91 mijëra shqiptarë e përplasën zemëratën ekstreme në shembjen e bustit të diktatorit Hoxha.

E morën zvarrë. Nuk pati Çaushesk.

Nuk pati përballje, as ndëshkime për mijëra të vrarë të përndjekur, internuar e sakatuar.

Jo.
Nuk u vranë krerët e regjimit, as persekutorët e Sigurimit të Shtetit.

Nuk u ndëshkua asnjë krim.
Ky reagim i kontrolluar i regjimit, e mbajti bustin të pashembur brenda pushtetit dhe ata e ringritën ditë pas dite.

Sot e kanë ngjashëm në një formë më të egër më shfarosëse.

Busti i vjetër nuk la askënd të ikte, busti i ri po përzë të gjithë të ikin.

Njëlloj vrasës.
Fjalimi Ramiz Alisë para përmbysjes u ekzekutua.

🔹Fatkeqësia ndodhi djathtas.

🔺Rezidentë, informatorë, punëtorë e bashkëpunëtorë u bënë konservatorë të thekur.

Tradhëtia e madhe polli rrugës pushtet për të shkuarën edhe kur fornalisht rrotacioni solli demokratët në qeverisje.

Me leje të eprorëve të vjetër, shanë me rob shpie regjimin dhe pushtuan vende si viktima ne elitën e opozitës.

🔺Pushtuan ekonominë.
🔺Plaçkitën për së dyti pas 45-ës, pronat.

🔺Përzunë opozitarët e qelive.
🔺Zaptuan drejtësinë.

🔺Krijuan Mafian dhe janë ortakë bashkë.

🔺Futën duart, e mbollën mëkatarë tek ajo që duhej të ishte e djathta taze.

🔺Hibridi i sotëm politik është akti i incestit të djeshëm.

🔺Nuk ndodhi ndarja me të shkuarën.
E shkuara martoi me kë deshi të ardhmen.

Me 20 shkurt 2024, plot 33 vite më vonë, jemi në protestë përkujtimore për shembjen e bustit të vjetër.

Sepse ai polli bustin e ri, e të dy mbajnë njëri-tjetrin të pashembur nga rrënjët, duke rënduar kurrizin e atyre shqiptarëve ende të pa ikur.

Edhe pak vite, dhe kjo datë do të fiket.

Sepse afrikanë, kinezë, aziatikë, dhuratat shkombëtarizuese të bustit të pashembur, do të kujtojnë ditët e emigrimit, jo të bust-shembjes…

Duhet kujtuar e thënë Rahmet paçin:
👉🏽Demokracia
👉🏽Pluralizmi
👉🏽Sundimi i ligjit
👉🏽Tregu i lirë
👉🏽Liria e individit
👉🏽Fjala e lirë
👉🏽Hyrja në Evropë
👉🏽Endërra amerikane..
👉🏽Ish-Shqipëria…

PUSHTIMI FASHIST ITALIAN –
na paska qene “qasje pozitive” per zhvillimin Shqiperise ?!

Shkruan nga USA,- Ilir Fatkoja Regjizor :

Absolutisht jo!

Kohet e fundit, ka nisur nje fare puhize dredharake qe here me tone te buta e hera here me akorde crescendo na ofron perceptime bajate per gjoja qasjet pozitive te krijuara ne periudhen e pushtimit fashist italian.

Shtjella genjeshtrore e dezinformuese rreket te krijoje imazh "te bute e human" sjelljes barbare te fqinjit te pertej Adriatikut e sakaq te mund didi te perligjin pushtimin e idiotesise se kllaposur ne formatin karagjos te bajges luftarake musoliniane "otto millioni di bajoneti".

Absolutisht jam kunder te tilla bulezimeve idioteske si kur formesohen nga te pa ditur ne fb, ashtu edhe nga ndonje diturak i mirearsimuar por me prapavije te qarte delinquente.

Pushtimi ushtarak i nje vendi me se paku nderpret zinxhirin normal te zhvillimit biologjik,Ndikin dhe ndryshon menyrat e sjelljes se qytetareve vecmas dhe ne shoqeri, e trysnon dhunshem mendimin dhe veprimin e lire duke e futur ne morsen e shterngeses dhe frikes cdo gje.

Edhe ne se ka pasur ndonje fragment mini “pozitiv” pushtimi italian, absolutisht qe perfituesi i vertete kane qene ato.

Pra edhe ky element qe ne menyre kodoshe paraqitet si arritje, nuk eshte gje tjeter pervec se nje prurjeve tejet negative me permasa shume here me te medha.

Fale kesaj “miresie” fashiste na zuri deren ligji i luftes me grekun, qe edhe sot e kesaj dite nuk eshte hequr.

Ne te gjitha aspektet e tjera pushtimi fashist eshte nje menxyre, nje porte qe na hapi deren per te futur ne gjirin e shoqerise shqiptare DJALLIN E KUQ !

Per Shqiperine pushtimi fashist ishte pika e vdekjes se demokratizimit shoqeror dhe krijimi i premisave per zgjimin, formatimin dhe arritjen e qellimit te pushtimit me te eger e me barbar te gjitha kohrave – perhapjen e koleres sllavo-komuniste.

Ardhjen e gjemes e favorizuan dy faktore kryesore:

Pa pergjegjshmeria, fodulleku dhe idiotesia e makines se pushtuesve italiane

Dhe ngathtesise, “toleranca” donkishoteske e patericave te pushtuesit tok me ngathtesine e llafazanllekun e nje pjese te nacionalisteve.

Te gjitha se bashku i mundesuan murtajes komuniste te krijoje terrenin e favorshem per ardhjen e saj ne pushtet, pa harruar perkushtimin e bastadeve komunisteve serbe.

Te fetishizosh pushtimin, nenshtrimin e dhunshem te nje vendi eshte njejte si ti thuresh ditirambe diktatures dhe ta cilesosh shpetimtare ne zhvillimin e nej vendi.

Historia na ka ofruar shembuj te diktaturave qe kane nxitur zhvillimet ekonomike te nie vendi ne nje kore te caktuar, por ka rezervuar gjithashtu dekursin shkaterrimtar te tyre ne zhvillimin e mepasm te tyre.

Ka teoriciene qe e kane pare “diktaturen si shembull pozitiv qe e con dhunshem shoqerine drejt suksesit ekonomik, qe aftesojne kualifikimin e masave ppunonjese … e te tjera perralla gjysme te verteta.

Ne thelb diktatura shkaterron sistemin demokratik, shpartallon lirite dhe te drejtat e qytetareve dhe c’eshte me e rendesishme plagos per vdekje Kurajon Qytetare,”

Prandaj nuk i shoh si ndikues pozitiv per zhvillimin e nje vendi metoden e pushtimit ushtarak apo vendosjen e diktaturave te cilesdo targe qofshin: komuniste, fashiste naziste…

Nga avokate Adriana Kalaja :

Sot pas 6 viteve protest ka shumë gjëra për të thënë për Tetatrin. Po anatemohemi për ditë neve pse jemi njerëz të lirë, pse vijmë këtu pa na diktuar askush, pa na urdhëruar askush dhe pa na bërë presion askush se do na heqin rrogën.

-Vijmë këtu se e ndiejmë që ne sot duhet të jemi bashkë, ne sot duhet të jemi rreth kauzës që quhet Sali Berisha.

-Unë nga natyra jam e drejtpërdrejtë…unë vij këtu për Sali Berishën ashtu siç kam qenë të Astiri, ashtu siç kam qenë të çdo njeri që ka nevojë…

-E dyta, pse unë vij këtu është sepse unë jam e lirë dhe nuk kam frikë nga askush

-E treta, jam këtu sepse kam bindjen se Teatrin do ta ndërtoje aty ku ishte vetëm Sali Berisha, se Sali Berisha është ai burrë që e mban fjalën

👉🏽Pas 46 herësh që ne kemi shkuar në SPAK, ne shohim vetëm heshtje…

👉🏽Çdo ditë që kalon ne bindemi se SPAK është një strukturë e ngritur si zjarrëfikse…

denoncova para 2-3 ditësh se e gjithë dosja Partizani, në fakt edhe unë jam me mendimin e miqve të mi, se ata e kanë hallin me emrin Partizani, ata kanë inatin pse u iku emri Partizani nga ai kompleks, nuk e kanë hallin me trojet të cilat kanë shkuar tek pronari real. 

Ka fallsifikime shumë të rënda në aspekt të regjistrimit të çështjes, ku rastësisht, çuditërisht…ditën që ai banditi vrasës që drejton ministrinë e Brendshme, gjoja depoziton kallëzimin penal, po atë ditë SPAK-u regjistron dhe kallëzimin penal. 

Është pak e çuditshme, jemi në nëntor të 2020-es, dhe nëse ju e dini e mbani mend shumë mirë, ishim në moment pandemie, po kështu me një rregullore të brendshme, ish-drejtuesi i SPAK-ut që në mars të 2020-ës nuk pranon asnjë shkresë që ta depozitosh fizikisht. 

Në këtë formë, unë nga kjo foltore i bëj thirrje të gjithë gazetarëve të shkojnë nesër në mëngjes të tentojnë të çojnë një shkresë apo të kërkojnë një informacion…dhe gjëja e parë që i pret te dera është, “çoje në postë”.

FTOHTË NË TIRANË

Ftohtë, ftohtë në Tiranë…
Mbi Dajt bora po rigon;
Si krah zogu më ngjan,
Malli që më hënëzon…

Mbuluar me tis trishtimi,
Dita zvarritet e mpirë;
Ti ndrin si rreze agimi,
Si pikë vese e dlirë…

Bën ftohtë në Tiranë…
Dajti zbardh i përlotur;
Flokët e borës savan
Mbi heshtjen e ndrojtur…

Brenda Kishës së Suedisë, Dita e Qirinjve festohet të dielën që bie midis 2 dhe 8 shkurtit. Nëse ligji fiks bie e diela, atëherë dita e meshës së qirinjve festohet të dielën para ligjit fiks të dielën.

Traditat popullore që e rrethuan atë ditë jetuan deri në shekullin e 19-të.

Në disa pjesë të Suedisë, dita e panairit të qirinjve quhej “Krishtlindja e Vogël”, dhe më pas njerëzit hanin atë që ndoshta kishte mbetur nga ushqimi i Krishtlindjes. Mbi të gjitha, ata pinë birrën e fundit të Krishtlindjes.

Emri kyndelsmässoday (dita e qirijve) vjen nga fjala “kyndel”, e cila është një fjalë e vjetër suedeze që do të thotë “flakë”. Mund të rrjedhë gjithashtu nga latinishtja “missa candelarum”, që do të thotë “panair i qirinjve”.
Kur është dita e qirinjve?
Dita e qirinjve ose pastrimi i Virgjëreshës Mari bie më 2 shkurt, ajo është 40 ditë pas Krishtlindjes.

Kjo ndodh sepse gratë konsideroheshin të papastra 40 ditë pas lindjes së një fëmije mashkull (Levitiku, kap. 12).

Nëse një grua do të kishte lindur një vajzë, ajo përjashtohej nga bashkësia e kishës për plot 80 ditë.

“Kur erdhi koha e pastrimit të tyre sipas ligjit të Moisiut, e çuan në Jeruzalem për ta paraqitur përpara Zotit”.

Festimi më i hershëm i Ditës së Qirinjve, i njohur nga historianët, daton rreth vitit 385. Në atë kohë, Epifania konsiderohej dita e lindjes së Jezusit, që do të thoshte se pastrimi i Virgjëreshës Mari festohej 40 ditë pas kësaj date.

Dita e qirinjve është gjithashtu një shenjë se gjysma e dimrit ka kaluar. Në këtë ditë, fermeri bëri inventarin e dyqanit të tij. Qëllimi ishte të krijohej një ide nëse ushqimi do të zgjaste pjesën tjetër të sezonit të ftohtë.

Traditat në ditën e qirinjve
Dita e qirinjve ufestua me ushqim dhe pije, ndërsa në mbrëmje, Dita e Qirinjve u festua me një festë.

Ata festuan se gjysma e dimrit kishte kaluar dhe pranvera ishte në rrugë. Nëse kishte mbetur ndonjë ushqim për Krishtlindje, ai hahej – mirë të vihet re nëse qilarja e lejonte atë.

Në vendin fqinj, Danimarkë, festa shpesh përbëhej nga mish derri, reçel, supë dhe petulla, si dhe me shumë raki dhe birrë.

Petullat nuk kishin shije si petullat me të cilat jemi mësuar sot. Ishin të trasha dhe duheshin bërë me miell elbi. Si rregull, ato hahen me mish derri të kripur.

Vigjilja e qirinjve ishte e rrethuar nga shumë mite. Për shembull, besohej se korrja e grurit do të ishte e mirë nëse do të hani petulla. Nëse keni dhimbje shpine, ngrënia e mishit të derrit mund të ndihmojë.

Mitet dhanë edhe një arsye tjetër për të festuar me ushqim.

moti i vitit të ardhshëm
Kishte shumë zhurma të lidhura me motin lidhur me Ditën e Qirinjve, dhe shpesh thëniet lidhen me ardhjen e pranverës. Në ditën e panairit të qirinjve, fenomene të veçanta të motit mund të zbulojnë se si do të ishte moti për pjesën tjetër të vitit. Praktika e fermerit parashikonte që bora në panairin e qirinjve paralajmëronte fillimin e verës.

“Moti i keq në ditën e qirinjve është aq i mirë sa 100 ngarkesa bari.”
“Nëse bie borë në ditën e qirinjve, pranvera vjen herët.”
“Nëse larka dëgjohet për herë të parë në ditën e panairit të qirinjve, pranvera do të jetë herët.”
Dita e Qirinjve është një festë e dritës

Në mesjetë, qirinjtë që do të përdoreshin në kishë gjatë vitit, bekoheshin në ditën e qirinjve.

Në shumë kisha sot, shërbimet mbahen me një temë qiriri në Ditën e Qirinjve.

Brenda Kishës Katolike, Dita e Qirinjve është festuar prej kohësh me procesione të lehta.

Poet i frymëzuar

Dita e Qirinjve dhe përdorimi i gjerë i dritës që ka ardhur duke u lidhur me kremtimin kanë frymëzuar gjithashtu poetë, kompozitorë dhe shkrimtarë.

Shpesh teksti i këngës sillet rreth motit të ashpër, por edhe të bukur të dimrit.
“Unë ju përshëndes, qirinj të lavdishëm.”
Një varg në poezinë “Dryckesåret” nga Erik Axel Karlfeldt, 1930
Poeti Erik Axel Karlfeldt, i cili ishte gjithashtu anëtar i Akademisë Suedeze, shkroi në vitin 1930 në poezinë e tij të gjatë “Dryckesåret”:

Shih shenrën e mesit të dimrit, shiko princeshën e dritave!
Ju përshëndes, qirinj të lavdishëm.
Mundi ditët e tua me diell të shkëlqyeshëm,
i mposhtni mbrëmjet tuaja si funde me yje,
dhe largoni Ujorin e dëmshëm,
që mat ndonjëherë me hapjen e saj të zezë.
Ju qëndroni në një kreshtë midis veriut dhe jugut.
Në karpusin e lëkurës së qengjit sa me qejf shkëlqeni!
Sa ndritshëm ju re dhe mbuloni ndonjëherë
me yje te bardhe toka jone e fjetur!
Tani ne udhëtojmë shumë mbi akull të ngarkuar,
tani marrim hua zjarrin në sobat e njëri-tjetrit.

Spiunët polakë goditën të gjitha sistemet e sigurisë të Ministrisë së Jashtme

Ambasadori në pension Mats Staffansson, që ka përkthyer librin dhe botuesi i librit Thomas Magnusson, ata kanë marrë dokumente nga arkivat polake në lidhje me mbikëqyrjen e gjerë të personelit të ambasadës në Varshavë kur ndodhën thyerjet.

Në vitet 1980, spiunët polakë arritën të shkelin të gjitha sistemet e sigurisë në ambasadën suedeze në Varshavë.

– Thyerja në kasafortë nuk mendohej e mundur, thotë Örjan Berner, ish-ambasadori i Suedisë në Poloni.

Pas vjedhjeve ishte departamenti IX top-sekret, i cili rrezikoi jetën dhe përdori një metodë shumë të jashtëzakonshme.

Emërimi im i parë në Ministrinë e Jashtme ishte në Varshavë në vitet 1981-84, dhe atëherë padyshim që ndodhën shumë nga këto ndërhyrje.

Ishte vjedhje e habitshme e informacionit thotë ambasadori suedez në pension Mats Staffansson.Së fundmi ai ka përkthyer një libër të ri – “Të padukshmit” – nga polonishtja në suedisht. Ai zbulon se si spiunët polakë në një shkallë të gjerë hapën selitë diplomatike të vendeve të tjera dhe hynë në misionet diplomatike në Poloni. Libri bazohet në intervista me agjentët e mbijetuar të një force elitare brenda kundërzbulimit polak, Seksioni IX.

Aktivitetet e tyre ishin tepër sekrete, të fshehura edhe nga shërbimet e tjera të inteligjencës polake.
Spiunët e Divizionit IX arritën të kapnin atë që vendet e tjera u përpoqën të mbronin më së shumti: dokumentet sekrete dhe telekomunikacionin.
Ata kryen qindra vjedhje gjatë natës gjatë disa viteve – pa u zbuluar.

Dëshmia për ndërhyrjen në ambasadën suedeze përbëhet nga foto me katër ngjyra nga pjesa më sekrete e ambasadës: kasaforta e sigurisë.
Spiunët polakë e quajtën kasafortën “bunker”.

- Fotot janë realizuar gjatë bastisjeve të tyre të natës brenda ambasadës. 
Ata sollën kamera Polaroid me vete për të qenë në gjendje të rivendosnin gjithçka pikërisht kur të kishin përfunduar. 

Fotot përputhen me kujtimet e mia se si dukej, konfirmon Mats Staffansson.

Ai punoi për njëmbëdhjetë vjet në ndërtesën e ambasadës. 

Fillimisht sekretar i tretë dhe përkthyes midis viteve 1981-1984, më pas këshilltar ambasade 1992-1995 dhe në fund si ambasador në vitet 2000-2005.

- Sigurisht që kishe ndjesinë e vëzhgimit. 
Por që ata hynë në ambasadë në mes të natës, shumë pak prej nesh mendonin se ishin të aftë. 
Dhe jo më pak për të hyrë në kasafortë. 
Është pjesa më e mbrojtur ku mbahej materiali më i ndjeshëm: pajisjet e kriptimit, raportimi sekret, pullat dhe paratë, thotë Mats Staffansson.

Një raport vjetor i Departamentit IX të vitit 1982 tregon se Personeli i tij kreu 123 bastisje natën brenda ambasadave të dymbëdhjetë vendeve të ndryshme. 👉🏽Lista kryesohet nga kundërshtari kryesor, Shtetet e Bashkuara me 44 depërtime në konsullatat e saj në Poznan dhe Krakov.

Katër vjedhje u kryen në vitin 1982 në "Objekt Tales", që në atë kohë ishte emri i shërbimit të inteligjencës polake për ambasadën suedeze.                 

Agjentët e Divizionit IX kishin me vete një pjesë të pajisjeve fotografike sovjetike të quajtur Kombinat.                                                    

Të korrat e tij në vitin 1982 ishin mbi 1800 dokumente sekrete suedeze, nga të cilat 174 thuhej se ishin veçanërisht të rëndësishme.

Ambasada në Varshavë u ndërtua nga Suedia në vitet 1930. 

Rezidenca e ambasadorit, ishte mur më mur me kancelarinë me një derë në kabinën e ambasadorit. 

Prandaj, vjedhjet janë kryer kur ambasadori ishte larg.

Pas shtypjes së librit, botuesi i librit Thomas Magnusson mori rreth 20 raporte të tilla të inteligjencës nga arkivat polake, të cilat tregojnë se survejimi i personelit të ambasadës kërkonte përpjekje të mëdha.

– Në raporte thuhet se detyra ishte “sigurimi i një operacioni special në Objekt Tales”.

Në çdo rast, rreth 40-50 detektivë ishin të angazhuar nga pasdite vonë deri në 03-04 të mëngjesit, thotë Mats Staffansson.

Në Varshavë, Örjan Berner mori detyrënsi ambasador i Suedisë në vitin 1984 dhe qëndroi deri në vitin 1987.

– Unë kisha shërbyer në Moskë, kështu që çështjet e sigurisë konsideroheshin gjithmonë.

Isha i vetëdijshëm se gjithçka që thuhej në ambasadë mund të përgjohej, ndaj biseda të ndjeshme bëheshin jashtë.

Por jo që ata do të ishin në gjendje të hynin dhe të futeshin në kasafortë – ata menduan se kjo nuk do të ishte e mundur, thotë Örjan Berner.

Dhe fakti është se sigurimi në ambasadën suedeze kërkonte respekt, dëshmojnë spiunët polakë:

“Kasafortat më të vështira për t'u thyer ishin në konsullatat amerikane dhe ambasada suedeze. 

Atje na u desh të kalonim një sërë sistemesh të ndryshme sigurie brenda objekteve për të arritur në vetë bunkerin – duke kaluar disa dyer të ndryshme, brava që hapeshin me çelësa dhe bravë me kombinim mekanik,” thotë njëri prej tyre në libër.

Bravat suedeze nga Rosengrens dhe FAS ishin të vështira për t'u detyruar, dhe suedezët gjithashtu i zëvendësonin bravat e tyre çdo tremujor.

“Suedezët kishin një bravë tmerrësisht të komplikuar. Na u desh të hynim atje disa netë me radhë dhe të këputeshim me bravë, dhe më pas u nxitua për të mbyllur përsëri bravën e derës (…) kur shishet e qumështit u dorëzuan në mëngjes dhe ambasada ishte gati të hapej . Ishte vërtet stresuese”.

Detaji më i bujshëm në libër është se si u kopjuan bravat.

Kjo ndodhi përmes rrezatimit radioaktiv, një metodë nga sovjetikët dhe të cilën polakët e rafinuan.

Bravat u ndriçuan me rrezatim gama “jashtëzakonisht të fortë” nga izotopet radioaktive (izotopet Cobalt-60 dhe Iridium-192).

Duke i kthyer bravat e kombinimit hap pas hapi, spiunët morën imazhe me rreze X të bravave dhe në fund kodet e sakta. 

Në ambasadën suedeze, rrezatimi u kap nga brava "rreth pesëmbëdhjetë metra larg nga sonda që kishim vendosur në kuzhinën e rezidencës së ambasadorit".

Puna i ekspozoi agjentët ndaj dozave të larta të rrezatimit, ndoshta me jetën e tyre në rrezik. 

👉🏽Në çdo rast, të gjithë ata që vdiqën më vonë thuhet se kishin kancer.

Në mesin e viteve 1980 pati një grusht shteti që zvogëloi nevojën për të depërtuar te suedezët. 

Me ndihmën e KGB-së Sovjetike, regjistruesi në distancë i ambasadës suedeze u bë më pas në mënyrë që Polonia dhe Bashkimi Sovjetik të mund të lexonin të gjithë trafikun hyrës dhe dalës në tekst të qartë.

- Një qark i integruar në regjistruesin tonë në distancë u zëvendësua, gjë që do të thoshte se komunikimi rrodhi drejt e në rrjetin elektrik deri diku afër ku u përgjua. 

Ai u përkthye dhe shkoi në departamentin e pestë të kundërzbulimit, i cili ishte në krye të Suedisë, thotë Mats Staffansson.

Polakët përkthyen dokumente për çdo gjë, nga punët e jashtme, kontrabanda e armëve Bosfor, rishikimet javore të Forcave të Armatosura dhe bisedat e ambasadorit me anëtarët e Byrosë Politike e deri te problemet me pajisjet e komunikimit të ambasadës.

👉🏽Një nga dokumentet ka edhe shënime në rusisht.

– Shërbimet e inteligjencës së Traktatit të Varshavës kishin bashkëpunim të ngushtë, deri në nivelin e detajeve. Këtu ju punoni me katër duar, thotë Wilhelm Agrell, profesor emeritus në analizën e inteligjencës.

Arsyeja e thyerjeve është se ambasadat janë të pambrojtura nga pikëpamja e sigurisë. 

Nëpërmjet tyre, vendi pritës mund të depërtojë në sistemet e mbrojtjes së tekstit dhe komunikimit të fuqisë së huaj dhe më pas të aksesojë trafikun tjetër diku tjetër. 

Ambasadat janë ishuj të vegjël në tokë të huaj ku shërbimi i sigurisë së kundërshtarit dhe sinjalizon organizatat e inteligjencës janë në shtëpi - kështu që ata kanë të gjitha atutë në dorë, thotë Wilhelm Agrell.

Imazhi i tij është se Ministria e Jashtme suedeze kishte besim të lartë në aftësinë e saj për të mbrojtur sistemet e saj, por disi në mënyrë naive nënvlerësoi rreziqet e mëdha që fuqitë e huaja ishin të përgatitura të merrnin.

- Ka ende një hendek të madh ndërmjet mbrojtjes së sigurisë dhe perceptimit të aftësive të shërbimeve të inteligjencës. 

Shumë aktorë nuk duan të besojnë, apo shpresojnë, se shërbimet e inteligjencës së huaj dhe sinjalet e inteligjencës janë aq të pacipë dhe të aftë sa zbulohen në librin polak, thotë Wilhelm Agrell.

Me rënien e regjimit komunist, aftësitë profesionale të spiunëve u shndërruan në monedhë të vështirë. 👉🏽Rreth vitit 1990, disa nga agjentët nga Seksioni IX shkuan për të punuar për ish-armikun, Shtetet e Bashkuara.

Nëse kaq shumë mund të zbulohej në vitet 1980 - a është e mundur të mbash diçka sekrete sot?

- Jo, pjesa e poshtme ka kohë që ka lënë kutinë e kartonit. 

Çdo gjë tjetër është mendim i dëshiruar. 

Asgjë e transmetuar në formë elektronike nuk është e paarritshme. Shërbimet e inteligjencës janë gjithmonë disa hapa përpara. 

Posteri i vjetër "Spiuni bashkon enigmën - mbaje pjesën tënde!" ende vlen në një masë të madhe, përgjigjet Wilhelm Agrell.

Fakte. “Të padukshmit”

Libri “De osynliga – Öststaternas best spioner” (shtëpia botuese Medströms) është shkruar nga autori polak Tomas Awłasewicz dhe përkthyer nga Mats Staffansson.

Tomas Awłasewicz (lindur 1989) është specializuar në shkrimin e inteligjencës dhe kundërzbulimit në “shërbimet speciale” polake. Libri bazohet në dokumente dhe intervista me ish-agjentë të Departamentit IX, të cilëve u jepen pseudonime, me përjashtim të gjeneralit Andrzej Kapkowski, i cili punoi për disa dekada në kundërzbulim.

Mats Staffansson (lindur më 1952) është një ambasador sllav dhe në pension me gjithsej njëmbëdhjetë vjet shërbim në Ambasadën Suedeze në Varshavë. Ai ka qenë gjithashtu ambasador në Beograd, Riga, Shkup, Prishtinë dhe Tiranë dhe shef i Departamentit Lindor të Ministrisë së Jashtme 2005-2008. Përveç përkthimit të librit, ai ka shkruar një hyrje komentuese me fotot e spiunëve nga brenda ambasadës suedeze.

https://www.dn.se/sverige/polska-spioner-knackte-uds-alla-sakerhetssystem/

Polska spioner knäckte UD:s alla säkerhetssystem

Polska spioner lyckades på 1980-talet forcera alla säkerhetssystem på Sveriges ambassad i Warszawa.

– Att bryta sig in i valvet, det trodde man inte var möjligt, säger Örjan Berner, Sveriges tidigare ambassadör i Polen.

Bakom inbrotten stod topphemliga Avdelning IX, som med risk för sina liv använde en högst anmärkningsvärd metod.

👉🏽Rrjeti spiun i Rusisë nuk është dobësuar kaq shumë që nga Lufta e Ftohtë, thonë zyrtarët e sigurisë. 🔺Në të njëjtën kohë, nevoja e Kremlinit për inteligjencë po rritet.

Në vazhdën e luftës në Ukrainë, Perëndimi ka rritur ndjekjen e oficerëve dhe spiunëve të inteligjencës ruse. Vitin e fundit, një numër agjentësh të dyshuar janë zbuluar në Austri, Norvegji, Holandë, Poloni, Slloveni dhe Suedi.

Në vitin 2022, mbi 400 oficerë të dyshuar të inteligjencës në ambasadat ruse u dëbuan nga vendet në Evropë, sipas Washington Post .
Sipas zyrtarëve të sigurisë amerikane dhe evropiane, rrjeti rus i spiunazhit nuk është goditur aq rëndë që nga Lufta e Ftohtë – e cila përfundoi në fillim të viteve 1990.
Bota është krejtësisht ndryshe për shërbimet ruse tani, thotë për gazetën amerikane Antti Pelttari, kreu i shërbimit finlandez të sigurisë dhe inteligjencës Skyddspolisen.

Por të ardhurit mund të kenë mungesë edukimi, eksperience dhe burimesh, ndërkohë që u mungon edhe mbrojtja e ambasadës.

Një zyrtar i lartë i sigurisë evropiane, i cili dëshiron të mbetet anonim, beson se vendet e BE-së shkëmbejnë informacione për të cilat njerëzit flaken jashtë.

Asgjë që ne dimë nuk ishte e suksesshme, thotë ai për Washington Post për përpjekjet ruse për të rivendosur spiunët “të vjetër” në vende të tjera.
🔺Oficerët e inteligjencës janë të vendosur kryesisht në ambasada, të ngarkuar me rekrutimin dhe trajtimin e spiunëve.
👉🏽Në rishikimin e tij vjetor , shërbimi i inteligjencës ushtarake suedeze, Must, shkruan se është bërë më e vështirë për ambasadën ruse të përdorë oficerët e inteligjencës vizitore të përkohshme, sepse Rusia është bërë gjithnjë e më e izoluar, veçanërisht pas pushtimit në shkallë të plotë të Ukrainës.

🇦🇱Vitin e kaluar, tre oficerë të inteligjencës ruse u shpallën të padëshirueshëm në Suedi dhe presioni mbi personelin e mbetur është rritur.

Fakte. Spiunazh në tokën suedeze

Në prill 2022, tre diplomatë rusë u dëbuan nga Suedia. Sipas qeverisë, ata kishin kryer aktivitete të paligjshme të inteligjencës.

Sipas Must, “situata e mbushur me njerëz” e Rusisë ka të ngjarë të nënkuptojë se ilegalët përdoren në një masë më të madhe, njerëz të cilëve u mungon mbrojtja diplomatike dhe nuk kanë lidhje të dukshme me shtetin rus.

Ilegalët mund të marrin përsipër kontaktet me spiunët, por nuk kanë mundësi për trajnime të mëtejshme në të njëjtën mënyrë si oficerët e inteligjencës - ata janë lënë kryesisht për t'u kujdesur për veten e tyre. 

Ilegalët gjithashtu nuk janë aq të lehtë për t'u zëvendësuar sa oficerët e inteligjencës, thotë Tony Ingesson, pedagog i lartë i analizës së inteligjencës në Universitetin Lund.

Nëse djeg shumë ilegalë në një kohë të shkurtër, duhet shumë kohë për t’i zëvendësuar, thotë ai për DN.
Ai ka përshtypjen se spiunazhi rus është në një fazë intensive, e cila mund të lidhet me luftën në Ukrainë dhe përkeqësimin e situatës së sigurisë.

Nëse është e vërtetë që Rusia po dërgon spiunë të cilët tashmë janë dëbuar nga një vend në tjetrin, është një veprim i dëshpëruar, beson ai.

Ata duket se kanë më shumë presion për të ofruar. 
Në një situatë sigurie në përkeqësim, nevoja për inteligjencë rritet, keni nevojë për më shumë detaje dhe më shpejt. 
Atëherë jeni gati të sakrifikoni më shumë.

Ka një fokus të ndryshëm në inteligjencën ruse.

Në të kaluarën, Perëndimi ka qenë në gjendje të tolerojë oficerët e inteligjencës ruse deri në një masë, por tani duket se është bërë shumë më e ashpër.

Ai ka vështirësi të vlerësojë saktësisht se sa rëndë është goditur rrjeti rus i spiunazhit.

Por numri i të arrestuarve dhe i dëbuarve tregon se duhet të jetë një pengesë e madhe.

Është e vështirë të zëvendësosh kaq shumë njerëz në një kohë kaq të shkurtër dhe e vështirëson fakti që marrëdhëniet diplomatike nuk kanë funksionuar si normale.

Ata nuk mund të vendosin njerëz vetëm në ambasada

Ish-ambasadori amerikan veçohet si spiun kuban

Ish-diplomati i lartë amerikan Manuel Rocha akuzohet për spiunazh. Për më shumë se 40 vjet, ai dyshohet se ka punuar si agjent sekret për shërbimin e inteligjencës së Kubës, sipas Departamentit Amerikan të Drejtësisë .

Rocha ka qenë më parë anëtar i Këshillit të Sigurisë Kombëtare të SHBA-së dhe ka punuar si ambasador i vendit në Bolivi.

Dyshimet thonë se ai ka punuar së bashku me shërbimin inteligjent kuban të paktën që nga viti 1981, kur filloi karrierën e tij në Ministrinë e Jashtme të SHBA-së, raporton AP.

Thuhet se spiunazhi ka vazhduar edhe pasi ai u largua nga shërbimi publik dhe në vend të kësaj ndoqi një karrierë civile.

Departamenti Amerikan i Drejtësisë dyshon se spiunimi ka vazhduar për më shumë se 40 vjet.

“Kjo ekspozon një prej infiltrimeve më të gjera dhe më të gjata të qeverisë së Shteteve të Bashkuara nga një agjent i huaj,” shkroi Prokurori i Përgjithshëm Merrick Garland në një deklaratë , duke premtuar në të njëjtën kohë se Departamenti i Drejtësisë do të luftojë “me forcë të plotë”. kundër këtij lloji i krimit.

Saktësisht se çfarë informacioni dyshohet se Rocha ka ndarë me Kubën nuk është e qartë nga depozitimi i gjykatës në Miami.

Nga ana tjetër, ndër të tjera thuhet se Rocha thuhet se është angazhuar në “aktivitet të fshehtë” në disa raste, është takuar me personelin e inteligjencës kubaneze dhe ka gënjyer për kontaktet dhe udhëtimet në komunikimet e tij me Ministrinë e Jashtme të SHBA-së.

Rocha dyshohet se ka pranuar se ka bashkëpunuar me Kubën në një bisedë me një agjent të fshehtë të FBI-së, i cili pretendonte se punonte për shërbimin e inteligjencës DI të Kubës, sipas dosjes.

Ish-ambasadori dhe agjenti thuhet se janë takuar në disa raste dhe gjatë një bisede Rocha thuhet se ka folur për shqetësimin e tij për zbulimin.

• E vetmja gjë që mund të rrezikojë atë që kemi bërë është një tradhti. Nga dikush që më ka takuar apo që ka mësuar diçka në ndonjë situatë, thuhet të ketë thënë sipas raportit, transmeton AP.

Departamenti Amerikan i Drejtësisë shkruan se Rocha vazhdimisht “sillej si një agjent kuban” në bisedat me agjentin e fshehtë të FBI-së.

“Ai i përshkroi rregullisht Shtetet e Bashkuara si “armik” dhe përdori termin “ne” kur përshkruante veten dhe Kubën,” shkroi departamenti në një deklaratë

Vjen një ditë që këta i paguajnë shtrenjtë mëkatet e tyre ndaj Amerikës, por viktimave a ju kërkua ndjesë ndonjëherë ?

Basir Çollaku, -Drejtor TV, -Shijak

Dosjet e partnerëve, telefonat e kriptuar në qeveri dhe mafia

NGA BASIR ÇOLLAKU

Amerikanët e dinë, evropianët e dinë, kryesisht francezët, belgët, hollandezët, pjesë e ekipit hetimor të dosjeve të mëdha skay encro, e kanë nëpër duar.

Prokuroria e Posaçme sigurisht ka dijeni.

Një nga telefonat e kriptuar të rëndësisë së vaçantë për nga përdoruesi, komunikimet, përmbajtja, mes germave të shumta para dhe pas numrave ka pasur 003 dhe vijojnë gërma e numra që plotësojnë kodin e plotë.

Por ndalojmë me kaq, të tjerat ia lëmë njerëzve të dosjes.

Nuk është vetëm një numër, natyrisht ka edhe shoqëri kolegësh në qeveri, duke krijuar një kabinet Skay-Encro në Këshillin e Ministrave, ku pushtetarët e mazhorancës, punët e parasë e të keqbërjes ligjore, i diskutonin mënjanë, larg syveshëve të përgjimit, si karshillek ndaj drejtësisë.

Ka biseda e komunikime brenda dhe jashtë vendit, me njerëz me peshë, të cilat janë bërë më pas veprime sipas dakortësive e premtimeve. 

Ato fashikuj e kapërcejnë tërmetin publik. 

Afro 15 ditë më parë, një mik më dërgon një episod të një reportazhi për narkotikët, fuqizimi shpërthyes të trafiqeve në vititn 2023, duke përfshirë edhe mafian shqiptare, në një nga mediat më të mëdha franceze, BFMTV.

Ndër të tjera një nga prokurorët belgë shprehej se me lënien në fuqi nga Strasburgu të vendimit të Gjykatës Kushtetuese franceze, për marrjen si prova të përgjimeve, në Ballkan bien krerë shtetesh. Nuk është lënë jashtë vëmendjes së investigimit fijet me mafian në Ekuador apo ndërtimi në Shqipëri, me çmime jashtë çdo logjike tregu.

Bisedat mes palësh, në qindra mijë faqe, kanë tre prioritete të përsëritura në kominikimet tashmë pjesë dosjesh sa të ardhura sa duke mbërritur.

Zgjedhjet, vettingun dhe drejtësinë, si dhe investimet.

Në materialet e sjellë nga partnerët, habia dhe dyshimi janë ekstreme, ndaj dërgesat kanë adresë vetëm Prokurorinë e Posaçme, jo ministrinë e drejtësisë, apo ndonjë institucion tjetër. 

Ministrat Balla dhe Manja, janë mbajtur larg dijenisë së informacioneve të ndjeshmë për emrat nëpër dosje, duke mos rriskuar dekonspirime, të cilët sërish nuk kanë mundësi asgjësimi të asnjë flete.

Formulari komik nismë e Ballës, nuk solli asnjë vetëdorëzim në polici, ndryshe nga sa saktësoi ditë më herët zoti Dumani, se në çdo dosje u rezultojnë oficerë policie, madje dhe zyrtarë drejtësie.

Njëe letërporosi e dërguar nga SPAK mund të sjellë fashikuj ku gjenden jo pak përgjime të çkoduara tashmë dhe mbushur me ngjarje.

Në materialet aktuale “parkuar” në Prokurori, kanë ngjarje të mëdha të krimit elektoral, të zbardhura, në disa qarqe të Shqipërisë.

Kanë të qartë skemën e punës bashkë të pushtetit, Mafias, shpërblimet e përfitimet e palëve, për të qenë po bashkë marrës vendimesh për ekonominë, politikën, e plot zhvillime të tjera në vend.

Deri në porosi vrasjesh politike.

Gjithçka është me emra, mundësia e të provuarit është kollajllëk, pasi siguria e të përfshirëve është ende paprekshmëri e luhatur lehtë. Deri një ditë..

Kur durimi i atyrë që janë në anën e drejtësisë kryesisht i partnerëve, të vendosë të mos heshtë për heshtjen dhe çapitjen e përgjumur të disa institucioneve në vendin tonë…

Edi Rama ka investuar e angazhuar gjithçka për të asgjësuar opozitën. Sepse është vetë në prag të qelisë me shumicën e kabinetit. Represioni nis nga arrestimi i kryetarit Berisha, te mbajtja e vulës dhunshëm me gjykatës sadushianë, pionierë shallkuq,

Shpikja e arrestit pa akuzë e pa prova, e pahasur ne asnjë jurisprudencë globalisht, sërish Opozita, e ka përballjen si emergjencë kombëtare.

Protestat mbi një muaj te Rruga e Shpresës në Tiranë, duhet te mos jenë adresa e vetme dhe energji e përqëndruar.

Opozita në Aksion duhet të jetë Opozita në të gjithë Shqipërinë.

Lidershipi, kryesia, forumet duhet te shfaqen dendësisht në terren, nëpër struktura, në çdo qytet të vendit.

Kanë qenë me vend shpalosje idesh e programesh me departamente, një impuls ndryshe i Brain Gain, ekselenca brenda e jashtë vendit, diaspora një afri më tepër. Fushata ka nisur.

PD duhet të jetë shumëfish në aksion duke shtuar burime njerëzore, platfotme, projekt qeverisës, ekipin që do e mundësojë, aleatë tej paragjykimeve, dallimeve e mëkateve pa peshë rrënuese.

50 deputetët a më tepër, 63, sado të jenë, nuk duhet të mendojnë rifreskim të mandateve individuale, si kusht të panegociueshëm, por mundjen e kundërshtarit. Deputetët nuk janë domosdoshmërisht politikanë.

Më vjen ndërmend një copëz bisede e Patër Meshkallës me Zef Malën në burg kur dikush i pyet për ngjashnëri e dallimet mes komunistëve e jezuitëve. “

Ka një veti ku ngjajnë se duan të arrijnë synimet me çdo kusht, e dallimi tha At Meshkalla; Ne sakrifikojmë veten për të mbrri qëllimet, ndërsa komunistët na sakrifikojnë ne..”

👉🏽Demokratët nuk duhet të merren vesh me dyfeqe.

👉🏽Çërçilli tha bëra aleancë me Stalinin për të mundur Hitlerin. Për ekzistencën e kombeve ka vend për kompromise të vështira.

👉🏽Kush nuk është peng ka fuqi të përballet me të keqen “Rama”

👉🏽kush nuk ka kusure sekrete dosje, biznese të dhuruara, para të kollajshme, duarçorbë, ka fuqi ta zhbëjë Ramën dhe taborrin e tij.

Njerëzit kanë ikur shumë. Ata që janë duhen bindur duke i pa në sy e mbajtur fjalën, e duhen ftuar të ikurit për të mirën e vendit. Por jo të përdoren. Të jenë përfaqësim dhe marrëveshje.

Duhet Kujdes. Partia Demokratike janë demokratët.

Mos merrni borxhe te qeveria për të mundur qeverinë.

Nuk është herët. Me ata zaptues të vendit në pushtet, çdo minut i papunë të bën vonë. Dhe protesta vjen e zgjerohet..

Kolonel,-Kostadin Koliqi , drejtues i SHIU-t për bregdetin shqiptar /

Po te me jepei mundesia, ne ate proteste te Rruga e Shpreses, do te thoja: –

-Shpreh mbeshtetjen per Doc. Berishen dhe kauzen e tije/tonën.

shpreh besimin tek Gjenia e Doc. Berishes, te Vitaliteti i Tij, tek qendrimi i pa lekundur per fjalen e lire, per Demokracine dhe per me teper tek Ndershmeria e larte e Doc. Berishes, edhe kete beteje do ta fitoi ne te mire te Lirise dhe Demokracise se ketij populli.

Ne kete beteje ka nje ndryshim jo te vogel nga betejat e kaluara, sepse perballe Z. Berisha, nuk eshte nje politikan kryeminister, por nje Kumbar i MAFIAs qe po “ qeveris” faktikisht; – Ai nuk eshte qeveri dhe nuk qeveris; – Ai është Komision i MAFIAs, nuk eshte ai organizem i madh qe quhet drejtesi; – Por këta jane disa individe te vendosur ne ato qeliza te MAFIAs, nga maja deri ne qelizen e fundit, ne sherbim te Kumbarit te MAFIAs.

Neper rruget e Vlores, me shpesh shikoja Mariza Linon se te zgjedhurit lokale, u arrit sa te zbriste, vete Dr. Operativ i CIAs, Jorgo Tanati ( Xhorxh Tenet) qe e mbushi Vloren me kriminel ordiner te nxjere nga burgjet Greke.

Shikoni si heshtin si fija e barit, diplomatet e huaj, per çfar po ndodhe keto 11 vjeteqeverisese nga MAFIA, me Kumbare Edi Rama……

Ju intereson nje kaos per tja mbathur, Kumbari dhe Komisioni, edhe se mbas zhdo kaosi, vjen nje amnisti……

Por pashe edhe shume nga shtresa e te denuarve “politike” qe po PD me Berishen, i nxoi nga gulaget dhe ata u rreshtuan, ne ushtrine e rrebeleve te armatosur, duke u bere edhe keshilltare i kapobandes me te eger ne Vlore, Zani Caushin dhe tani, ky keshilltari, mban leksione demokracie…….

Dua tju kujtoi te gjithe atyre qe bejne fajtore PD dhe shtetin e dale prei saja, se nuk beri dekomunistizimin e popullit shqiptare.

Zoterinje, shteti i brishte demokratike, i dha goditjen e forte atij sistemi duke denuar 74 kriminel te asai nomeklature, deri edhe me vdekje por……

U turren hienat e diplomacise perendimore, euro-amerikane, per te mos i denuar, gje qe ishte edhe nje aresye per tu bere ajo gjeme e madhe ketij vendi, rrebelimi i v. 97.

Ne luften kunder MAFIAs ka shume eksperienca boterore, ku njera nga me te saktat eshte ajo amerikane e viteve 925 -935

Një prokuror, tre informator, nje avukat, nje ekonomiste, nje skuader policesh, nje Gjykatës qe te vulose vendimin

Dhe nje terheqes te kembezes, duke i lene nje kartoline mbi trup ku te shkruhet ;

“bashkepuntor i MAFIAs “

Ne protesten te Rruga e Shpreses, shoh gjene me te bukur te saja, shume te rinje dhe te reja…..organizohuni per te luftuar MAFIAn qe neser te mos habiteni kur te pushoni ne resortet, ne vendet me te bukura te Shqiperise, bregdet apo malor, ku pronar do te gjeni Kumbarin Edi Rama, mos te fluturoni nga aeroportet ku pronar do te gjeni Kumbarin Edi Rama, mos te habiteni kur portin e Duresit, ta gjeni pronar Kumbarin Edi Rama dhe kudo ku jane burimet e prodhimit te parave, do te gjeni pronar Kumbarin Edi Rama. 

Forcen popullore, nuk e perballon askush, as edhe MAFIA. Lirine nuk ta falin, ajo fitohet vetem me perballje te madhe dhe te forte, me lufte.

Nga Plarent Aleksi ///

Shqipëria është bërë prej 1991 toka e eksperimentale e Sorosit dhe manipulimit social e cila ka prurë një “modernitet” toksik. 👉🏽Eksperimentet e OJQ-ve Sorosiane dhe politikanëve, kukulla e të korruptuar, të vendosura prej tij kanë bërë Shqipërinë vendin e makinave luksoze të drogës, trafikut global të drogës, varfërisë galopante, degradimit të lidhjeve familjare, vendin ku njeriu dhe morali i tijë nuk kanë më asnjë vlerë përveç çmimit që shitet për të mbijetuar.

👉🏽Shteti është kthyer në palaçio i mbushur me kriminel në parlament dhe në qeveri. 👉🏽Drejtësia shitet dhe blihet për çmimin më të lartë sikur të ishte aksion në bursë, kush ofron më shumë. 👉🏽Ndarja mes të pasurve dhe të varfërve është thelluar aq shumë sa me lek mund të blihet jeta e një njeriu. 👉🏽Propaganda mediatike u mbush mendjen Shqipëtarëve se nuk kanë asgjë në dorë për të vendosur të ardhmen e tyre. Depresioni ka vendosur rrënjë të thella, “Shqipëria Nuk Bëhet më”. Shqipëria bëhet, kjo klasë politike pengmarrëse e këtij pushteti të degraduar mund të shkulet nga ato karrige, Shqipëria mund të jet moderne pa qënë toksike.

E vërteta është se këto gënjeshtra dhe mashtrime elektorale janë një perde injorance e cila mund të zhduket nga sytë tanë nëse vendosim të shohim të vërtetën pa filtrat e Sorosit dhe shërbëtorëve të tijë.

Shqiptarët mund të zgjedhin të mbajnë anarshinë e kalbur "moderne" apo të rikthehen tek vlerat e vërteta të kulturës dhe traditave shekullore. 

Kthimin e familjes në qëndër të vlerave jetike dhe besnikërinë ndaj atdheut si besimin udhërrëfyes të politikës shtetërore. 

Kryetari i opozitës, Sali Berisha i është përgjigjur deklaratave të Lulzim Bashës se ky i fundit e kishte paralajmëruar se do të kishte një fund të tillë.

Berisha tha se Basha është fundi i turpit dhe peng nën kthetrat e Edi Ramës.

Pyetje: I keni ndjekur gjatë kësaj kohe deklaratat politike për arrestin tuaj në shtëpi? Lulzim Basha ka patur një reagim të tillë. Është bërë aktiv në politikë. Si e shikoni rikthimin e zotit Basha?

Sali Berisha: Sa u përket Bravës dhe rolit të tij më të shëmtuar në reformën zgjedhore, unë them se është një nga aktet më të turpshme në 32 vite.

Pyetje: Ai deklaroi që ju kishte paralajmëruar që do kishit këtë fund?

Sali Berisha: Fundi im do shihet pak. Fundi im do shihet, fundi i tij është fundi i turpit, peng nën kthetrat e Edi Ramës, kaq./tvklan.al

Biseda që ndryshoi përgjithmonë jetën e Eberhard Fätkenheuer u zhvillua në Hotel Flora në Pragë, në pranverën e vitit 1975. Inxhinieri nga Gjermania Lindore ishte në qytet me një mik nga Austria. Dy burrat ishin njohur me njëri-tjetrin gjatë një udhëtimi me tren disa vite më parë dhe ishin bërë miq të ngushtë.
Tani austriaku pyeti veten nëse Eberhard nuk mund të tregonte pak për aktivitetet ushtarake që po ndodhnin në Lindje.
- Pastaj në fillim nuk e kuptova se sa e gjerë do të ishte, thotë ai.

Më 11 qershor 1985, Eberhard Fätkenheuer ishte një nga protagonistët e shkëmbimit më të madh të të burgosurve të kryer gjatë gjithë Luftës së Ftohtë.

Katër spiunë të arrestuar në Shtetet e Bashkuara u shkëmbyen më pas me 25 të burgosur në Gjermaninë Lindore. Dorëzimi u bë në urën Glienicke, e cila shtrihej midis RDGJ dhe Berlinit Perëndimor.

Shkëmbimi nuk ishte i pari i këtij lloji.

Më 10 shkurt 1962, piloti luftarak amerikan Francis Gary Powers dhe studenti Frederic Pryor u shkëmbyen me spiunin sovjetik Rudolf Abel. Ngjarja historike përshkruhet në filmin e Steven Spielberg, Ura e Spiunëve, ku Tom Hanks luan si avokatin e Rudolf Abelit, James Donovan.

Shkëmbimi u bë menjëherë pas ndërtimit të Murit të Berlinit, gjatë një kohe kur Shtetet e Bashkuara refuzuan të njihnin Gjermaninë Lindore si shtet dhe marrëdhëniet midis Lindjes dhe Perëndimit ishin të akullta.

- Duhet të zbresim nga kjo xhiro. Gabimi tjetër që bëjnë vendet tona mund të jetë i fundit, thotë personazhi i Tom Hanks partnerit të tij negociues sovjetik Ivan Shiskin në film.

Faktet.
Shkëmbimet e agjentëve në Glienickebron

Gjatë Luftës së Ftohtë, u bënë tre shkëmbime agjentësh në urën Glienicke në Berlin.

■ Në vitin 1962, spiuni sovjetik Rudolf Abel u këmbye me pilotin luftarak amerikan Francis Gary Powers dhe studentin Frederic Pryor.
Incidenti është përshkruar në filmin Bridge of Spies, i vitit 2015.

■ Në vitin 1985, 25 agjentë që punonin për shërbimin e inteligjencës amerikane u zëvendësuan nga katër që punonin për shërbimet e inteligjencës në Evropën Lindore dhe në Bashkimin Sovjetik.
Dy nga spiunët perëndimorë zgjodhën të qëndronin në Lindje.

■ Në vitin 1986, Bashkimi Sovjetik liroi aktivistin për të drejtat e njeriut Natan Sharansky, si dhe tre agjentë perëndimorë, në këmbim të pesë agjentëve lindorë.
Në mënyrë që Sharansky të mos lidhej me spiunët, ai duhej të kalonte urën i vetëm.

Sigurisht që është turp që zgjodhën të filmojnë shkëmbimin e parë dhe jo të dytën, thotë Eberhard Fätkenheuer dhe buzëqesh.

79-vjeçari nuk është veçanërisht i dhënë pas filmit amerikan, por i riu i tij ishte i magjepsur nga shumica e gjërave që vinin nga vendi i madh në Perëndim.

– Për mua, Bill Haley dhe Elvis Presley ishin më të mëdhenjtë, thotë ai.

Eberhard Fätkenheuer kishte vështirësi të gjente rrugën e tij në Gjermaninë Lindore komuniste. Si student i vitit të parë në universitet, ai bëri shaka se mbështeti Demokristianët në Gjermaninë Perëndimore.

Mjaftoi që ai të merrej në pyetje nga policia e sigurimit të Gjermanisë Lindore, Stasi, dhe të dëbohej përjetë nga universiteti.

Kur miku austriak bëri pyetjen e tij, Eberhard Fätkenheuer kishte studiuar inxhinieri në një universitet të shkencave të aplikuara dhe kishte filluar të punonte në projekte ndërtimi në disa vende të Evropës Lindore. 

Ai ishte krenar që kishte një mik në Perëndim, i cili vinte shpesh për ta vizituar me dhurata. Tani ai donte të kthente diçka.

- Përveç kësaj, doja të tregoja se për çfarë po shkoja, thotë ai.

Pikërisht çfarë do të bënte dhe për kë, Eberhard Fätkenheuer e zbuloi më vonë. Në vjeshtën e vitit 1975, ai udhëtoi për në Hungari, ku miku austriak e takoi me një radio dhe një dërrasë të trashë prerëse. Brenda dërrasës së prerjes kishte fotografi të pajisjeve ushtarake dhe një libër kodesh.

Një herë në muaj, Eberhard Fätkenheuer merrte një mision të ri nëpërmjet radios, në formën e një kombinimi të gjatë numrash që përdorte librin e kodeve për t’i deshifruar.

Mesazhet erdhën nga idhujt e tij – amerikanët.

– Mendova se po të punoja për ta, asgjë nuk mund të ndodhte. Ata do të më ndihmojnë, për të më mbrojtur, thotë ai.

Eberhard Fätkenheuer u dërgua në instalimet ushtarake për të zbuluar se çfarë pajisje kishin forcat gjermanolindore dhe sovjetike, çfarë ushtrimesh po zhvilloheshin dhe sa ushtarë ishin në lëvizje. Tani ai ishte një spiun, i cili gjithmonë kishte shpikur një shpjegim për daljet e tij. 

Një herë ai bënte sikur mbledh kërpudha, një herë tjetër mori një të dashurën e paditur në një shëtitje në pyll pranë një objekti ushtarak.

- E përqafova dhe pas shpine numërova raketat sovjetike, thotë Eberhad Fätkenheuer.

Spiuni i ri u ndje si një luftëtar lirie, i dërguar në një mision për botën e lirë. 

Por ndërsa detyrat bëheshin gjithnjë e më shumë, Eberhard Fätkenheuer filloi të lodhej. 
Ai ende punonte në kantier gjatë ditës, ishte martuar dhe do të bënte fëmijë.

Agjenti informoi amerikanët për vendimin e tij dhe u lehtësua kur ata e pranuan atë.

– Mendova se kisha fituar, se gjithçka ishte në rregull. Thjesht pyesja veten pse kishte një makinë jashtë, me dy burra që na shikonin.

Në protokollin e Stasit, Eberhard Fätkenheuer quhet "Pfeil" - shigjetë, në gjermanisht.

"Përafërsisht gjashtë kilometra larg kufirit, ai parkoi në pyll dhe e kaloi natën në makinë," fillon një nga raportet e shërbimit të sigurimit të Gjermanisë Lindore. 

Kur spiuni u largua nga misioni i tij, pas dy vjetësh, tashmë ishte tepër vonë. 

Stasi kishte zbuluar se ai kishte dërguar letra në adresa në Perëndim dhe kishte filluar të përgjonte banesën e familjes. 
Në qershor 1979, Eberhard Fätkenheuer më në fund u ndalua nga tre burra, të cilët i kërkuan të hipte në një makinë.

- Kisha një ndjenjë të dhimbshme se gjithçka kishte marrë fund.

Mezi një vit më vonë, ish-agjenti u dënua me 13 vjet burg për spiunazh.
Edhe gruaja e tij u dënua, sepse e ndihmonte, me pesë vjet e nëntë muaj.
Djali Daniel, i cili ishte vetëm një vjeç, duhej të shpërngulej në shtëpi me gjyshen.

Eberhard Fätkenheuer nuk kishte shpresa të mëdha se amerikanët do ta ndihmonin atë. Ai nuk kishte dëgjuar për shkëmbimin e agjentëve në vitin 1962 dhe kontakti me mikun austriak u ndërpre.

Por një ditë, në maj 1985, një oficer i Stasit iu afrua në burg.

– Ku doni të shkoni, në shtëpi apo në Amerikë? ai pyeti.

I burgosuri nuk u besonte veshëve. Ai u përgjigj se sigurisht që donte të shkonte në shtëpi, te familja e tij në Berlinin Lindor. Gruaja e tij ishte liruar herët dhe ishte ribashkuar me djalin disa vite më parë.

Më 11 qershor 1985, Eberhard Fätkenheuer hipi në një autobus së bashku me 24 spiunë të tjerë perëndimorë që ishin burgosur në Lindje.

Shumica dërrmuese e kishte pranuar ofertën për t’u larguar nga RDGJ.

Dy prej tyre, një çift nga Berlini Perëndimor, u përpoqën të bindin Eberhard Fätkenheuer të bënte të njëjtën gjë.

Ish-spiuni, i cili kishte mall për familjen e tij, ishte skeptik. Por kur autobusi ndaloi në urën Glienicke, ai mori një mesazh që ndryshoi gjithçka.

– Gruaja jote jeton me një burrë tjetër, i tha avokati gjermanolindor Wolfgang Vogel.

Në anën tjetër të urës, katër agjentët prisnin të shkëmbenin për 25 spiunët perëndimorë.

Pranë autobusit ku ishte ulur Eberhard Fätkenheuer ishte një makinë, gati për ta çuar atë në familjen që ai shpresonte se po e priste.

A do të kthehej ai në Berlinin Lindor dhe do të luftonte për të shpëtuar marrëdhënien e tij me familjen? Apo të përpiqeni të filloni një jetë të re në Perëndim?

Kur iu premtua se familja mund të vinte pas tij dhe se ai vetë mund të kthehej, ai mori vendimin e tij. Autobusi u rrotullua mbi urë dhe Eberhard Fätkenheuer mbeti ulur.

– Qava, por tunda si të tjerët, thotë ai.

Shkëmbimet e agjentëve gjatë Luftës së Ftohtë nuk çuan në ndonjë ndryshim të madh në vetë konfliktin, por mund të kenë kontribuar në lirimin e të burgosurve politikë në Gjermaninë Lindore. Gjatë Luftës së Ftohtë, mbi 30,000 njerëz të burgosur në RDGJ u liruan në këmbim të pagesës nga Gjermania Perëndimore.

– Disa nga këto negociata u kryen përmes të njëjtave kanale dhe kontakte si shkëmbimet e tjera të të burgosurve, thotë nënkoloneli Heiner Bröckermann, i cili punon në institutin kërkimor gjerman Zentrum für Militärgeschichte und Sozialwissenschaft.

Edhe sot bëhen shkëmbime të burgosurish ndërmjet shteteve të ndryshme. Heiner Bröckermann thotë se të dyja palët mund të përfitojnë nga shkëmbimi i të burgosurve, por se çdo situatë është unike.

– Nëse biznesi bëhet i parashikueshëm dhe transparent, mund të çojë në të kundërtën, domethënë që një konflikt të intensifikohet. Kjo duke i burgosur njerëzit në baza të dobëta, për t’u përdorur si objekt shkëmbimi.

Eberhard Fätkenheuer u ribashkua me gruan dhe djalin e tij në Berlinin Perëndimor vetëm disa ditë pasi kaloi urën Glienicke.
Përfundimisht çifti pati një djalë tjetër dhe u zhvendos në një shtëpi në Berlinin jugor, ku jetojnë edhe sot.
Eberhard Fätkenheuer punoi si inspektor trafiku deri në pensionimin e tij.
Helma Fätkenheuer, e cila ishte një inxhiniere ndërtimi, i dha fund karrierës së saj duke punuar me aeroportin e ri të Berlinit.

Kujtimet e përvojave gjatë Luftës së Ftohtë jetojnë.
Eberhard Fätkenheuer-it i trashet fyti kur flet për kohën në burg të gruas së tij.
– Ajo ishte në prag të mos mund të jetonte.
Për shkakun tim, thotë ai.

Rizaj:

Zoti Bashan në fjalën tuaj ju denoncuar çështjen e kullave. Në vitin 2022 në deklaratën e ILDKPI bashkëshortja juaj dekralon se ka përfituar nga trashëgimia 5 apartamente, 5 garazhe, 5 llogari bankare me shuma të ndryshme këto llogari bankare. A ndodhen në “Lion Park” këto apartamente dhe garazhe për të cilat ju keni akuza publike.

Basha:

Edhe njëherë kjo është një përpjekje, perpjekja më e ulët në debatin publik është të sulmosh personin që po lançon idetë. Nuk merren me idetë e mia, nuk merren me Refomën Zgjedhore…

Rizaj:

Më jepni përgjigje për pyetjen sepse keni akuza publike..

Basha:

Nuk merresh me çështjen merresh me personin, ko është taktikë e vjetër. Unë kam bërë propozime konkrete, ligji për vetting politikanësh, konrolli i pasurive…Kush ka dyshime për mua t’i drejtohet SPAK-ut.

Rizaj:

Zoti Basha ju lutem, edhe për etikën e konferencës. Unë ju bëra një pyetje,

Basha:

Ermal e more përgjigjen. Edhe një pyetje keni.

Rizaj:

Zoti Basha pse e keni kaq problem të përgjigjeni. I keni apo jo këto apartamente.

Basha:

I kam deklaruar çdo vit në ILDKPI, i kam deklaruar.

Rizaj:

Zoti Basha i keni apo jo te “Lion Park” se qytetarët nuk e dinë vendodhjen. I keni në atë vend apo jo?

Basha:

Thuaju të votojmë vettingun. A janë të gatshëm pronarët e tu?

Rizaj:

Të gatshëm janë dhe mbajnë përgjegjësi. Zoti Basha keni përgjigje për pyetjen apo jo?

Basha:

Përgjigjen e more…

Rizaj:

Një akzionist që ju nuk ia thoni emrin ju ka bërë akuza publike.

Basha:

Aksionionistët shkojnë e vijnë, e vërteta mbetet

Rizaj:

Po ju emrin nuk ia përmendni, se ju ka bërë akuza publike..

Basha:

Aksionistët shkojnë e vijnë..

Rizaj:

Garazhet dhe apartamentet mbeten